¹ ۱. ایہہ اوہو گلاں نیں جیہڑیاں مُوسیٰ ؔ نے یردؔ پار عرابہؔ چہ بحیرہ قُلزمؔ دے سامنے فارانؔ تے توفلؔ تے لابنؔ تے حصیراتؔ تے دیذہبؔ دے وچکار بنی اسرائیلؔ نوں آکھیں۔ ² ۲. بنعیر ؔ پہاڑ دی راہ توں قادسؔ برنیع وَل گیارہ دن دی راہ تے۔ ³ ۳. چالیویں ورھے دے یارودیں مہینے دی پہلی تاریخ نوں اوہو سمجھ گلاں بنی اسرائیلؔ نوں دس دتیاں جو خداوند نے اوہنوں ایہناں دے بارے دسیاں۔ ⁴ ۴. اوہدے بعد اوہنے اموریاں ؔ دے بادشاہ سیحونؔ نوں جیہڑا حسبونؔ چہ رہندا سی ۔ ماریا تے بسنؔ دے بادشاہ عوج ؔ نوں جیہڑا عستاراتؔ تے اورعیؔ چہ ریہدا سی چہ قتل کیتا۔ ⁵ ۵. یردنؔدے پار موآبؔ دی دھرتی چہ موسیٰ ؔ نے اوس شریعت نوں بیان کرنا شروع کیتا تے آکھیا۔ ⁶ ۶. خداوند ساڈے خدا نے حوربؔ تے سادے نال گلاں کیتیاں ۔ تے آکھیا ایس پہاڑ تے تُسیں واہ واہ جپدے رے او ⁷ ۷. ہۃن چلو تے ٹُریو تے اموریاں ؔدے پہاڑ تے آلے دوالے دے سبھے علاقیاں نوں جاؤ یعنی عرابہؔ ، کوہستانؔ ، شغیلہؔ تے نجبہؔ چہ تے سمُندر دے کنڈے تے کنعانیاں ؔ دے مُلک لُبنان ؔ دے علاقے چہ وڈے دریا یعنی دریائے فراتؔ تیِک۔ ⁸ ۸. ویکھو ایہہ دھرتی میں تُہاڈے اگے رکھی اے ۔ تؔسین جاؤ تے ایس دھرتی دے مالک بنو ۔ جید بارے میں تُہاڈے پیو دادے ابرہام دے بعد اوہناں دی نسل نوں دیاں گا۔ ⁹ ۹. تے اوس ویلے میں تُہانوں آکھیا سی پئی میں کلا تُہاڈا بھار نئیں چُک سکدا۔ ¹⁰ ۱۰. کیوں جو خداوند تُہاڈے خدا نے تُہانوں ودھایا تے اَج دے دن تُسیں ودھن دے لحاظ نال آسمان دے تاریاں وانگر اوہ ¹¹ ۱۱. خداوند تُہاڈے پیو دادے دا خدا تُہانوں ہزا گُنا ودھائے ۔ جس طرحاں اوہنے فرمایا ۔ اینج ای تُہانوں برکت دیوے۔ ¹² ۱۲. میں کلا تُہاڈے بھار تے تُہاڈیاں تکلیفان تے تُہاے روَلے کس طرحاں چُکاں ۔ ¹³ ۱۳. تے ہُن اینج کرو ۔تُسیں اپنے قبیلیاں دے سیانے تے بُدھی مان تے مشہور آدمی پیش کرو ، تاں جو میں اوہناں نون تُہاڈے تے حاکم بناواں ۔ ¹⁴ ۱۴. تدھ تُساں مینوں جواب دتا پئی توں جو کُجھ توں آکھیا اے ۔ اوہدا کرنا چنگا اے ۔ ^{15 16} ۱۳. تے ہُن اینج کرو ۔تُسیں اپنے قبیلیاں دے سیانے تے بُدھی مان تے مشہور آدمی پیش کرو ، تاں جو میں اوہناں نون تُہاڈے تے حاکم بناواں ۔ ۱۴. تدھ تُساں مینوں جواب دتا پئی توں جو کُجھ توں آکھیا اے ۔ اوہدا کرنا چنگا اے ۔ ¹⁷ ۱۷. فیصلے چی کسے بندے دے مُنہ دا لِحاظ ناں کرو ۔نِکے دی اوس طرحاں ای سُنو جیویں وڈھے دی سُن دے او تے کسے کولوں ناں ڈرو۔ کیوں جو عدالت خداوند دی اے تے جیہڑا معاملہ تُہاڈے لئی اوکھا ہووے او میرے کول لے آؤ ۔ تان جو میں اوہنوں ویکھیا ں ۔ ¹⁸ ۱۸. تے اوسے ویلے جیہڑے کم تُہاڈے کرن دے نیں تُہانوں دس دِتے ۔ ¹⁹ ۱۹. تدھ اسیں حوربؔ توں نِکل گئے تے جس طرحاں خداوند دساڈے خدا نے فرمایا۔ اساں اوہ دسارے وڈھے تو ڈراؤنے اُجاڑ پار کیتے ۔ جہناں نوں تُساں اموریاںؔ دے پہاڑ دی چہ ویکھیا ۔ ایتھوں تیِک پئی اسین تادیس برنیعؔ اَپڑ گئے ²⁰ ۲۰. تدھ میں تُہانوں آکھیا ۔ اسین اموریاں ؔ دیاں اوس پہاڑ تیِک اَپڑے ہاں جیہڑا خداوند ساڈے خدا سانوں بخشن والا اے ۔ ²¹ ۲۱. ویکھ ایہہ دھرتی خداوند تیرے خدا نے تیرے اگے رکھی اے ۔ ایس لئی حملہ کر تے جس طرحاں خداوند تیرے پیو دادے دے خدا نے تینوں آکھیا اے ۔ اوہنوں اپنے ہَتھ چہ کر لو ۔ ناں ڈرو تے ناں گھبراؤ ²² ۲۲. تدھ تُسیں سبھے میرے کول آئے تے ےتُسان آکھیا پئی اسیں اپنے اَگے بندے گھلان گے ۔ جیہڑے اوس دیس دے بارے چہ سوُؔ ہ لے کے سانوں آکے دسن ۔ پئی اسیں کیہڑے پاسیوں اوہدے تے چڑھائی کریے تے کیہڑے کیہڑے شیراں چہ جا اُتریئے۔ ²³ ۲۳. تے ایہہ گل مینوں چنگی لگی تے میں تُہاڈے چوں اِک قبیلے دا اِک بندہ یعنی بارہ بندے چُگ لئے۔ ²⁴ ۲۴. تے اوہو ٹر پئے تے پہاڑ تے چڑھ گئے تے اسکالؔ دی وادی چہ آئے تے اوہدا حال پتہ کیتا۔ ²⁵ ۲۵. اوہناں نے دھرتی دا پھل اپنے نال لیا تے ساڈے کول ائے تے سوُ ہ دتی پئی جیہڑا خداوند ساڈ ا خدا سانوں دین والا اے بڑا چنگا اے۔ ²⁶ ۲۶. پر تُساں اوہدے تے حملہ کرنا پسند ناں کیتا تے خُداوند اپنے خدا دی مخالفت کیتی۔ ²⁷ ۲۷. تے تُساں اپنے خیمیاں چہ کُڑ کُڑ کیتا تے آکھیا پئی خداوندخداوند ساڈے تو ں نفرت کردا اے۔ تے سانوں مصرؔ چوں کڈھ کے لے آیا اے۔ تاں جو سانوں اموریاں ؔ دے ہتھوں پھڑ ا کے تے سانوں مروا دے۔ ²⁸ ۲۸. اسین کتھت جائیے ؟ جَد کہ ساڈے بھراواں نے ایہہ اکھ کے سانوں تھوڑ دلا کیتا پئی اوہو لوک ساڈے توں بُہتے نیں تے اوہناں عدے قد اُچے نیں ۔ اوہناں دے شہر وڈھے تے اوہناں دیاں باہر دیاں کندھاں اسمان تیِک اُچیاں نیں تے نالے ایہہ پئی اساں اوتھے عناقیمؔ دی اولاد ویکھی۔ ²⁹ ۲۹. تدھ میں اوہناں نوں آکھیا پئی ڈرو نان تے ناں گھبراؤ۔ ³⁰ ۳۰. کیوں جو خداوند تُہادا خدا تُہاڈے اگے اگے ٹُردا اے ۔ اوہو تُہاڈے لئی اونج ای جنگ کرے گا ۔ جساوہنے تُہاڈیاں اکھان دے اگے مصرؔ چہ کیتی ۔ ³¹ ۳۱. تے حبرانؔ تُسان اُجاڑاں وچہ ویکھیا پئی خُداوند تُہاڈے خدا نے اوس ساری راہ چہ چُکدا اے تے تُسیں ایس تھاں تے اَپڑ گئے۔ ³² ۳۲. پر ایس گل تے وی تُسیں اپنے خداوند خدا تے ایمان نان لیائے ۔ ³³ ۳۳. جو راہ چہ تُہاڈے اگے اگے چلدا سی ۔ تاں جو تُہاڈے رین دی تھاں لبھے ۔ رات نون اگ چہ دن نوں بدل چہ تُہانون اوہو راہ وخاکے جیدے تے تُسیں ٹُرو.۔ ³⁴ ۳۴. خداوند تُہاڈیاں گلاں سُن کے غُصے چہ آیا تے اوہنے سونہہ کھا کے آکھیا ۔ ³⁵ ۳۵. پئی ایس شرارتی پیِڑھی دے بندیاں چوں اِک واری اوس چنگی دھرتی ناں ویکھے گا ۔ جیہڑی بخشن لئی میں تُہاڈے پیو دادے نال سونہہ کھا دی اے ۔ ³⁶ ۳۶. سوائے ایفنہ ؔ دے پُتر کالبؔ دے پئی اوہنوں تے اوہدے پُتراں نوں دیاں گا ۔ کیوں جو اوہنے خداوند دی چنگی طرحاں بندگی کیتی ۔ ³⁷ ۳۷. تے تُہاڈے پاروں خداوند میرے نال وی وِگڑ گیا تے آکھیا توں وی او بدلے چہ داخل نان ہووے گا ۔ ³⁸ ۳۸. پر نونؔ دا پُتر یشوعؔ تیرے اگے کھلوتا اے ۔ اوہ اوس شہر چھ داخل ہوئے گا ۔ ایس لئی توں اوہدا حوصلہ ودھا ۔ کیوں جو اوہ اسرائیلؔ چہ دھرتی دی ونڈ کرے گا ۔ ³⁹ ۳۹. تے تُہاڈے او مُنڈے جیہناں دے بارے تُساں آکھیا ۔ پئی اوہے پھڑ لئے جان گئے ۔ تے تُہاڈے اوہ ایانے جہناں نوں اوس ویلے نیکی تے بدی دی پچھان نئیں سی ۔ اوتھے داخل ہوون گے تے میں اوہو دھرتی اوہناں نوں بخش د دیاں گا تے اوہ اوہدے مالک بنن گے ۔ ⁴⁰ ۴۰. پر تُسیں پرت جاؤ تے بحیرہ قلزمؔ دی راہ وچ سفر کرو۔ ⁴¹ ۴۱. تدھ تُساں مینوں جواب دتا تے آکھیا ۔ پئی اساں خداوند دا گناہ کیتا اے ۔ اسیں چڑھائی کراں گا ۔ تے اوہدے مطابق ای جنگ کراں گا ۔ جو خداوند ساڈے خعدا نے فرمایا اے ۔ تے تُہاڈے چوں اِک اِک نے ہتھیار بنھے تے پہاڑ تے چڑھن لئی اُتاں ودھے ۔ ⁴² ۴۲. تدھ خداوند نے مینوں آکھیا پئی ایہناں نوں آکھ پئی تُسیں چڑھائی تے جنگ ناں کرو ۔ کیوں جو میں تُہاڈے نال نئیں آں ۔ تاں جو تُسیں اپنے ویریاں توں ہار ناں جاؤ۔ ⁴³ ۴۳. میں ایہہ تُہانوں دسیا پر تُساں میری ناں سُنی ۔ سگوں خداوند دے حُکم دے باغی بنے تے شوخی کر کے پہاڑ تے چڑھ گئے ۔ ⁴⁴ ۴۴. تدھ اموریّؔ جیہڑےاوس پہاڑ تے رہندے سن ۔ تُہاڈے خلاف نکلے تے شہد دیاں مکھیاں وانگوں تُہاڈے مگر پئے تے سعیؔر توں حرمہؔ تُہانوں قتل کیتا ۔ ⁴⁵ ۴۵. تدھ تُسی مُڑکے تے خداوند دے اگے روئے ۔ پر خداوند نے تُہاڈی واج نہ سُنی نان تُہادے وَل دھیان کیتا۔ ⁴⁶ ۴۶. ایس لئی تُسیں قادسؔ چہ رئے تے چوکھے دیہاڑے اوتھے ای ٹھہرے ۔