1
E ficaron rematados os ceos e a terra e todas as súas *hostes*.
2
E no sétimo día completou Deus a obra que fixera.
3
E beiceu Deus o sétimo día e santificouno, porque nel reposou de toda a obra que EL creara e fixera.
4
Estas son as orixes dos ceos e da terra cando foron creados. O día no que Iahveh Deus fixo a terra e os ceos.
5
E aínda non había ningún mato do monte na terra, nin abrochara ningunha planta do monte, porque Iahveh Deus non enviara chuvia sobre a terra, nin había home para labrar a terra.
6
Pero levantábase da terra un vapor que regaba toda a superficie do chan.
7
Entón Iahveh Deus formou o home do po da terra, e soprou no seu nariz o alento de vida; e foi o home un ser vivente.
8
E plantou Iahveh Deus un horto cara o oriente, en Edén, e puxo alí o home que formara.
9
E Iahveh Deus fixo abrochar da terra toda árbore agradable á vista e bo para comer; así mesmo, no medio do horto, a árbore da vida e a árbore do coñecemento do ben e do mal.
10
E do Edén saía un río para regar o horto, e alí dividíase e tornábase noutros catro ríos.
11
O nome do primeiro é Pisón; este é o que arrodea toda a terra de Havila, onde hai ouro.
12
O ouro daquela terra é bo; e alí hay bedelio e ónix.
13
E o nome do segundo río é Gihón, esté é o que arrodea a terra de Cuxe.
14
E o nome do terceiro é Tigris; este é o que corre ao oriente de Asiria. E o cuarto río é o Eufrates.
15
Entón Iahveh Deus tomou o home e púxoo no horto do Edén, para que o labrase e o coidase.
16
E ordenou Iahveh Deus o home dicindo: "De toda árbore do horto poderás comer,
17
pero da árbore do coñecemento do ben e do mal non comerás, porque o día que dela comas, certamente morrerás.
18
E Iahveh Deus dixo: "Non é bo que o home estea só; fareille unha axuda idónea".
19
E Iahveh Deus formou da terra todo animal do campo e toda ave do ceo, e tróuxoos o home para ver como os chamaría; e como o home chamou a cada ser vivente, ese foi o seu nome.
20
E o home puxo nome a todo o gando e ás aves do ceo e a toda besta do campo, mais para Adam non se atopou unha axuda idónea para el.
21
Entón Iahveh Deus fixo caer un sono profundo sobre o home, e este durmiuse; e Deus tomou unha das súas costelas, e fechou a carne no seu lugar.
22
E da costela que Iahveh Deus tomara do home, formou unha muller e tróuxoa o home.
23
E o home dixo:
"Esta é agora óso dos meus ósos, e carne da miña carne; ela será chamada muller, porque do home foi tomada".
24
Por tanto o home deixará seu pai e súa nai e unirase a súa muller, e serán unha soa carne.
25
E estaban ámbolos dous nus, o home e a súa muller e non se avergoñaban.