1
. تد خُداوند نے مُوسیٰؔ نُوں آکھیا پئی
2
." تُوں نَویں سال دے پہیلے مہینے دی پہیلی تاریخ نُوں خَیمہِ اِجتماع مطلب کے اَکٹھ دا تَںبُو تانیِں۔
3
. تُوں گواہی دے صندُوق نُوں اَکٹھ دے تَںبُو وِچ دَھر یِں اَتے گواہی دے صندُوق نُوں پڑدیاں نال ڈھک کے رَکھّیِں۔
4
.میز اندر لیاکے اوہدے تے گواہی دے صندُوق دِیاں شیئواں اپنی اپنی تھاں تے سجا کے دَھر دیویِں۔ فیر دیِوے دانی اَندر لیاکے دیِوے بال دیویِں۔
5
. تُوں پکا بخُور پخان والی سونے دی قُربان گاہ گواہی دے صندُوق دے سامنے رکھیِں اَتے اَکٹھ دے تَںبُو دے بُوہے اَگے پڑدالاویِں۔
6
. تُوں پکا سوختِنی قُربانی دا مذبحا اَکٹھ دے تںبُو دے بُوہے اَگے دھریِں۔
7
. تُوں پکا وڈا حوض اَکٹھ دے تںبُو اَتے مذبحے دے وِچکار دَھر کے پانی نال بھر دیویِں۔
8
. تُوں پکا اوہدے وہیڑے نُوں چَواں پاسیوں گھیر کے وہیڑے دے بُوہے تے پڑدا لا دیویِں۔
9
.تُوں پکا، مسح کرن والا تیل لیا کے اَکٹھ دے گَھر اَتے اوہدِیاں اندرلیِاں سارِیاں شیئواں نُوں مسح کریِں۔ اَتے اینج اوہنوں تے اوہدِیاں کُل شیئواں نُوں پاک کریِں۔ تد اوہ میرے لئی پاک ہوجاوے گا۔
10
. تُوں پکا، سوختنی قُربانی دے مذبحے اَتے اوہدے پانڈے مَسح کرکے پاک کریِں۔ اَتے اینج مذبحا میرے لئی اُکا پاک ہو جاوے گا۔
11
.تُوں پکا، پِتل دے حوض اَتے اوہدی چوکی نُوں وی مَسح کرکے میرے لئی پاک کریِں۔
12
.تُوں پکا، ہارُونؔ اَتے اوہدے پُتراں نُوں اَکٹھ دے تَںبُو دے بُوہے اَگے لَیا کے پانی نال پاک کریِں۔
13
.تُوں پکا، ہارُونؔ نُوں اوہ لِباس پوائیِں جیہڑا میرے لئی پاک کیِتا گیا ہووے اَتے اوہنوں مَسح کرکے میرے لئی پاک کریِں تاں جو اوہ کاہن ہوکے میری سیوا دا کَم کرسکے۔
14
.اَتے تُوں اوہدے پُتراں نُوں لَیا کے اوہناں نُوں کُڑتے پوائیِں۔
15
. تُوں پکا، اوہناں نُوں وی اوہناں دے پیو وانگ میرے لئی مَسح کریِں تاں جو اوہ میرے لئی کاہن ہون دی سیوا دا کَم کر سَکن اَتے اوہناں دا مَسح ہونا اوہناں لئی پیِڑیہو پیِڑی سدا تیِک کہانت دا نشان ہووےگا۔"
16
. مُوسیٰؔ نے سب کُجھ اونج ہی کیِتا جِویں خُداوند نے اوہنوں اوہ سب کَم کرن دا حُکم کیِتا سی۔
17
. سو دُوجے ورھے دے پہیلے مہینے دی پہیلی تاریِخ تے اَکٹھ دا تںبُو گَڈیا گیا۔
18
.مُوسیٰؔ نے اَکٹھ دا تںبُو لایا اَتے اوہدِیاں نیِہیاں مِتھی ہوئی تھاں تے دَھریِاں، اوہدے تختے لائے،اوہدے بینڈے جوڑے اَتے اوہدےتھم گڈ ے ۔
19
. اوہنے رَبّ دے گھر اُتے تَںبُو تانیا اَتے اوہدے اُتے اوچھاڑ چڑھایا جِویں خُداوند نے مُوسیٰؔ نُوں حُکم کیِتا سی۔
