¹ येशू एउटा डुङ्गामा चढेर पारिपट्टि जानुभयो र आफ्नो सहरमा आइपुग्‍नुभयो । ² हेर, तिनीहरूले उहाँकहाँ ओछ्यानमा सुतिरहेको एउटा पक्षाघातीलाई ल्याए । तिनीहरूको विश्‍वास देखेर येशूले त्यो पक्षाघात भएको व्यक्‍तिलाई भन्‍नुभयो, “छोरा आनन्दित होऊ । तिम्रा पाप क्षमा भएका छन् ।”

³ हेर, त्यहाँका केही शास्‍‍त्रीहरूले तिनीहरूका माझमा यसो भने, “यो मानिसले परमेश्‍वरको निन्दा गरिरहेको छ ।” ⁴ येशूले तिनीहरूको विचार थाहा पाउनुभयो र भन्‍नुभयो, “किन तिमीहरू आफ्ना हृदयमा दुष्‍ट विचार गरिरहेका छौ? ⁵ कुन कुराचाहिं भन्‍न सजिलो छ, ‘तिम्रा पाप क्षमा भएका छन्', भन्‍न कि 'उठ र हिँड' भन्‍न? ⁶ तर मानिसका पुत्रलाई पृथ्‍वीमा पाप क्षमा गर्ने अधिकार छ भन्‍ने कुरा तिमीहरूले जान्‍न सक ।” उहाँले त्यस पक्षाघातीलाई भन्‍नुभयो, “उठ, आफ्नो ओछ्यान उठाऊ र आफ्नो घर जाऊ ।” ⁷ त्यसपछि त्यो मानिस उठ्यो र आफ्नो घरतर्फ गयो । ⁸ जब भीडले यो देख्यो, तिनीहरू छक्‍क परेर मानिसहरूलाई यस्तो अधिकार दिनुभएको परमेश्‍वरको प्रशंसा गरे ।

⁹ येशू त्यहाँबाट जाँदै गर्नुहुँदा उहाँले मत्ती नाउँ गरेको व्यक्‍तिलाई देख्‍नुभयो, जो कर उठाउने ठाउँमा बसिरहेका थिए । उहाँले तिनलाई भन्‍नुभयो, “मलाई पछ्याऊ ।” तिनी उठे र उहाँको पछि लागे । ¹⁰ जब येशू खाना खान घरमा बस्‍नुभयो, हेर, धेरै कर उठाउने र पापी मानिसहरूले येशू र उहाँका चेलाहरूसँगै खाना खाए ।

¹¹ जब फरिसीहरूले यो देखे, तिनीहरूले उहाँका चेलाहरूलाई भने, “किन तिमीहरूका गुरु कर उठाउनेहरू र पापीहरूसँग बसेर खान्छन्?”

¹² जब येशूले यो सुन्‍नुभयो, उहाँले भन्‍नुभयो, “शरीरमा बलिया भएकाहरूलाई वैद्यको खाँचो पर्दैन, तर बिरामीहरूलाई मात्र । ¹³ जाओ र यसको अर्थ के हो सिकः ‘म दया चाहन्छु, तर बलिदान होइन ।’ किनकि म, धर्मीलाई पश्‍चात्ताप गर्न बोलाउन आएको होइन तर पापीहरूलाई बोलाउन आएँ ।"

¹⁴ त्यसपछि यूहन्‍नाका चेलाहरू उहाँकहाँ आए, र भने, “किन हामी र फरिसीहरू प्रायः उपवास बस्दछौं, तर तपाईंका चेलाहरू उपवास बस्दैनन्?”

¹⁵ येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “के जन्तीहरू दुलहा तिनीहरूका साथमा हुँदा-हुँदै दुःखी हुन्छन् र? तर ती दिन आउनेछन्, जब दुलहा तिनीहरूबाट टाढा लगिनेछ, र तिनीहरू उपवास बस्‍नेछन् ।

¹⁶ कसैले पनि पुरानो वस्‍‍त्रमा नयाँ कपडाको टुक्रा टाल्दैन, किनकि त्यो टुक्रा वस्‍‍त्रबाट फाटिनेछ, र त्यो फटाइ झन् नराम्रो हुनेछ । ¹⁷ न त कसैले पुरानो मद्यको मशकमा नयाँ दाखमद्य राख्छ । तिनीहरूले त्यसो गरे भने, त्यो मशक फुट्नेछ र सबै दाखमद्य पोखिनेछ, र मद्यको मशक नष्‍ट हुनेछ । त्यसको सट्टामा, तिनीहरूले नयाँ दाखमद्यलाई नयाँ मद्यको मशकमा राख्छन्, र दुवै सुरक्षित रहनेछन् ।”

