1
Non sacrificarás ao Señor o teu Deus boi ou cordeiro que teña defecto ou algunha imperfección, porque é cousa abominable ao Señor o teu Deus.
2
Se se atopa no medio de ti, en calquera das cidades que o Señor o teu Deus dáche, un home ou unha muller que fai o malo diante dos ollos do Señor o teu Deus, violando o seu pacto,
3
e que vaia e sirva a outros deuses, adorándoos, ou adorando ao sol, á lúa ou a calqueira das hostes celestiais, o cal eu non mandei,
4
e se cho din e oíches falar diso, farás unha investigación minuciosa. E velaquí, se é verdade e é certo o feito que esta abominación foi cometida en Israel,
5
entón sacarás ás túas portas a ese home ou a esa muller que cometeu esta mala acción; sacarás ao home ou á muller, e os apedrearás ata que morran.
6
Ao que ha de morrer daráselle morte pola declaración de dous ou tres testemuñas; non se lle dará morte pola declaración dunha soa testemuña.
7
A man das testemuñas caerá primeiro contra el para darlle morte, e despois a man de todo o pobo. Así quitarás o mal de no medio de ti.
8
Se un caso é demasiado difícil para que poidas xulgar, como diferentes clasea de homicidio, entre diferentes clases de preito e, ou diferentes clases de asalto e outra, sendo casos de litixio nas túas portas, levantarasche e subirás ao lugar que o Señor o teu Deus escolla,
9
e virás ao sacerdote levita ou ao xuíz que oficie naqueles días, e inquirirás deles, e eles declararanche o fallo do caso.
10
E farás conforme aos termos da sentenza que che declaren desde aquel lugar que o Señor escolla; e coidarás de observar todo o que eles che ensinen.
11
Segundo os termos da lei que eles che ensinen, e segundo a sentenza que che declaren, así farás; non te apartarás á dereita nin á esquerda da palabra que eles che declaren.
12
E o home que proceda con presunción, non escoitando ao sacerdote que está alí para servir ao Señor o teu Deus, nin ao xuíz, ese home morrerá; así quitarás o mal de no medio de Israel.
13
Entón todo o pobo escoitará e temerá, e non volverá proceder con presunción.
14
Cando entres na terra que o Señor o teu Deus dáche, e posúala e habites nela, e digas: Poñerei un rei sobre min, como todas as nacións que me rodean,
15
certamente poñerás sobre ti ao rei que o Señor o teu Deus escolla, a un de entre os teus irmáns poñerás por rei sobre ti; non poñerás sobre ti a un estranxeiro que non sexa irmán teu.
16
Ademais, o rei non terá moitos cabalos, nin fará que o pobo volva a Exipto para ter moitos cabalos, pois o Señor díxoche: Xamais volveredes por ese camiño.
17
Tampouco terá moitas mulleres, non sexa que o seu corazón desvíese; tampouco terá grandes cantidades de prata ou ouro.
18
E sucederá que cando el sente sobre o trono do seu reino, escribirá para si unha copia desta lei nun libro, en presenza dos sacerdotes levitas.
19
A terá consigo e a vai ler todos os días da súa vida, para que aprenda a temer ao Señor o seu Deus, observando coidadosamente todas as palabras desta lei e estes estatutos,
20
para que non se eleve o seu corazón sobre os seus irmáns e non se desvíe do mandamento nin á dereita nin á esquerda, co propósito de que prolongue os seus días no seu reino, el e os seus fillos, no medio de Israel.