¹ در او ایام رومِ امپراطور «آگوستوس» حُکمی صادر بوکود کی همۀ مردمی کی امپراطوری رومِ میَأن زندگی کوند، وَأستی سرشوماری بوبود. ² اَن اولین سرشوماری بو. و اونموقع «کورینیوس» سوریه فرماندار بو. ³ پس هر کی وَأگردستِه خو زادگاه، تا سرشوماری بیبه. ⁴ یوسف، جی شهرِ ناصره یِ ایالت جلیل، بوشو شهرِ «بیت لحِم» داوودِ زادگاه، چره کی جی نسلِ داوود بو. ⁵ اون خو نامزد، مریمِ مرَه، کی اونِ زایمانم نزدیک بو، بوشود به اویَ، تا نام نویسی بوکوند. ⁶ وختی اویَ ایسَه بود، مریمِ زایمانِ وخت بِرِسه، ⁷ و خو اولی زَأکَ کی پسر بو، بودونیا بَأورد، و زَأیَ قُنداق بوکود و طویله دورون بوخوسَأنه، چون موسافرخانه دورون اوشَأنِ رِه جایی نِنَأبو. ⁸ در او اَطراف چوپانانی صحرا دورون ایسَه بود و شبانه خوشَأنِ گوسفندانَ پَأستید. ⁹ ایمرتبه خداوندِ فرشته، چوپانانَ آشکارَ بوست و خداوندِ عظمتِ نور، اوشَأنِ دؤر بِتاوست و چوپانان خیلی وَحشت بوکودد. ¹⁰ فرشته اوشَأنَ بوگفت: «ترسه نومَئید، چون شمرِه مُژده دَأرم، خبرِ خوشی کی همۀ قؤمِ شینه. ¹¹ ایمروز داوودِ شهرِ دورون شمره ایتِه ناجی بودونیا بأمو، اون خداوندِ مسیحِه. ¹² و شیمی رِه نیشانه اَن بیبِه کی، ایتِه قُنداقه زَأکَ کی طویله دورون خوفته یَ یابیدی.» ¹³ هو موقع ایته پیلِه جرگه جی آسمانِ لشکریان آشکارَ بوستد، و او فرشته مرَه در خدا ستایش گوفتد: ¹⁴ «جلال بر خدا در بوجُرترینِ آسمانان، و صُلح و سلامتی، بر مردمی کی زمینِ رو خدایَ خوشحالَ کوند.» ¹⁵ وختی فرشته یان جی اَشَأنِ ورجَه بوشود به آسمان، چوپانان همدیگرَ بوگفتد:«هسَه بَأئید بیشیم بیت لحِم، و اونچی کی ایتفاق دِکِفته و خداوند اَمرِه آگاهَ کوده یَ خودمانِ چومِ مرَه فَأندِریم» ¹⁶ پس توند بوشود و یوسف و مریم و او زَأکَ کی طویله دورون خوفته بویَ بیاوستد. ¹⁷ وختی کی زَأیَ بیدِد، گَبَأنی کی درباره او زَأک، اوشَأنَ بوگفته بوبوسته بویَ نقل بوکودد. ¹⁸ هر کی ایشتَأوسته، جی چوپانان گبَأن تعجب کوده. ¹⁹ ولی مریم، همۀ اَشَأنَ به خاطر ایسپارده و خو دیلِ میَأن به اَ پیشامدَأن به فکرَ شوئِه. ²⁰ چوپانان هَطو کی خدایَ شُکر و ستایش کودد وَأگردستد، چون اونچی کی بیدِه بود، هوطویی بو کی اوشَأنَ بوگوفته بوبوسته بو. ²¹ وختی هشتمین روزِ رِه، زَأکِ ختنه کودَأنِ وخت بِرِسه، اونَ «عیسی» نام بِنَه ئید، اَن هو نامی بو کی پیشتر جی اَن کی مریمِ رحِمِ دورون قرار بیگیره، فرشته اونِ رو بِنَه بو. ²² وختی طبقِ موسی شریعت، روزای تطهیرَ بوگذرانِد، یوسف و مریم اونَ بوبوردد اورشلیم، تا خداوندَ تقدیم بوکوند. ²³ چره کی خداوندِ شریعت دورون بینیویشته بوبسته:«هر پسری کی پیلِه زَأک بوبَست، وَأستی خداوندَ تقدیم بیبه.» ²⁴ و خَأستِد خوشَأنِ طهارتِ رِه هم قربانی تقدیم بوکوند، کی طبقِ خداوندِ شریعت، وَأستی ایته جُفت قُمری یا کبوتر جوجه بیبه. ²⁵ در اوموقع ایتَه مؤمنِ مردای، کی «شمعون» نام دَأشتِه اورشلیمِ میَأن زندگی کوده کی روح القدس اونِ رو قرار دَأشته، و مسیحِ ظهورِ رأفا ایسَه بو. ²⁶ و جی روح القدس اونَ وحی بِرِسِه بو کی تا خدا مسیحَ نیدینه، نیمیره. ²⁷ پس روح القدسِ راهنمایی مرَه معبد صحنَ بودورون بوشو، وختی زَأکِ پئر و مار، او طفل، یعنی عیسیَ بَأوردد تا شریعتِ رسمُ رسومَ اونِ رِه به جا بَأورد، ²⁸ شمعون، اونَ کِشَه گیفتُ خدایَ ستایش کونان بوگفت: ²⁹ «خداوندا، هسَه اوجور کی خودت بوگفتی و وعده بدَأیی، تی خادمَ مرخصَ کون، ³⁰ چون می چومَان، تی نجاتَ بیدِه دَأره، ³¹ نجاتی کی اونَ در حضورِ همۀ ملتان مُهیا بوکودی. ³² اون نوریِه کی حقیقتَ، دیگر قومانِ رِه آشکارَ کونه، و تی قؤم اسرائیلِ رِه، مایه سربلندی بِه.» ³³ یوسف و مریم جی اونچی کی درباره عیسی بوگوفته بوبَست، تعجب بوکودد. ³⁴ بازن شمعون اوشَأنَ برکت بدَه و اونِ مار، مریمَ بوگفت:«قسمت اَطویِه کی اَ طفل، باعثِ کفتنُ ویریشتنِ خیلیان جی قؤمِ اسرائیل بیبه، اون نیشانه ای بِهِه، کی اونَ ردَّ کوند ³⁵ و اَطو خیلیانِ دیلِ فکر آشکارَ بِه، و غورصه ایتِه شمشیر مَأنَستَأن، تی دیلِ میَأن فرو شِه.» ³⁶ در اویَ ایته نبیِه زندگی کوده کی «حَنّا» نام دَأشته، اون «فَنوئیل» دختر، جی قبیله اَشیر بو کی خیلی پیرَ بوسته بو، اون هفت سال بعدِ خو ازدواج، خو مردَ جی دس بدَه بو، ³⁷ و هشتاد و چهار سال بو کی بیوه بو. اون هیچ موقع معبدِ جَه بیرون نوشوئِه، بلکی شبُ روز، روزه گیفتن و دوعا کودَأنِ مرَه عبادت کوده. ³⁸ هو موقع حنّا هم پیش بأمو و خدایَ شُکر بوکود، و کسایی کی اورشلیمِ میَأن نجاتِ رأفا ایسَه بودِ رِه، جی او زَأی گب بزَه و بوگفت؛ کی مسیحِ موعود بودونیا بأمو دَأره. ³⁹ وختی یوسف و مریم همۀ اَعمالِ شریعتَ کامل به جا باوردد، به خوشَأنِ شهر، ناصره، کی ایالتِ جلیلِ میَأن نَهَه بو وَأگردستد. ⁴⁰ و زَأی رُشد کوده و پیلَه بوسته. اون جی حکمت پُر بو، و خدا فیض اونِ رو قرار دَأشته. ⁴¹ و اونِ پئر و مار هر سال عیدِ فِصَحِ رِه شوئِد اورشلیم. ⁴² وختی عیسی دوازده ساله بوبوست، هر ساله عیدِ فصَحِ مَأنَستأن، بوشود اورشلیم. ⁴³ بعد تومامِ بوستَن عیدِ ایام، اونِ پئر و مار وَأگردستد کی بوشود خوشَأنِ شهر، ولی عیسی اورشلیم میَأن بِئسَه، اما اوشَأن خبر نأشتِد. ⁴⁴ چون خیال کودد کی کاروانِ میَأن ایسَه، ایروزِ کامل سفر بوکودد، آخر سر خوشَأنِ اقوامُ خویشانِ ورجَه اونِ دونبال بگردستد، ⁴⁵ وختی اونَ نیاوستد، اونِ یاوِستِنِ رِه، وَگردستد اورشلیم. ⁴⁶ و بعدِ سه روز گردستن، اونَ معبدِ میَأن پیدا کودد کی شریعتِ معلمانِ میَأن نیشته بو و اوشَأنِ گبانَ گوش دَئِه و اوشَأنِ جَه سؤال وَأورسِه ئِه. ⁴⁷ هر کی اونِ گبانَ ایشتَأوسته، اونِ فهم، و اونِ جوابَانِ جَه حیرانَ بوسته. ⁴⁸ وختی اونِ پئر و مار اونَ اویَ بیدِد، تعجب بوکودد. اونِ مار اونَ بوگفت:«پسر، چره اَمی اَمرَه اَ کارَه بوکودی؟ من و تی پئر دیلواپسی اَمرَه خیلی تی دونبال بگردَستیم.» ⁴⁹ اما اون جواب بدَه: «چره می دونبال بِگردستید؟ مگر نَأنِستید کی من وَأستی می پئرِ کارانِ میَأن بوبوم؟» ⁵⁰ اما اوشَأن اَ گبِ معنیَ نفَهمستد. ⁵¹ بازن اوشَأنِ مرَه به راه دکفت و بوشو ناصره، و اوشَأنِ گبَأنَ گوش دَئِه. اونِ مار همۀ اَ چیزانَ به خاطر ایسپاردِه. ⁵² و عیسی، هم حکمت و هم قامت جَه رُشد کوده و خدا و مردمِ نظر جَه، مقبول بو.