¹ ۱۔ تیجے دن آستر نے آپنا شاہی لباس پایا تے شاہی محل دی اندرونی بسن آلی تھاں تے جا کے تخت دے اِگے کھلو گیٗ۔ بادِشاہ شاہی تخت تے بیٹھا سی۔ ² ۲۔ جد اُونے آستر نوں باہر صحن وِچ کھلوتی ویکھا تے اُونوں وڈی خوشی ہوئی۔ اُونے سونے دا ڈنڈا جہڑا ادھدے ہتھ وِچ سی آستر ول ودھایا تے آستر اِگے ودھی تے اُونے ڈنڈے دی نُوکر نُوں ہتھ نال چُھویا۔ ³ ۳۔ ایس گل تے بادِشاہ نے آکھیا کہ ملکہ آستر! کی گل اے؟ تُو کی چاہنی ایں؟ تُوں چاویں تے میں اپنی آدھی سنطلت تینوں دے سکدا واں۔ ⁴ ۴۔ آستر نے جواب دِتا کہ میری منت اہہہ کے آج بادِشاہ سلامت ہامان نُوں نال لے کے اوس ضیافت وِچ آوے جیدا بندوبست میں بادِشاہ لئی کیتا اے۔ ⁵ ۵۔ بادِشاہ نے آکھیا کہ فوراً ہامان نُوں صیدیا جاوے تاں جے اسیں آستر دے کہین دے مُطابق ضیافت وِچ شریک ہو سکیے۔ بس بادِشاہ نے ہامان دی ضیافت وِچ شامل ہون لئی چلے گےٗ۔ ⁶ ۶۔ جدوں شراب دا دور چلن دِیا سی اوس ویلے بادِشاہ نے آستر نُوں پُوچھیا کہ دِس تُو کی چاہنی ایں تُو جو منگیں گی تینوں دِتا جا وے گا۔ تیری مِنت کی اے جے تُو میری حکومت دا اِدھا حصہ چاوے گی تے او وی تینوں دے دِتا جا وے گا۔ ⁷ ۷۔ آستر نے جواب دِتا کہ میرا سوال تے منت اہہہ وے کے ⁸ ۸۔ بھاویں میں بادِشاہ دی اِکھاں وِچ قبُول ہوئی تے جے اونوں میری منت نُوں قبُول کرن وِچ خوشی محسوس ہوندی اے تے بادِشاہ سلامت ہامان دے نال کل فیر میری ضیافت وِچ جدا بندوبست میں کیتا اے شیریک ہووے تے فیر اوس ویلے میں بادِشاہ دے حضور اپنی مِنت دِساں گی۔ ⁹ ۹۔ اوس دِن ہامان خوشی دے نال بھرا ہویا باہر نکلیا پرجد اُونے مِردکی نُوں شاہی محل دے بوُہے تےبیٹھیا پایا تے ویکھیا کہ او دی عزت وِچ نیں کھلوتا تے اُونوں بڑا غصہ آیا۔ ¹⁰ ۱۰۔ پر اُونے صبر کیتا تے چپ چاپ اپنے گھر چلا گیا۔ اُونے اپنے بیلیاں تے اپنی بیوی زِرش نُوں صیدیا۔ ¹¹ ۱۱۔ تے ڈینگ مار کے کہین لگا کہ میرے کول بوہت دولت اے کئی پُتر نیں تے بادِشاہ نے ایس طرح میری عزت ودھائی اے کہ مینوں اُچی جگہ دے دِتی اے تے سارے اُمرا تے وزیراں اوتے مینوں عزت بخشی اے۔ ¹² ۱۲۔ تے صرف اے ای نیں بلکہ مِلکہ آستر نے وی بادِشاہ دے نال مینوں وی اپنی ضیافت وِچ بلایا تے کل فیر اپنی ضیافت وِچ دعوت دِتی اے۔ ¹³ ۱۳۔ پر اِناں ساریاں گلاں توں مینوں کوئی سکون نیں ملیا کیوں جے او یہودی مردکی ہمشہ مینوں مِصر شاہی دے بُوہے تے بیٹھا دِسدا اے۔ ¹⁴ ۱۴۔ او دی بیوی زِرش تے اوھدے بیلیاں نے اُونوں آکھیا کہ تُو اِک سُولی بنوا جہڑی پنج ہتھ اُچی ہووے تے صُبح ای بادِشاہ نُوں کہہ سے مردِکی نُوں اوھدے تے چڑھایا جاےٗ تے اوھدے بعد خوشی خوشی بادِشاہ دے نال دعوت وِچ جا وےٗ۔ اے صلاہ ہامان نُوں بوہت پسند آئی تے اوتھے اِک سُولی بنوان دا حُکم دِتا۔