¹ Non sacrificarás ao Señor o teu Deus boi ou cordeiro que teña defecto ou algunha imperfección, porque é cousa abominable ao Señor o teu Deus. ² Se se atopa no medio de ti, en calquera das cidades que o Señor o teu Deus dáche, un home ou unha muller que fai o malo diante dos ollos do Señor o teu Deus, violando o seu pacto, ³ e que vaia e sirva a outros deuses, adorándoos, ou adorando ao sol, á lúa ou a calqueira das hostes celestiais, o cal eu non mandei, ⁴ e se cho din e oíches falar diso, farás unha investigación minuciosa. E velaquí, se é verdade e é certo o feito que esta abominación foi cometida en Israel, ⁵ entón sacarás ás túas portas a ese home ou a esa muller que cometeu esta mala acción; sacarás ao home ou á muller, e os apedrearás ata que morran. ⁶ Ao que ha de morrer daráselle morte pola declaración de dous ou tres testemuñas; non se lle dará morte pola declaración dunha soa testemuña. ⁷ A man das testemuñas caerá primeiro contra el para darlle morte, e despois a man de todo o pobo. Así quitarás o mal de no medio de ti. ⁸ Se un caso é demasiado difícil para que poidas xulgar, como diferentes clasea de homicidio, entre diferentes clases de preito e, ou diferentes clases de asalto e outra, sendo casos de litixio nas túas portas, levantarasche e subirás ao lugar que o Señor o teu Deus escolla, ⁹ e virás ao sacerdote levita ou ao xuíz que oficie naqueles días, e inquirirás deles, e eles declararanche o fallo do caso. ¹⁰ E farás conforme aos termos da sentenza que che declaren desde aquel lugar que o Señor escolla; e coidarás de observar todo o que eles che ensinen. ¹¹ Segundo os termos da lei que eles che ensinen, e segundo a sentenza que che declaren, así farás; non te apartarás á dereita nin á esquerda da palabra que eles che declaren. ¹² E o home que proceda con presunción, non escoitando ao sacerdote que está alí para servir ao Señor o teu Deus, nin ao xuíz, ese home morrerá; así quitarás o mal de no medio de Israel. ¹³ Entón todo o pobo escoitará e temerá, e non volverá proceder con presunción. ¹⁴ Cando entres na terra que o Señor o teu Deus dáche, e posúala e habites nela, e digas: Poñerei un rei sobre min, como todas as nacións que me rodean, ¹⁵ certamente poñerás sobre ti ao rei que o Señor o teu Deus escolla, a un de entre os teus irmáns poñerás por rei sobre ti; non poñerás sobre ti a un estranxeiro que non sexa irmán teu. ¹⁶ Ademais, o rei non terá moitos cabalos, nin fará que o pobo volva a Exipto para ter moitos cabalos, pois o Señor díxoche: Xamais volveredes por ese camiño. ¹⁷ Tampouco terá moitas mulleres, non sexa que o seu corazón desvíese; tampouco terá grandes cantidades de prata ou ouro. ¹⁸ E sucederá que cando el sente sobre o trono do seu reino, escribirá para si unha copia desta lei nun libro, en presenza dos sacerdotes levitas. ¹⁹ A terá consigo e a vai ler todos os días da súa vida, para que aprenda a temer ao Señor o seu Deus, observando coidadosamente todas as palabras desta lei e estes estatutos, ²⁰ para que non se eleve o seu corazón sobre os seus irmáns e non se desvíe do mandamento nin á dereita nin á esquerda, co propósito de que prolongue os seus días no seu reino, el e os seus fillos, no medio de Israel.