¹ एक दिही थोडाक परुशी लाक आन शास्त्री लाक यरुशलेमने आलाल ते टोलवायन येशूय आला. ² तियाहाय येशू चेलाहांमने थोडाक चेलाहान आथ नाय तुवता मांडो खात देख्यो. ³ काहाका परुशी लोक आन बादा यहूदी लोक डायाहा रीती रीवाज पालतला, ते हारकी आथ तुव्या वाशी मांडो नाय खातला. ⁴ बाजारामने लाल्ली केल्ही बी वस्तु ते तुव्या शिवाय खता नाहा आने ते डायाहा रिती रिवाज पालतला आने तेहेंकीज गिलास, वेंडे, पितला बासने चोलीन तुवनू एहकी खुब नियम ते पालतला, ⁵ इया खातोर तिया माहांय येशूल फुच्यो, “तो चेला आथ नाय तुवता मांडो खाताहा, ते डायहा रित्या काहाल नहा पालता ?” ⁶ येशूय तियाहान आख्यो, “तुमा ढोंग केताहा, यशया भविष्यवक्ताल परमेश्वराय तुमा बाबतीम आगलोज भविष्य एहेकी लेखाव्यो ⁷ ‘ते लाक मान मुयाकी मान-पान देताहा, पेन तियाहा मोने मां दहीने दुर हाय, ते मां भक्ती नाकामा केताहा, काहाका ते माहाय ठरवूला नियम धर्मा तियम हाय एहेंकी किइन हिकवुताहा. ⁸ काहाका तुमाहाय परमेश्वरा नियम सोडी देदाहा आने माहा रित्या पालताहा.’ ⁹ आजी तियाय तियाहान आख्यो, ‘ तुमा डयाहा रित्या पाला यखातोर परमेश्वरा नियम केहेंकी हारी रितीकी सोडी देताहा.’ ¹⁰ काहाका मोशेय आख्यो, ‘तु तो याहाकी-बाहाका मान राख, जो याहाकी-बाहाकाल हारो नाय गोगतो बेरी तियाल नक्कीज माय टाका जोजे.’ ¹¹ पेन तुमा आखताहा, ‘केडो बी तिया याहाकी-बाहाकाल आखी जो काय आय तुहान दाआ आथो, तो माय परमेश्वराल दान की देदो.’

¹² ता याहाकी बाहाकाल देवनु गोरज नाहा एहेंकी किइन तुमा तियाल तिया आहाकी-बाहाका सेवा केरा देताज नाहा.

¹³ ऐहंकी किइन तुमाहाय तुमा रिताहीकी परमेश्वरा नियम तोडी टाकाव्या, तेहेंकीज एहेंडे बिहीरे खुबूज कामे केताहा.” ¹⁴ ताहा येशूय लोकाहान तियाही हादीन आख्यो, “ तुमा बादे माउनाया आन होमजी ल्या.”

¹⁵ एहेंकी केललीज वस्तु नाहा जी माहाम बारेने जाइन अपवित्र केहे, पेन जी वस्तु माहामने निंगेहे तोज माहाल अशुध्द केहे जियाहा उनानु खातोर कान हाय, तियाहांय हारकी उनाय ल्या.

^{16 17} तियांय लोकाहान तिहीज रां देदो, आने कोमे गियो ताहा तिया चेला तियाल दाखला बोद्दल फुच्यो,

¹⁸ येशूय तियाहान आख्यो, “तुमाहान आती बी आकल नाहा हाय का ? जी वस्तु माहा माजमे जाहे ती माहाल अशुध्द केतो नहा इ तुमाहान नाहा होमजातों का ?

¹⁹ खावनु वस्तु मोनाम नाय पेन डेडीम जाहे, आन फाचे तियाहाल ओगी टाकतेहे, एहेंकी आखीन येशूय बादी खावनु वस्तु चोखी हाय इ आख्यो.”

²⁰ आजी तियांय आख्यो, “जो माहा अंत:करणामने बारे निंगेहे तोंज माहाल अशुध्द केहे.”

²¹ काहाका माजमेने म्हणजे अंत:करणामने खाराब विचार बारे पोडताहा जेहकी, खारोब कामे, चोरी, खुन,

²² सिनालों, लोब, खोटोपोण, ठोगबाजी, हुनाटाय, हेवा, खोटी नजरीकी वेअनू, निंदा केअनु, अभिमान केअनु, मुर्खता इ. बांदो निगेहे.

²³ ए बाद्या गोठ्या माहामनेज निगत्याहा, आन माहाल अशुध्द केत्याहा,

²⁴ फाचे येशू तिहीने निगीन सोर आन साीदान प्रांताम आलो आन तो तिही एका कोवाम गियो इ केडाल मालुम नाय पोडा जोंजे एहेंक तिया बिचार आथो पेन तो दोबी नाहा सक्यों.

²⁵ ताहा तुरुतूज एकी बाई पोयरील पुथ लागलो आथो, ती येशु बोद्दल गोठ्या उनायन येशूय आली आन तीया पागे पाडी.

²⁶ ती बाई ग्रीक आथी आने सिरीयामने फिनीशीया इही जन्म वेली आथी, तियुय येशूल रांव्या किइन आख्यो,”मा पोयरीमने पुथडो काडी दे.

²⁷ येशूय तियुल आख्यो, ”पोयराहान पेहली तारायन खाय ला दे काहाका पोयरांहा मांडो लिइन कुतराहान टाकनु इ हारो नाहा हाय”

²⁸ ताहा ती बाईय येशूल आख्यो, “इ खेरीज हाय प्रभु, पुन कुतरे बी ता टेबला थुले पोयराहा वेने टाकाय जाहे ती मांडो विसीन खातेहे,”

²⁹ ताहा येशूय बाईल आख्यो, “तो आखनु हारो हाय, तु जेा, तो पोयरीमाने पुथडो निगी गियोहो.”

³⁰ जाहा ती बाई तियु को गियी ताहा तियुय ती पोयरील खाटलापे हुतली देखी, आन तियुमने पुथडो निगी गेहलो आथो.

³¹ फाचे येशू सार आने सिदान प्रांतामने निगीन दकापलीस प्रांताम लुगीन गालील पुगाराही जाय पोच्यो.

³² ताहा लोक एका बेरा आने तातऱ्या माहाल येशूय ली आवीन रावया किइन आखालग्या तो आथे इया पे थोव

³³ ताहा येशू ती माहाल लोकाहा टोलामने बारे ली जाइन तिया कानाहाम आकड्या काल्या आन फाचे आकडीपे थुकीन तिया जिभील आथल्यो.

³⁴ आने होरगावेल विइन हां टाकी आने आख्यो, “इफ्फाथा” (इया अर्थ खुली जो.)

³⁵ ताहा तो माहु उनाया लाग्यो आने तिया जिभी गाठ तुरुतूज सुटी वी गियी आन तो हारी रिते गोगा लाग्यो.

³⁶ ताहा येशूय तीया लोकाहान हारकी होमजावीन आख्यो, इ गोठ केडालुज आखाहा मां, पेन येशू जियाहान आखलो ते वादुज तिया गोठ्या आखा लाग्या.

³⁷ तिया लोकाहान खुबूज नोवाय लागी आन ते आखा लाग्या “तियाय जो बी काय केयो तो हारो केयोहो, बेराहान उनानु आन मुकाहान गोगनु सोकती देदी.”