¹ Тогава але паш о Исус фарисея тай книжникя таро Йерусалим тай пенде: ² Соске Тере ученикя престъпинен о предиме е старейшиненге, понеже на товен пе васта, като хан маро?

³ А Ов в отговор пенгяс ленге: Соске тумеда ашал тумаро предание, престъпинен и Божия заповед? ⁴ Соскето о Дел пенгяс: “Почитине те дадес тай те дая;” тай: “Който хоратинел зло пе дадеске или пе даяке, непременно те мударел пес.” ⁵ Ама туме пенен: Който пенел пе дадеске или пе даяке: Кавка моро имане, колеса ащи те помагинес туке, си подариме е Девлеске, ⁶ ов ащи тена почитинел пе дадес или пе дая. Чука ашал тумаре преданиеске осуетингиен е Девлескири дума. ⁷ Лицемери! Лачес пророкувингяс Исая туменге, като пенгяс: ⁸ “Калка люде приближинен пес жи Манде пе моса, тай почитинен Ман пе вущенца; но о сърцес ленгоро бешел дуре Мандар. ¹⁰ Тай като викингяс е народос, пенгяс ленге: Шунен тай ахалон! ¹¹ Ма давка со дел андо муи, осквернинел е манушес; а давка ковато иклол таро муи, ов осквернинел е манушес.

¹² Тогава приближисале о ученикя тай пенде Леске: Жанес ли, кай о фарисея възмутисале, като шунде далка думес?

¹³ А Ов в отговор пенгяс: Всеко растение, ковато Моро Небесно Отеци нана садингяс, ка изкоренингиол. ¹⁴ Мукен лен; он си коре водачя; а коро корес ако водинел, о дуида ка перен анди яма.

¹⁵ О Петър пенгяс Леске: Обяснине аменге кайка притча.

¹⁶ А Ов пенгяс: Тумеда ли още нана ахалон? ¹⁷ Нана ахалон ли, кай всичко ковато дел андо муи, накел андо воги тай чивел пес наври? ¹⁸ А ковка, кате иклол таро муи, иклол таро сърцес тай ов осквернинел манушес. ¹⁹ Соскето таро сърцес иклон каниле помислес, мударибе, прелюбодейства, блудства, чорибе, лъжесвидетелства, хулес. ²⁰ Давка осквернинел манушес, а о хабе би истовде вастенца нана осквернинел лес.

²¹ Тай Исус, като иклило отар, оттеглисало анди Тирска тай Сидонска пределя. ²² Тай аке, иек ханаанка иклили колке танендар тай пищингяс: Смилине тут упрал манде Девла, Сине Давидов! Ми Чаи зле мъчинел пес, от бяс.

²³ Но Ов на отговорингяс лаке нито дума. Тай о ученикя але, тай молиненас пес Леске, като пененас: Бичал ла, соскето пищинел палал аменде.

²⁴ А Ов в отговор пенгяс: Ме синиом бичалдо само ко нашалде овце таро Израилево кер.

²⁵ А ой али, тай кланинелас пес Леске тай пенелас: Девла, помагине манге.

²⁶ Ов в отговор пенгяс: Нанай прилично те лелпес о маро е чавенгоро тай те чивел пес е риконенге.

²⁷ А ой пенгяс: Ва, Девла; ама о риконе да хан таро трохес, колато перен тари софра ленгере господариенге.

²⁸ Тогава Исус в отговор пенгяс лаке: О, жено, бари си тери вяра; нека овел туке според те желаниесте. Тай лакири чаи оздравингяс ко също сахати.

²⁹ Тай Исус, като занакло отар, ало ко Галилейско езерос; тай качисало ко хълми, тай бешелас оте. ³⁰ Тай але паш Лесте баре множества, колато сине лен песа куца, коре, лалоре, недъгава тай бут авер, тай товде лен англал о пире Леске; тай Ов изцелингяс лен; ³¹ чука че о народос чудинелас пес, като дикелас лалоре те хоратинен, недъгава оздравинде, куца те пирен тай коре те дикен. Тай прославинде е Израилевоне Девлес.

³² А Исус викингяс Пе ученикиен тай пенгяс: Жално си манге е народоске, соскето трин диес вече бешен паш Манде тай нанай лен со те хан; а на мангав те мукав лен бокале, тена прималинел ленге ко дром.

³³ О ученикя Лескере пенде: Катар те овел амен ко уедиме тан дики маре, кай те парварас савка баро множество?

³⁴ Исус пенгяс ленге: Кити маре иси тумен? А он пенде: Ефта тай хари маче. ³⁵ Тогава заповедингяс е народоске те бешен ки пув. ³⁶ Тай като лилас о ефта маре тай о маче, благодарингяс тай пагляс; тай диняс ко ученикя, а о ученикя - е народоса. ³⁷ Тай хале саворе, тай чалярде пес, тай ваздинде окола къшея, ефта перда кошницес. ³⁸ А колка, кола хале, сине четири хиляди мруша, освен ромня тай чаве. ³⁹ Тай като мукляс е народос, диняс анди ладия тай ало андо Магаданска пределя.