۱. کلام خداوند[یهوه] بر اسرائيل نازل شد (۱: ۱)
۲. خداوند[یهوه] اسرائیل را دوست دارد و عیسو را طرد می‌کند (ادوم) (۱: ۲- ۵)
۳. پیغامی بر ضد کاهنان (۱: ۶- ۲: ۹)
۴. پیامی بر ضد یهودا: آنها با طلاق گرفتن و ازدواج کردن با خویشاوندان خود ایمان خود را زیر پا گذاشتند (۲: ۱۰- ۱۶)
۵. پیامی در مورد روز تصفیه[پاک شدن] (۲: ۱۷- ۳: ۶)
۶. پیامی در مورد ده‌یک (۳: ۷- ۱۲)
۷. پیامی درباره کسانی که دیگران با آنان رفتار شرم‌آوری داشتند، ولی آنان به خداوند[یهوه] وفادار ماندند (۳: ۱۳- ۱۸)
۸. خداوند[یهوه] شریران را مجازات خواهد کرد و ایلیا را پیش از «روز عظیم و مهیب خداوند[یهوه] میفرستد (۴: ۵- ۶)
کتاب ملاکی در مورد نبوت‌هایی است که ملاکی به یهودیان اعلام کرده است. این یهودیان از بابل به یهودا بازگشته بودند. یهودیان آن زمان با این که ساخت معبد[هیکل] جدید را به اتمام رسانده بودند، اما مایوس بودند. امور شگفت‌انگیزی که انبیای پیشین برای یهودا وعده داده بودند، هنوز به وقوع نپیوسته بودند و امپراطوری پارس همچنان بر آنها حکومت میکرد. در نتیجه، آنان دیگر علاقمند به شریعت و عبادت خداوند[یهوه] نبودند. ملاکی آنها را برای اعتماد[توکل][اتکا] نکردن به خداوند[یهوه] سرزنش می‌کند، اما همچنین به آنها وعده داد که خداوند[یهوه] به هر چیزی که وعده داده است، عمل خواهد کرد.
عنوان این کتاب مطابق سنت «ملاکی» یا «کتاب ملاکی» گذاشته شده است. مترجمان می‌توانند این کتاب را «کتابی درباره ملاکی» یا «گفتههای ملاکی» بنامند.
ملاکی نبی پیغام‌هایی را که از خداوند[یهوه] دریافت کرده بود، به یهودیان اعلام کرد. هرچند، به این دلیل که «ملاکی» به معنای «نبی من[قاصد من]» است، احتمال دارد که این اسم لقبی برای آن نبی بوده باشد. اگر چنین باشد، ما نام حقیقی او را نمیدانیم.
ملاکی در مورد «آن روز» بارها سخن می‌گوید. این همان «روز خداوند[یهوه] است. چنین روزی در کتاب ملاکی به زمانی اشاره دارد که خداوند[یهوه] قوم خود را داوری می‌کند. او کسانی را که شریرانه گناه کرده‌اند، نابود و کسانی را که به او توکل[اتکا] اعتماد کرده‌اند، برکت خواهد داد.