داؤد وَلوں آگو گوئیے لئی ¹ ۱۔ میں رَب دی پناہ لیناںواں تُسی مینوں کینج آکھدے اوہ پئی پنچھی وانگ پہاڑاں وَل اُڈجا ² ۲۔ کیوں جو ویکھو شریرکمان چڑھاندے تے اپناتیر چِلے وچ رکھدے نیں تاں جو ہنیرے وچ راست دِلاں تے وار کرن ³ ۳۔ جد نِیہاں اُکھاڑ دِتیاں جان تے راست باز کی کر سکدا اے ⁴ ۴۔ رَب اپنی پاک ہیکل وچ اے خداوند دا تخت عرشاں تے ہے اوہدیاں اکھاں آدمزاد تے لگیاں رہندیاں نیں تے اوہدیاں پلکاں اوہناں نوں پرکھدیاں رہندیاں نیں۔ ⁵ ۵۔ رَب نیک تے بد نوں پرکھدا اے جیہڑا شرارت نوں پسند کردا اے اوہدے توں رب کریچ کردا اے ⁶ ۶۔ اوہ شریرا ں تے پخدے کو لے تے گندھک وساوے گا۔ تے اوہناں پیالیاں وچ تَتی ہوا پاوے گا۔ ⁷ ۷۔ کیوں جو رَب نیائیں اے تے نیاں نوں پسند کر دا اے راستباز اوہنوں ویکھن گے ۔