20
. اوہنے شہادت نامے نُوں صندُوق وِچ دَھریا اَتے اوہنوں ڈنڈیاں نُوں وی صندُوق وِچ لا کے سَر پوش نُوں صندُوق اُتے دَھر دِتا۔
21
. اَتے اوہ صندُوق اَکٹھ دے تَںبُو وِچ لیایا۔ اَتے اوہنے گواہی دے صندُوق نُوں پڑدیاں نال ڈھکیا جِویں خُداوند نے اوہنوں حُکم کیِتا سی۔
22
. اَتے اوہنےمیز نُوں اَکٹھ دے تَںبُو وِچ پہاڑی لائمیں، پڑدیوں باہر دَھریا۔
23
.اَتے اوہنے خُداوند دے حُضور میز تے روٹی سجا کے رَکھی جِویں خُداوند نے مُوسیٰؔ نُوں حُکم کیِتا سی۔
24
.اَتے اوہنے دیِوے دانی نُوں اَکٹھ دے تَںبُو وِچ میز دے ساہمنے دَکھنی لائمے دَھریا۔
25
. اَتے اوہنے خُداوند اَگے دیِوے بال دِتے جِویں خُداوند نے مُوسیٰؔ نُوں حُکم کیِتا سی۔
26
.اَتے اوہنے سونے دی قُربان گاہ نُوں اَکٹھ دے تںبُو دے اندر پڑدے دے ساہمنے دَھریا۔
27
. اَتے اوہدے تے خُوشبُودار مصالحے دا بُخور پخایا جِویں خُداوند نے مُوسیٰؔ نُوں حُکم کیِتا سی۔
28
.اَتے اوہنے اَکٹھ دے تںبُو دے بُوہے تے پڑدا لایا۔
29
. اَتے اَکٹھ تے تَںبُو دے بُوہے تے سوختنی قُربانی دا مذبح دَھر کے اوہدے تے سوختنی قُربانی اَتے نذر دی قُربانی چڑھائی جِویں خُداوند نے مُوسیٰؔ نُوں حُکم کیِتا سی۔
30
.اَتے اوہنے اَکٹھ دے تَںبُو اَتے مذبحے دے وِچکار حَوض دَھریا اَتے دھون دھوان دے کَم لئی اوہنوں پانی نال بھر دِتا۔
31
.اَتے مُوسیٰؔ، ہارُونؔ اَتے ہارُونؔ دے پُتراں نیں اَپنے اَپنے ہتھ پیر اوس حَوض وِچوں دھوتے۔
32
. اَتے جدوں کدی اوہ اَکٹھ دے تَںبُو وِچ یا مذبحے کول جاندے سَن، اپنے آپ نُوں دھو لیندے سَن جِویں خُداوند نے مُوسیٰؔ نُوں حُکم کیِتا سی۔
33
.مُوسیٰؔ نے اَکٹھ دے تَںبُو اَتے مذبحے دے چار چوفیرے وہیڑا رَکھیا اَتے اوس وہیڑے دے بُوہے تے پڑدا لا یااَتے اینج مُوسیٰؔ نے اوس کَم نُوں توڑ چڑھایا۔
34
. تد اَکٹھ دے تَںبُو تے بدل چھا گیا اَتے اَکٹھ دا تَںبُو خُداوند دے جلال نال بَھر گیا۔
35
.اَتے مُوسیٰؔ اَکٹھ دے تنبُو وِچ جان جوگا نہ رہیا کیوں جو بدل اوہدے تے چھایا ہویا سی نالے اَکٹھ دا تنبُو خُداوند دے جلال نال بھرگیا سی۔
36
.اَتے جدوں کدی بَدل اَکٹھ دے تنبُو توں اُٹھدا سی بنی اِسرائیِلؔ اپنے پند لئی ٹُر پیندے سَن۔
37
. پر جِس دیہاڑے تیِک بَدل اَکٹھ دے تَںبُو تے ٹِکیا رہیندا سی بنی اِسرائیِلؔ اوس دیہاڑے تیِک نئیں سَن ٹُردے ۔
38
. کیوں جو بنی اِسرائیِلؔ دے کُل پند وِچ اوہناں دےسارے گھرانے دے ساہمنےاَکٹھ دے تَںبُو تے دِنیں دِنیں تے خُداوند دا بَدل ٹِکدا سی پر راتیِں خُداوند دی اَگ رہندی سی۔