¹⁸ जब येशूले तिनीहरूलाई यी कुराहरू भनिरहनुभएको थियो, हेर, एउटा अधिकारी आए र येशूलाई दण्डवत् गरे । तिनले भने, “मेरी छोरी भर्खरै मरेकी छे, तर आएर तपाईंले त्यसमाथि आफ्नो हात राखिदिनुहोस् र त्यो फेरि जीवित हुनेछे ।” ¹⁹ त्यसपछि येशू उठ्नुभयो र तिनको पछि लाग्‍नुभयो र उहाँका चेलाहरू पनि पछि लागे । ²⁰ हेर, बाह्र वर्षदेखि रगत बग्‍ने व्यथा भएकी एक जना स्‍‍त्री येशूको पछाडि आई, र उहाँको वस्‍‍त्रको छेउ छोई ।

²¹ किनकि त्यसले आफैंलाई यसो भनेकी थिई, “मैले उहाँको वस्‍‍त्र मात्र छोएँ भने पनि म निको पारिनेछु ।”

²² तर येशू पछाडि फर्कनुभयो र त्यसलाई देखेर भन्‍नुभयो “छोरी, साहस गर; तिम्रो विश्‍वासले तिमीलाई निको पारेको छ ।” अनि त्यो स्‍‍त्री त्यही घड‌‍‍ी निको भई ।

²³ जब येशू त्यस अधिकारीको घरमा आउनुभयो, उहाँले बाँसुरी बजाउनेहरू र भीडले ठुलो हल्ला गरिरहेका देख्‍नुभयो । ²⁴ उहाँले भन्‍नुभयो, “पर जाओ, किनकि ठिटी मरेकी छैन, तर निदाएकी छे ।” तर तिनीहरू उहाँको गिल्ला गरेर हाँसे । ²⁵ भीडलाई बाहिर पठाइएपछि, उहाँ कोठाभित्र जानुभयो र उहाँले त्यसको हात समात्‍नुभयो, र त्यो ठिटी उठी । ²⁶ यो खबर त्यस क्षेत्रको चारैतिर फैलियो ।

²⁷ जब येशू त्यहाँबाट भएर जाँदै हुनुहुन्थ्यो, दुई जना अन्धाहरूले उहाँलाई पछ्याए । तिनीहरू ठुलो स्वरले कराउँदै यसो भनिरहे, “दाऊदका पुत्र, हामीमाथि दया गर्नुहोस्!” ²⁸ जब येशू घरभित्र आउनुभयो, ती अन्धाहरू उहाँकहाँ आए । येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “म यो गर्न सक्छु भनी के तिमीहरू विश्‍वास गर्छौ?” तिनीहरूले उहाँलाई भने “ज्यू, प्रभु ।”

²⁹ त्यसपछि येशूले तिनीहरूका आँखा छोएर भन्‍नुभयो, “तिमीहरूले विश्‍वास गरेअनुसार तिमीहरूलाई त्यस्तै नै होस् ।” ³⁰ अनि तिनीहरूका आँखा खोलिए । त्यसपछि येशूले तिनीहरूलाई कडासाथ आज्ञा गर्नुभयो र भन्‍नुभयो, “ख्याल गर, कि यो कुराबारे कसैलाई पनि थाहा नहोस् ।” ³¹ तर ती दुई जना मानिस बाहिर निस्के र यो खबर त्यो क्षेत्रभरि नै फैलाए ।

³² जसै ती दुई जना मानिस जाँदै थिए, हेर, एक जना भूतात्मा लागेको गूँगोलाई येशूकहाँ ल्याइयो । ³³ जब त्यो भूतात्मा धपाइयो, तब त्‍यो व्यक्‍ति बोल्यो । भीडहरू छक्‍क परे र भने, “इस्राएलमा यस्तो कहिल्‍यै देखिएको थिएन!”

³⁴ तर फरिसीहरूले यसो भनिरहेका थिए, “यसले भूतहरूको मालिकद्वारा भूतहरू निकाल्दछ ।”

³⁵ येशू सारा सहरहरू र गाउँहरूमा जानुभयो । तिनीहरूका सभा घरमा शिक्षा दिंदै, राज्यको सुसमाचार प्रचार गर्दै र सबै किसिमका रोग र बिमारीहरू निको पार्दै हिँड्नुभयो । ³⁶ जब उहाँले भीडलाई देख्‍नुभयो, उहाँ तिनीहरूका निम्ति दयाले भरिनुभयो, किनभने तिनीहरू विचलित र निराश थिए । तिनीहरू गोठालाबिनाका भेडाहरूजस्‍तै थिए । ³⁷ उहाँले चेलाहरूलाई भन्‍नुभयो, “फसल त प्रशस्‍त छन्, तर खेतालाहरू थोरै छन् । ³⁸ यसकारण फसलका प्रभुलाई चाँडै प्रार्थना गर, ताकि उहाँले आफ्‍नो फसलका निम्ति खेतालाहरू पठाइदिनुभएको होस् ।”