¹ Lémbralles que se sometan aos gobernantes, que obedezan ás autoridades, que están dispostas para toda obra boa; ² que non falen mal de ninguén, que sexan pacíficos, amables, amosando sempre mansedume con todas as persoas. ³ Porque noutro tempo nós fomos babecos, rebeldes, extraviados, escravos de moitas cobizas e praceres, vivindo maliciosamente e con envexa, aborrecibles e aborrecendo uns aos outros. ⁴ Pero cando apareceu a bondade de Deus, o noso Salvador, xunto coa súa benevolencia para tódalas persoas, salvounos, ⁵ non por obras xustas que nós fixemos, senón pola súa misericordia, por medio do lavamento da rexeneración e a renovación do Espírito Santo; ⁶ que verteu en nós dun xeito abundante por medio de Xesús Cristo, o noso Salvador, ⁷ a fin de que, xustificados pola súa graza, fósemos feitos herdeiros da vida eterna, de acordo á esperanza. ⁸ Esta é a palabra fiel, e desexo que ti insistas dun xeito firme para que os que creron en Deus procuren ocuparse nas boas obras. Estas cousas son boas e de proveito para todos. ⁹ Pero fuxe das discusións parvas, das xenealoxías, das loitas e polémicas sobre a lei, porque son improdutivas e baleiras. ¹⁰ Prescinde de quen, despois de lle advertir unha e outra vez, siga a causar divisións, ¹¹ tendo ben sabido que está pervertido e continúa a pecar, sendo condenado polos seus propios feitos. ¹² Cando cheguen onda ti Artemas ou Tíquico, apúrate por vir onda min ata Nicópolis, porque decidín pasar alí o inverno. ¹³ Axuda con todo o preciso a Zenas o avogado, para que poida viaxar, e a Apolos, para que non lles falte de nada. ¹⁴ E que os nosos aprendan a se ocuparen nas boas obras para as necesidades urxentes, a fin de que non vivan sen teren froito. ¹⁵ Saúdante todos os que están comigo. Saúda a todos os que nos aman na fe. A graza sexa convosco.