¹ اواں تے افسوس جکو صیُہون میں چین خاں آن کوہستان سامرہ میں اطمینان خاں رھی وا یعنی رئیس اقوام را شریف لوگاں تے جکاں کڈھے اسرائیل رو گھرانو آوی ۔ ² تھا کُلنا ݙخا پار جاؤ آن جوو آن اتھے خاں حمات کلاں ݙخا جاؤ ۔ پچھے فلسطین رے جت ݙخا اترو ۔ کی اواں مملکتاں خاں بھلو کوئی ہے ۔کی اواں ری حدود تھاری حدود خاں موٹی ہے۔ ³ تھاں جکو بُرے ݙن رے خیال ناں کونی منتا آن مسند ظلم ناں کوݙھیی لیاوئ۔ ⁴ جکو ہاتھی ݙانتا رے پلنگاں تے خووئی آن آپرے کاٹھاں تے دراز ہووئی ۔ جکو ریوڑ مینا خاں برّے ناں آن باڑی مینا خاں بچھڑاں ناں لے کھاوئی۔ ⁵ جکو سارنگی ری آواج بھیݪا گاوتا آن داؤد آݪی کار آپ رے خارو بجاون آݪا ساز بناوئی۔ ⁶ جکو ڈھگ خاص مئے پیے آن بھلو عطر آپ رے جسم تے لگاوی پڹ یوسف ری [شکستہ حالی ]ݙکھا ݙناں خاں ݙُکھ کونی کرتا۔ ⁷ ائیے رے خارو او پہلی جلا وطناں آلی کار جلا وطن ہوخے آن اواں دراز ہون آݪا ری عیش رو خاطمو ہوخے۔ ⁸ مالک پرمیشور آپ ری ذات ری قسم کھادی ہے [پرمیشور فوجا رے ایشور رو کہون ہے] کہ ہوں ِیعقوب رے غرور خاں کراہیت کرئی آن اوے رے قصراں خاں نفرت راکھیں۔ پچھے ہون شہر ناں اوے ری خاری معموری خمیت حوالے کریخ رو۔ ⁹ بلکہ ائیاں ہوخے کہ جکے گھر میں ڈخ منکھ باقی ہوخے تو اووی مر جاخے را۔ ¹⁰ آن جڈے کئی مریو رے ری ہاݙکھیاں ناں ٻاݪن خارو اکھنخے تو اوے خاں پوچھخے جکو گھر مینا ہوخے کہ کوئی ٻیجو کوئی تاجے بھیلو ہے۔ آن جدے او کہخے کے کونی تو او بولخے چپ رہ پرمیشور رے نا رو ذکر نی ہووے۔ ¹¹ کیانکے جو پرمیشور حکم ݙنو رو موٹا موٹا گھر گھتھاں خاں ےآن چھوٹے چھوٹے تریڑاں خاں برباد ہوخے ۔ ¹² کی پتھراں تے گھوڑا ناخخے ۔ جاں کوئی ݙگھاں خاں خمندر تے ہݪ چلاخے ۔ تو وی تھیں عدل ناں زہر خاں آن خچائی رے پھل ناں افسنتین خاں بدلیو اے ۔ ¹³ تھاں لودبار تے مان کرئی آن کئی کہ کی مھاں آپری طاقت خاں قرنائم ناں کونی لینو ۔ ¹⁴ کیانکے اے اسرائیل رے گھراناں ہوں تھاں تے ھیک قوم چڑھا لیا ئیخ [پرمیشور فوجا رے ایشور رو کہیون ہے] جکو حمات رے مدخل خاں لے آن عرابہ ری وادی تک تھاناں تنگ کرخے۔