ونجلیاں دے نال گاؤن والیاں دے آگو لئی ¹ ۱۔ یا رَبا میریاں گلاں تے کن لا تے میراں ہاواں وَل دھیان کر ² ۲۔ میری فریاد دی آواز سُن اے میرے بادشاہ! اے میرے خدا! ³ ۳۔ کیوں جو اے خداوند میں تیھتوں مینت کرناں واں توںسرگی ویلے میری آواز سُنناں ایں سر گی ویلے ای میں اپپنی فریاد تیرے اَگے کر کےاُڈیکناں واں ⁴ ۴۔ کیوں جو توں شرارت توں راضی ہون والا رَب نئیں بُرا تیرے نیڑے وَس نئیں سکدا ⁵ ۵۔ تے ناں بے دین تیرے اَگے کھلوندے نیں تینوں کل بدکاراں توں نفرت اے ⁶ ۶۔ وں کُل جھوٹیاں نوں مار مُکاناں ایں تےخونی تے دھوکے باز توں خداوند نفرت کردا اے۔ ⁷ ۷۔ پر میں تیری رحمت دے وادھے دے سببوں تیرے گھر وچ آواں گا اے خداوند میں تیرے ڈر نال تیری پاک ہیکل وَل مونہہ کر کےسجدہ کراں گا ⁸ ۸۔ میرے ویریاں دے سببوں مینوں اپنی سچائی تے ٹور میرے اَگے اپنی راہ سیدھی کر ⁹ ۹۔ کیوں جو اوہناں دے مونہہ وچ خلوص نئیں اوہناں دِلاں وچ شرارتاں سوجھدیاں نیں اوہناں دا سنگ کھُلی قبر اے اوہ اپنی زبان نال چاپلو سی کر دے نیں ¹⁰ ۱۰۔ یا ربا ایناں نوں ڈانٹ اوہ اپنی صلاح نال ای ڈِگ پین اوہناں دے ودھیرے گناہ دے سببوں ایناں نوں کڈ دے کیوں جو اوہ تیرے خلاف باغی بنے ہوئےنیں ¹¹ ۱۱۔ پر تیتھوں پناہ لین والے خوشیاں منان تے سدا خوشی نال للکارن تے تُوں اوہناں دی راکھی کریں تےاوہ تیرے وچ خوش رہن جیہڑے تیرے ناں نوں عزیز رکھدے نیں ¹² ۱۲۔ کیوں جو یا رَبا توں سچے نوں برکت دیویں گا تےاوہوں کرم نال ڈھال وانگ ڈھک لَویں گا