¹ چه پولُس ءِ نێمگا، منِ پولُس که چه هُدائے رزایا یسوع مَسیهئے کاسِدے آن تانکه هما زِندئے کول ءُ وادهئے جارا بجنان که چه یسوع مَسیها رسیت۔ ² په منی دردانگێن چُکّ تیمتھیس ءِ نام ءَ، ترا چه هُداێن پت ءُ مئے هُداوندێن یسوع مَسیهئے نێمگا رهمت ءُ رهم و اێمنی سر بات۔ ³ من شپ ءُ رۆچ که وتی دْوایانی ته ءَ مُدام ترا یاتَ کنان، هُدائے شُگرا گِران، هما هُدا که من گۆن پاکێن زمیرێا آییئے پَرستِش ءُ هزمتا کنان، اَنچۆ که منی پت و پیرُکان کُرتگ۔ ⁴ تئی اَرسانی تْرانگا که کپان، منا په تئی دیدارا زهیرَ کنت که ترا بگِندان ءُ گَلا بال بہ باں۔ ⁵ تئی بێےگَرَزێن ایمان ءِ یاتا کپان که اولی ءَ تئی بلّک لوییس ءُ تئی مات یونیکَهئے دلا جاگهی کرت ءُ من دلجم آن که نون تئی دلا هم جاگهی کرتگ۔ ⁶ پمێشکا من ترا تْرانگا گێجان که هُدائے داتگێن نیامتا دوبر کارمَرز کن، هما نیامت که ترا چه هما وهدا گۆن اِنت که من وتی دست تئی سرا اێر مُشتنت۔ ⁷ چێا که هُدایا مارا چُشێن روهے نداتگ که مارا لگور بکنت، مارا زۆر ءُ واک ءُ مِهر ءُ داشتئے روهی بَکشاتگ۔ ⁸ گڑا مئے هُداوندئے باروا شاهدی دئیگا لَجّ مکن. منی هالتئے سرا هم شرمندگ مبئے که من په هُداوندئیگی بندیگ آن. من په وشّێن مِستاگا اے سکّی و سۆریان که برداشت کنگا آں، تواِش هم گۆن هُدائے بَکشاتگێن زۆرا برداشت کن۔ ⁹ هُدایا مارا نجات داتگ ءُ په پاکێن زندێا گْوانک جتگ مارا مئے کرتگێن کارانی سئوَبا گوانکی نجتگ، وتی جندئے اِراده و رهمتئے بُنیادا گوانکی جتگ ءُ اے رهمت مارا یسوع مَسیهئے برکتا، چه اَزلا دئیگ بوتگ۔ ¹⁰ ءُ نون گۆن مئے رکّێنۆکێن یسوع مَسیهئے آیگا زاهر بوتگ، هما یسوع مَسیها که مرکئے جِند نێست ءُ نابود کرت ءُ چه وشّێن مِستاگئے راها ابدمانێن زند زاهر کرت۔ ¹¹ من گِچێن کنگ بوتگان که اے وشّێن مِستاگئے جار جنۆک ءُ کاسد ءُ تالیم دیۆکے بہ باں۔ ¹² من پمێشکا سَکّی ءُ سۆری سگّگا آں، بلے شرمندگ نه‌آں چێا که زانان من کئی سرا ایمان آورتگ ءُ دلجم آن که آئی ءَ اے واک ءُ توان هست که تان وتی آیگئے رۆچا هما امانتئے نگهپانیا بکنت که منا داتگی۔ ¹³ هرچے که تو چه من اِشکُتگ، اے راستێن تالیم اَنت، اِشان وتی کِرّا بدار ءُ په ایمان ءُ مِهر اِشانی سرا کار کن، چێا که تو یسوع مَسیهئے راها ائے۔ ¹⁴ هما وَشّێن مستاگ که تئی اَمانَت اِنت، گۆن پاکێن روهئے کُمَکّا، آییئے نگهپانیا بکن، هما پاکێن روه که مئے تہ ءَ زندگ اِنت۔ ¹⁵ تو زانئے که آسیائے دَمگئے سجّهێن مردمان منا یلا داتگ، پیگێلوس ءُ هِرموگێنِس هم آ رُمبا گۆن اَنت۔ ¹⁶ هُداوند اۆنێسیپُروسئے لۆگئے مردمانی سرا مهربان بات، چێا که باز برا منی اَرواهی تازَه کرتگ ءُ منی زمزیلّانی سئوَبا شرمندگ نبوتگ۔ ¹⁷ وهدے رومئے شهرا آتک، منا سَکّ باز شۆهازی کرت ءُ دری گێتک۔ ¹⁸ هُداوند وتی آیگئے رۆچا اۆنێسیپُروسئے سرا مهربان بات. وهدے من اِپێسُسئے شهرا اَتان، تو شرَّ زانئے که آئی ءَ چینکدر منی هِزمت کُرت۔