1
۔آہو ۔ایسے پاروں میرا دِل کہندا اے تے اَپنی تھاں توں ہِل جاندا اے ۔
2
۔ اوہدی واج نُوں دھیان نال سُن ۔ تے اوہدی واج دا گیِت جیہڑا اوہدے مُونہہ چوں نِکلدا اے۔
3
۔ اوہنوں سبھے اَسماناں تھلے کھُلدا اے تے اوہدی لَو دھرتی تے اَخِیر تیِک جاندی اے ۔
4
۔ اوہدے مگروں اوہدی واج گجدی اے تے اوہو اپنی شان والی واج سُنی جاندی اے ۔ اوہو بِجلیاں نُوں نئیں روکدا ۔
5
۔ اوہدی واج کِڈھی انوکھی اے ۔ جیہدوں اوہ گرجدا اے ۔ اوہ وڈے کَم کردا اے ۔ جیہناں نُوں اسیں نئیں سمجھدے ۔
6
۔ اوہ برف نُوں آکھدا اے تُوں دھرتی تے ڈِگ تتےے مینہہ دی پھوار نُوں آکھ پئی زور نال وَسن ۔
7
۔ اوہ سَب بندیاں دے ہَتھ تے مُہر لاؤندا اے ۔ تاں جو سب لوک اوہنوں جان لین ۔
8
۔ تد جنگلی حیوان ایہناں کھُواں چہ لُکدے نیں تے اَپنیاں تھاواں تے پئے رہندے نیں ۔
9
۔ طوفان دَکھن وَلوں تے ٹھنڈ اُتر وَلوں آؤندی اے ۔
10
۔ خُدا دے دَم نال برف جَم جاندی اے تے پانی اُتوں تیِک جَم جاندا اے ۔
11
۔ فیر اوہ بَدّل نُوں پیوندا اے ۔ تے گُڑے بَدّل اوہدے لَو نال کھِلر پُلر جاندی اے ۔
12
۔ تے اوہدے کہن تے چواں پاسے پھِردی اے ۔ تاں جو جو کُجھ اوہنے دھرتی تے خُکم کیِتا اے ۔ اوہنوں پُور ا کرے ۔
13
۔ جے نصیحت لئی ہوے تے اوہدی مرضی پُوری کردی اے ۔ تے بھاویں رحمت لئی ہووے ۔ فیر وی پُوری کردی اے ۔
14
۔ ایوبؔ ! میری ایہہ گَل سُن ۔ چُپ ہو کے کھلوتا رہ تے خُدا دے انوکھے کماں تے دھیان دے۔
15
۔ کیہ تینوں پتا اے پئی خُدا کِسراں حُکم کردا اے ۔ تے کِسراں اَپنے بَدلّاں توں بِجلی چمکاندا اے ۔
16
۔ کیہ تُوں بدلاں دے مِلن جُلن نُوں جاننا ایں ۔ یا اوہدے انوکھے کماں نُوں جیہدے چہ اوہ پُورا اے ۔
17
۔ جیہدوں دَکھنی ہوا نالدھرتی نُوںآرام مِلدا اے ۔ تے کپڑے کِسراں گرم ہو جاندے نیں؟
18
۔ کیہ تُوں اوہدے نال رَل کے اَسمان نُوں کھلاریاں اے ۔ جیہڑے ڈھالے ہوئے شیشے وانگوں ڈاہڈا اے ۔
19
۔ ساہنوں دَس پئی اسیں اوہناں نُوں کیہ آکھئیے ۔ تاں جو ہنیرے دے پاروں اسیں اوہدیاں گلاں نُوں اَپنے چہ نئیں جوڑ سکدے ۔
20
۔ کیہ اوہنوں ایہہ آکھیا جائے گا ۔ جو میں کہنا واں ۔ تے بناں شَک جے لوکی بندہ ایسراں آکھے تے اوہ ننگا لیا جاوے گا۔
21
۔ اجے بندہ اوس نُور نُوں نئیں ویکھ سکدا۔ اوہ بدلاں چہ لُکیا ہویا اے ۔ پَر ہوا چَلی تے اوہنوں صاف کر گئی ۔
22
۔اُتر وَلوں سُنہری لَو آئی ۔ خُدا دی شان ڈران والی اے ۔
23
۔ ایس قادرِمُطلق دے بھید سمجھ نئیں سکدے ۔ اوہدی قُدرت تے نیاں وَڈا اے ۔ اوہ سچیائی نُوں کِتے وی نئیں وگڑدا ۔
24
۔ ایس لئی چنگا اے پئی لوک اوہدے توں ڈرن اوہ عقلمنداںدے دِل دی پرواہ نئیں کردا ۔