¹ А Исус, като дикляс множества, искачисаило ко хълми; тай като бешло, Лескере ученикия але паш Лесте. ² Тай като путергяс По муи, сикавелас лен, пенелас: ³ Блажена о чоре по дух, соскето си ленгоро о тагарипе небесно.

¹¹ Блажена синиен, като хулинен тумен тай гонинен тумен, тай хоратинен хохавнес против туменде всякакво канилипе задари Манге; ¹² лошанен тай веселинен тумен, соскето си бари тумари награда ко небеса; понеже чука гониненас е пророкиен, колато сине англал туменде.

¹³ Туме синиен о лон ки пув. Но ако о лон си би лондо, сосар ка осолинел пес? Ов вече нисоске на струвинел, освен те чивелпес аври тай те газинел пес таро народос. ¹⁴ Туме синиен и виделина ко светос. Градос, поставиме хълмиесте, нащи гаравелпес. ¹⁵ Тай като тарен светилос, ма товен лес телал о шиники, но ко светилники, тай ов светинел саворенге, колато си кере. ¹⁶ Също чука нека светинел тумари виделина англал о народос, за те дикен тумаре лаче дела тай те прославинен тумаре Отециес, Който си го небеса.

¹⁷ Тена мислинен, кай алом те разрушинав о закони или е пророкиен? На алом те разрушинав, а те изпълнинав. ¹⁸ Соскето истина пенав туменге: Докато пренакел о небес тай и пув, ни иек йота, ни иек черта таро закони нанаи те пренакел, докато всичко на сбъднинел пес. ¹⁹ Тай чука, който нарушинел иек калкендар най-цикне заповедя тай сикавел чука е манушен, най-цикно ка пенелпес андо небесно тагарипе; а който изпълнинел лен тай сикавел чука е манушен, ов ка наречинел пес велико андо небесно тагарипе. ²⁰ Соскето, пенав туменге, кай ако тумари правда на отнакел и правда е книжникиенгири тай е фарисенгири, нисар нанай те дел андо небесно тагарипе.

²¹ Шунгиен, каи сине пендо е старовременоненге: “Ма мудар; тай който мударел, изложинел пес на съд.” ²² Апа Ме пенав туменге, кай всекой който гневинел пес пе пралеске би причинакоро, излагинел пес на съд; тай който пенел пе пралеске Вас, излагинел пес ко Синедриони; а който пенел леске, Канилея би гогялеа,” ка овел виновно за ко огнено пъкали. ²³ Тай чука, като принесинес то дари ко олтари, ако оте спомнинес туке кай те пралес си варесо против туте, ²⁴ мук то дари оте англал о олтари тай жа първо помирине тут те пралеса, тай тогава ела, тай принесин то дари. ²⁵ Помирине тут те противникиеса по сиго, джи кай синян ко дром леса карик о съдилище, данеби то противники те предел тут ко съдияс, а о съдияс те предел тут ко служители, тай те овес чивдо анди тъмница. ²⁶ Истина пенав туке: Никак нанай те иклос отар, жи кай на исплатинес о последно кодрант.

²⁷ Шунген кай, уло пендо: “Ма прелюбодействине.” ²⁸ Но Ме пенав туменге, кай всекой който дикел жувля, за те мангел ла, вече прелюбодействингяс да ласа ан пе сърцесте. ²⁹ Ако ти десно як съблазнинел тут, икал ла тай чив ла; соскето по-лачес си туке те погининел иек те телесноне частиендар, а ма то цело телос те овел чивдо андо пъкали. ³⁰ Тай ако то десно вас съблазнинел тут, чин лес тай чив лес; соскето по-лачес си туке те загининел иек те телесноне частиендар, а ма то цело телос те жал андо пъкали. ³¹ Още уло пендо: Който мукел пе ромня нека дел ла разводно писмо.” ³² А пък Ме пенав туменге, кай всекой, който мукел пе ромня, освен по причина на прелюбодейство, керел ла те прелюбодействинел; тай който пранденел е ачавдияке, ов прелюбодействинел.

³³ Шунгиен още, кай сине пендо е старовременоненге: “Ма престъпвин ти клетва, но испълнин англал о Дел те клетвес.” ³⁴ Но Ме пенав туменге: Никак тена хан совеля; нито ко небес, соскето си престоли е Девлеске; ³⁵ нито ки пув, соске си подножие Лескере пиренге; нито андо Йерусалим, соскето си градос е великоне Тагареске. ³⁶ Нито тумаре шеренде те хан совеля; соскето нанащи те керен ни иек бал парно или кало. ³⁷ Но тумаро хоратиба те овел: Ва, ва! Тай Нака, нака! А со си далкестар повече, си таро лукаво.

³⁸ Шунгиен, кай уло пендо: “як якаке, дант дандеске.” ³⁹ А пък Ме пенав туменге: ма противинен тумен е каниле манушеске; но ако чалавел тут декой ки десно чам, ирине леске окоя да. ⁴⁰ Далкеске, ковато мангел те съдинел пес туса тай те лел то гад, мук леске ти горнода дреха. ⁴¹ Който принудинел тут те пирес леса иек миля, жа леса дуи. ⁴² Де околес, който просинел тутар; тай ма отвратин тут далкестар, ковато мангел туке на заем.

⁴³ Шунгиен, кай уло пендо: “Дехе те ближнонес, а мразин те неприятелес.” ⁴⁴ Но Ме пенав туменге: Дехен тумаре неприятелен тай молинен тумен далкенге, колато гонинен тумен; ⁴⁵ за товен чаве тумаре Отециеске, Който си ко небеса; соскето Ов керел По кам те изгреинел упрал о каниле да упрал о лаче да тай дел бришим е праведноненге да е неправедноненге да. ⁴⁶ Соскето, ако дехен само околен, колато дехен тумен, сави награда перелпес туменге? На керен ли давка о бирникя? ⁴⁷ Тай ако поздравинен само тумаре прален, со особено керен? На керен ли давка о езичникя? ⁴⁸ Тай чука, овен съвършена тумеда, сарто си съвършено тумаро небесно Отеци.