¹ ۱۔ پُولُسؔ اَتے سِلوانُسؔ اَتے تِیمُتِھیّسؔ ولّوں تھِسّلُنِیکیاؔں دی کلیِسیاء دے ناں جیہڑی رَب باپ اَتے خُداوَند یسُوعؔ مسِیح وِچ اے، فضل تے اِطمینان تُہانوں مِل دا رہیوے۔ ² ۲۔تُہاڈے ساریاں وَلّوں اِسیں رَب دا شُکر کرنے آں اَتے اپنیِاں دُعاواں وِچ سدا تُہانوں یاد کرنے آں۔ ³ ۳۔اَتے اپنے رَب تے باپ اَگے تُہاڈے اِیمان دے کمّ تے مُحبّت دی محنت تے اوس آس دے صبر نُوں جیہڑا ساڈے خُداوَند یسُوعؔ مسِیح دے اُتّے اے، ہر ویلے چیتے رکھ نیں آں۔ ⁴ ۴۔بھَراؤ! رَب دے پیاریو! اَسیں جاننے آں پئی تُسی چُنے ہوئے او۔ ⁵ ۵۔ایس لئی پئی ساڈی خُوشخبری تُہاڈے کول نِریاں گلّاں نال نئیں سگوں زور اَتے پاک رُوح تے پُورے بھَروسے نال اَپڑی۔ نُہانوں تے پتا اے پئی اساں تُہاڈے لئی تُہاڈے وِچ کینج دا بن کے وکھایا۔ ⁶ ۶۔اَتے تُسی کلام نُوں بڑی مُصِیبت وِچ پاک رُوح دی خُوشی نال مَن کے ساڈے اَتے خُداوَند دے نمونے تے چَلّن والے ہوئے۔ ⁷ ۷۔ایتھوں تیِک پئی مَکِدُنیہ اَتے اَخیؔہ وِچ سارے ایمانداراں لئی اِک مثال بنے گَئے او۔ ⁸ ۸۔کیوں جو تُہاڈے سببوں نِریاں مَکِدنُیہؔ اَتے اَخیہ وِچ خُداوَند دے کلام دی پُکار ہوئی سگوں تُہاڈا اِیمان جیہڑا رَب اُتّے اے ہر تھاں اجیہا دُھم گیا پئی ساڈے آکھن دی کوئی لوڑھ نئیں۔ ⁹ ۹۔ایس لئی پئی اوہ آپ ساڈا ذِکر کر دے نیں پئی ساڈا تُہاڈے کول آؤنا کیہو جِیہا سی اَتے تُسی کینج بُتاں ولّوں مُڑ کے رَب ولّے ہوئے۔ تاں جو جیوندے اَتے سچّے خُدا دے بندے بنو۔ ¹⁰ ۱۰۔اَتے اوہدے پُتر دے اَسمان ولّوں آؤن دی اُڈِیک وِچ رہیو جِنھوں اوہنے مویاں وِچوں جوایا جِہدا ناں اے یسُوعؔ جیہڑا ساہنُوں آؤن والے غضب توں چھڈاندا اے۔