باب۲
1
۱۔ہمے اَے مھارا پریمی ݙِیکرا، تُوں اُوئے کِرپا خاں جکو مسیح یسوع میں تھیں تے ہوئی ہے، پَکو بݨ۔
2
۲۔جکو باتاں تھیں گھݨے گواہاں رے خامھے مھیں خاں خُݨیے ہے اُوئاں نا ایَہڑے وفادار وشواسیاں رے حوالے کر جکو ٻِجاں نا وی خِکھاوݨ رے قابل ہووے۔
3
۳۔ مسیح یسوع رے بھَلے خِپائی آݪِیکار مھیں بھیݪو ݙُکھ برداشت کر۔
4
۴۔کوئی خِپائی جَݙے جن٘گ بِڑھݨ جاوئی، تو او آپرے آپ نا دُنیا رے کاماں میں کونی پھَخا ݙیوتو کہ خِپائی راکھݨ آݪو اَفسر راضی رہ۔
5
۵۔اِیئان٘ج کُشتی میں مُقابلو کرݨ آݪو جِتری تک ٹھیک اصُولاں تے نی بہے، تو اُوئے نا اِنعام کونی لابھ خَگتو۔
6
۶۔جکو زمین باوݨ آݪو محنت کرئی اُوئے نا خاراں خاں پہل فصل رو حِصو لابھݨ چاہیجے۔
7
۷۔اِیئے مِثالاں تے غور کر کیان٘کے پرمیشوَر تھناں اِیئے خارے باتاں ری خَمجھ ݙیخے۔
8
۸۔یسوع مسیح نا یاد راکھ، جکو داؤد بادشاہ ری پیڑھی خاں ہے اَن جکے نا اِیشوَر مَریوڑاں مئیں خاں جیوتو کریو۔ ہُوں اِیہوج خُوشی ری خبر خِکھاوئیں۔
9
۹۔اِیئے خُوشی ری خبر رو پرچار کرݨ رے خارُو ݙُکھ اُکھݨئیں اَن ہُوں مُجرم آݪِیکار خان٘کݪاں خاں ٻَن٘دھیجیو ہاں پݨ اِیشوَر رے باتاں نا کوئی وی خان٘کݪاں خاں کونی ٻان٘دھ خَگتو۔
10
۱۰۔ اِیئے خارُو ہُوں اِیشوَر رے چُگیوڑے مِنکھاں خارُو خارو کُجھ برداشت کرئیں کہ او وی اُوئے مُگتی نا ہمیشہ ری شان خُدھو لے جکو مسیح یسوع ری وجہ خاں لابھی ہے۔
11
۱۱۔ایہ بات خَچ ہے کہ، ”جے آپاں اُوئے بھیݪا مَر گیا تو پَچھے اُوئے بھیݪا جیوتا وی رہخاں۔
12
۱۲۔جے آپاں برداشت کرئیں تو اُوئے بھیݪا بادشاہی وی کرخاں۔ جے آپاں اُوئے نا کونی اوݪکھاں تو او وی آپاں نا کونی اوݪکھے۔
13
۱۳۔جے آپاں وفا کونی کراں تو وی او وفا کرخے کیان٘کے او آپرو اِنکار کونی کر خَگتو۔“
14
۱۴۔ایہ باتاں لوکاں نا یاد ݙِرا اَن اُوئاں نا خَمجھا کہ بیکار باتاں تے تکرار نی کرے کیان٘کے اِیئاں خاں کوئی وی فائدو کونی ہووتو پݨ خُݨَݨ آݪا بِگڑ جاوئی۔
15
۱۵۔تُوں آپرے آپ نا اِیشوَر رے خامھے ایَہڑے پسند آوݨ آݪے اَن محنت کرݨ آݪے مِنکھ آݪِیکار بݨ بتا جکے نا خَرمیجݨو نی پڑے پݨ جکو خَچے باتاں نا بھَلے نمُونے خاں خِکھاوݨ آݪو ہووے۔
16
۱۶۔فضول تکرار خاں ٹَݪ پاخو کر کیان٘کے ایَہڑے باتاں خاں لوک اِیشوَر ری مرضی رے خِلاف کاماں میں بَدھتا جاخے۔
17
۱۷۔اُوئاں رو لُڑھ مارݨ پَچیاں آݪِیکار کھِن٘ڈ جاخے۔ ہُمِنِیُس اَن فِلیتُس وی ایَہڑے مِنکھاں مئیں خاں ہے۔
18
۱۸۔اُوئاں خَچ نا چھوڑ ݙِنو رو اَن کَہئی کہ اِیشوَر رو مَریوڑاں مئیں خاں نا جیوتو کرݨ پہل ہو گیو رو۔ اِیئاں ایَہڑے باتاں خاں اُوئاں کئیں مِنکھاں رے وشواس رو ٻیَڑو غرق کر ݙِنو رو۔
19
۱۹۔پَچھے وی اِیشوَر ری راکھیوڑی بُنیاد قائم رہئی اَن اُوئے ماتھے ایہ مُہر لاگوڑی ہے جکے ماتھے لِکھیوڑو ہے کہ، ”پرمیشوَر آپرے مِنکھاں نا اوݪکھئی“ اَن ”جکو وی پرمیشوَر رو ناں لئی، او بُرائی خاں ٹَݪ پاخو کرے۔“
20
۲۰۔موٹے گھر میں نی چھَڑا خونے اَن چان٘دی را ٹھاں ہووئی پݨ لکڑی اَن مِٹی را وی ہووئی۔ کئیں ٹھاں خاص کاماں رے خارُو اَن کئیں عام کاماں رے خارُو۔
21
۲۱۔اِیئان٘ج جے کوئی آپرے مَن نا صاف راکھے اَن کُوڑے باتاں خاں اݪگو رہے، تو او عزت آݪو اَن خاص ٹھاں ہوخے جکو آپرے مالک خارُو فائدو ݙیوݨ آݪو ہوخے اَن ہر نیک کام خارُو تیار ہوخے۔
22
۲۲۔تُوں جوانی رے بُرے مرضیاں خاں اݪگو ناخ اَن جکو صاف مَن خاں پرمیشوَر خاں پراتھنا کرئی، تُوں اُوئاں خاں خَچائی، وشواس، پریم اَن خُلح خاں بہہ۔
23
۲۳۔مِنکھ جکو باتاں بے وقوفی میں اَن بِنا خوچے خَمجھے کرئی، اُوئاں خاں اݪگو رہ کیان٘کے تھناں ٹھاء ہے اِیئاں باتاں خاں بِڑھان٘داں ہووئی۔
24
۲۴۔پرمیشوَر رے ٻانھے خارُو بِڑھان٘د کرݨ ٹھیک کونی پݨ اُوئے نا چاہیجے کہ او خاراں خاں دھِیرج خاں بہے اَن صبر خاں خِکھاوݨ رے لائق ہووے۔
25
۲۵۔جکو اُوئے رے خِلاف ہووئی، او اُوئے نا دھِیرج خاں خَمجھاوے۔ ہو خَگئی اِیشوَر اُوئاں نا ہمت ݙے کہ او توٻاں کرے اَن خَچائی نا اوݪکھ لے۔
26
۲۶۔ اَن ہوش میں آ را شیطان رے جاݪ خاں اَزاد ہو جاوے کیان٘کے شیطان اُوئاں نا آپری مرضی پُوری کرݨ رے خارُو پھَخایوڑو ہے۔