¹ Meus irmáns, non teñades favoritismos na fe de Xesús Cristo, o Señor da gloria. ² Porque se na vosa sinagoga entra un home cun anel de ouro e vestido con roupa fina, e tamén entra un home pobre con farrapos, ³ e dades atención especial ao que vai engalanado, dicíndolle: "ti senta aquí, nun lugar cómodo"; e lle dicides ao pobre: "ti, fica alí de pé ou senta xunto aos meus pés"; ⁴ non estades a facer distincións entre vós mesmos, converténdovos en xuíces con malas intencións? ⁵ Escoitade meus irmáns, non escolleu Deus os pobres deste mundo para seren ricos na fe e herdeiros do reino que El prometeu a todos os que o aman? ⁶ Mais vós menospreciastes o pobre! Non son os ricos os que vos oprimen e vos arrastran aos tribunais? ⁷ Non son eles mesmos os que blasfeman o precioso nome que foi invocado sobre vós? ⁸ Con todo se de verdade cumprides a lei real, de acordo coa Escritura: "Amarás o teu próximo coma a ti mesmo", ben facedes. ⁹ Pero se favorecedes a certas persoas, pecades e sodes considerados transgresores pola lei. ¹⁰ Porque o que obedece toda a lei pero tropeza nunha soa cousa, faise culpable de todas. ¹¹ Pois o que dixo: "Non cometas adulterio", tamén dixo: "Non mates". Agora ben, se ti non cometes adulterio, pero matas, vés ser transgresor da lei. ¹² Falade e facede así, como os que han ser xulgados pola lei da liberdade. ¹³ Porque o xuízo será sen misericordia para o que non amosou misericordia; a misericordia triunfa sobre o xuízo! ¹⁴ Meus irmáns, de que serve se algún di que ten fe pero non ten obras? Pode salvalo esa fe? ¹⁵ Se un irmán ou unha irmá non teñen que poñer e carecen do sustento diario, ¹⁶ e un de vós lles di: Ide en paz, quentádevos e saciádevos; pero non lles dades o necesario para o seu corpo, de que serve? ¹⁷ Así tamén, a fe por si mesma, se non ten obras, está morta. ¹⁸ Mais algún dirá: "Ti tes a fe e eu teño as obras. Amósame a túa fe sen obras, e eu heiche amosar a miña fe polas miñas obras". ¹⁹ Ti cres que Deus é un, fas ben; tamén os demos cren, e tremen. ²⁰ Pero es ti tan necio que non queres recoñecer que a fe sen obras non serve para nada? ²¹ Non foi xustificado o noso pai Abraham polas obras, cando ofreceu a Isaac, o seu fillo, sobre o altar? ²² Xa ves que a fe actuaba xunto coas súas obras, e como resultado das obras, a fe foi perfeccionada, ²³ cumpríndose o que a Escritura di: "Abraham creu a Deus, e foille contado por xustiza e foi chamado amigo de Deus". ²⁴ Vedes que unha persoa é xustificada polas obras, e non só pola fe. ²⁵ Do mesmo xeito, non foi xustificada tamén a prostituta Rahab polas obras cando recibiu os mensaxeiros e os mandou por outro camiño? ²⁶ Porque así como o corpo sen o espírito está morto, así tamén a fe sen obras está morta.