¹ Os sacerdotes levitas, toda a tribo de Leví, non terán porción nin herdade co resto de Israel; comerán das ofrendas acendidas ao Señor e da súa porción. ² E non terán herdade entre os seus irmáns; o Señor é o seu herdade, como lles prometeu. ³ E leste será o dereito dos sacerdotes de parte do pobo, dos que ofrecen como sacrificio boi ou ovella: darán para o sacerdote a espaldilla, as quijadas e o callar. ⁴ Daraslle as primicias do teu gran, do teu mosto, do teu aceite e do primeiro esquileo das túas ovellas. ⁵ Porque o Señor o teu Deus escolleulle a el e aos seus fillos de entre todas as túas tribos, para que estea alí e sirva no nome do Señor, para sempre. ⁶ E se un levita sae dalgunha das túas cidades, de calquera parte de Israel en que resida, e chega con todo o desexo da súa alma ao lugar que o Señor escolla, ⁷ el ministrará no nome do Señor o seu Deus, como todos os seus irmáns levitas que están alí diante do Señor. ⁸ Comerán porcións iguais, excepto o que reciban da venda dos seus patrimonios. ⁹ Cando entres na terra que o Señor o teu Deus dáche, non aprenderás a facer as cousas abominables desas nacións. ¹⁰ Non sexa achado en ti ninguén que faga pasar ao seu fillo ou á súa filla polo lume, nin quen practique adiviñación, ¹¹ nin hechicería, ou sexa agoreiro, ou feiticeiro, ou encantador, ou médium, ou espiritista, nin quen consulte aos mortos. ¹² Porque calquera que fai estas cousas é abominable ao Señor; e por causa destas abominacións o Señor o teu Deus expulsará a esas nacións de diante de ti. ¹³ Serás intachable diante do Señor o teu Deus. ¹⁴ Porque esas nacións que vas desaloxar escoitan aos que practican hechicería e aos adivinos, pero a ti o Señor o teu Deus non cho permitiu. ¹⁵ Un profeta no medio de ti, dos teus irmáns, como eu, levantarache o Señor o teu Deus; a el oiredes. ¹⁶ Isto é conforme a todo o que pediches ao Señor o teu Deus en Horeb o día da asemblea, dicindo: Non volva eu a oír a voz do Señor o meu Deus, non volva ver este gran lume, non sexa que morra. ¹⁷ E o Señor díxome: Ben falaron no que dixeron. ¹⁸ Un profeta coma ti levantarei de entre os seus irmáns, e poñerei as miñas palabras na súa boca, e el lles falará todo o que eu lle mande. ¹⁹ E sucederá que a calquera que non oia as miñas palabras que el ha de falar no meu nome, eu mesmo pedireille conta. ²⁰ Pero o profeta que fale con presunción no meu nome unha palabra que eu non lle mandara falar, ou que fale no nome doutros deuses, ese profeta morrerá. ²¹ E se dis no teu corazón: Como coñeceremos a palabra que o Señor non falou?. ²² Cando un profeta fale no nome do Señor, se a cousa non acontece nin se cumpre, esa é palabra que o Señor non falou; con arrogancia falouna o profeta; non terás temor del.