1
- خداوند دا کلام جیڑا فتوایل دے پتر یوایل تے آیا۔
2
- اے وڈیریو سنو ! اے ملک دے سارے رہن والیوں کن لا کے سنو کی تہاڈے پیو دادے ویلے کدی انج ہویا؟
3
- اپنی اولاد نال اودھا ذکر کرو تے تہاڈی اولاد اپنی اولاد نوں تے اوناں دی اولادآن والی نسل نوں دسے۔
4
- جو کجھ ٹڈیاں دے اجڑ توں بچیا اونوں وڈیاں ٹڈیاں نے کھا لیتا تے جیڑا وڈیاں ٹڈیاں نے بچایا اونوں جوان ٹڈیاں نے کھا لئیا۔
5
- اے شراب پین والیو اٹھ پئو تے رووہ اے شراب والیو وینڑ کرو نوی مے لئی وینڑ کرو کیو ں جے او تہاڈے منہ چوں کھو لئی گئی اے۔
6
- اک قوم نے میرے ملک تے چڑھائی کیتی اے جدے لوک زور آور تے گنتی توں بار نئیں ۔اوناں دے دند ببر شیر دے دنداں وانگوں نے تے اوناں دیاں دھاڑاں شیرنی دیاں ھاڑاں وانگوں نے۔
7
- اوناں نےمیری انگور دیاں بیلاں نوں اوجاڑ دیتا تے میرے انجیر دے درختاں نوں تباہ کر دتا۔اوناں اودھی کھل چھلی تے اوناں نوں سٹ دتا جدے توں اوناں دیاں ٹالیاں چٹیاں ہو گیاں۔
8
- ٹاٹ پائی ہوئی اوس کنواری وانگوں پٹو جیہڑی اپنے جوانی دے کار واے لئی روندی اے۔
9
- خدادے کارتوں چڑاھاوے دیاں قربانیاں تے مے مک گئے نے خدا دے خدمت کرن والے کاہن پٹدے پئے نے۔
10
- کھیتر مُک گے تے زمین سُک گئی غلہ برباد ہو گیا تے نویں مَے سُک گئی تے تیل نہ بن سکیا۔
11
- اے کھیتی واڑی کرن آلیو نا اُمید ہو جاوٗ اے باغاں دے مالکو ماتم کرو ۔ کنک تے جَواں لئی غم کرو کیوں جے کھیتاں دی فصل تباہ ہو گئی اے
12
- انگور دی وَل سُک گئی اے تے انجیر دا رُخ کملا گیا انار ، کھجور تے سیب دا رُخ ایتھوں تیک کہ کھیتر دے سارے رُخ سُک گےٗ نے یقین اے کہ بنی آدم دی خوشی جاندی رہی توبہ لئی سنیاہ
13
- اے کاہنوں ٹاٹ پا لوتے رووہ پٹو اے مذبح دی سیوا کرن آلیو روو پیٹو اے میرے خدا دی سیوا کرن آلیو آوٗ تے ٹاٹ پاےٗ ہوےٗ رات لنگاوٗ کیوں جے خدا دے گھر توں نذر دِے چڑھاوے تے تپاون ختم ہو گےٗ نے
14
- پاک روزےدا دن مقرر کرو تے پاک کٹھ نوں صدو وڈیاں نوں تے ملک دے سارے لوکاں نوں خداوند آودے خدا دے گھر وِچ صدو تے خداوند اِگے منت کرو
15
اوس دن تے افسوس کیوں جے خدا دا دن نیڑے اے تے او خدا وِلوں تباہی وانگر آوے گا
16
کی ساڈیاں آودیاں اِکھاں دے اِگے فصل ختم نیں ہوئی تے ساڈے خدا دے گھر وَچوں خوشی تے شادمانی جاندی نیں رہی؟
17
بہی ڈھلاں دے تھلے سڑ گےٗ گودام وی خراب ہو گےٗ تے کھتے توڑ دِتے تےٗ کیوں جے اناج سُک گیا اے
18
- پُسو کیویں دُکھ سہہ رہے نے تے بھڈاں بکریاں دے گلے چکر کڈ رہے نے کیوں جے اُوناں دے لئی چرن دی تھاں نیں اے اِتھوں تیک کہ بھڈاں دے گلے وی پریشان نے۔
19
- اے خداوند میں تیرے حضور وِچ فریاد کرنا واں کیوں جے اِگ نے جنگل دِیاں چرن آلیاں تھاواں نوں ساڑ دِتا اے تے لمبواں نے جنگل دے سارے رُوخاں نوں ساڑ دِتا اے۔
20
- جنگلی جانوراں نوں وی ساہ چڑھیا ہویا اے پانی دے چشمے سُک گےٗ نے تے اِگ نے جنگل دِیاں چرن آلیاں تھاواں نوں ساڑ دِتا اے۔