अध्यय ११

1 ताहा ते यरुशलेम शेहरु पाही जैतुन डोगा पाही बेथफगे आने बेथानी गावापाही आला ताहा येशुय तिया बेन चेलाहान एहेंकी आखीन मोकल्यो, 2 “हुंबऱ्या गावाम जा तिही तुहान एक फुरक्या पिलको बांदलो देखायी तियापे आमीलुग केडोज बोठो नाहा, तियाल सोडीन ली आवजा. 3 आने एहेंकी एगदांय फुच्यो तुमा इयाल काही ली चाल्याहा ताहा तुमा एहकी आखजा. “प्रभुल इया गोरज हाय.” तो इयाल माहारुज इही ली मोकली. 4 ताहा तिहीने निंगीन गिया, ताहा वाटीप एका कोवा बाणाय चौठाम पिलको बांदलो सापड्यो आने ते पिलकाल सोडा लाग्या 5 तिही उबले माहे आथे तियाहाय फुच्यो फुरक्या पिलकाल सोडीन तुमा काय केताहा 6 येशुय आख्यो तेहकी तियाहाल आख्यो, ताहा तियाहाल फुरक्या पिलकाल ली जा देदो. 7 फासे तो फुरक्या पिलको येशु पाही लाला तियाहाय तिया पोतळे तियाल फांगाराव्यो ताहां येशु तियाप बोठो. 8 खुप माहे तीहा पोतळे वाटीप फातये आने फासे बिहरा माहाय खेताम जो डालफे तोडीन वाटीप फात्ये. 9 आगला चालनारे आने फाचला आवनारे बोंबला लाग्या “होसान्ना, प्रभु नावाम आवनारो धन्यवादीत वे.” 10 आमा पुर्वज दाविद इया आवनारो राज्य धन्यवादीत वे . 11 फासे येशु यरुशलेम शहराम गियो ताहा तो परमेश्वरा भवनाम गिया ताहा चारी वेलेनो वी लेदो. ताहा वाती वेलो वी गीयो फासे तो तिया बारा चेलाहाल लीन बेथानीया होवे निगी गियो.

12 बिहीरा दिहाल, ते बेथानीमने निंग्या ताहा येशुल पुख लागी. 13 तियाहाल पानां की पोरालो अंजिरा एक चाडवो दुर नो देखायो. तियाप कावीही मिली इया आशाकि तो वेरां गियो आने तियाल पानांहा सीवाय काय नाहा मिल्यो. कारण तो अंजिरा हंगाम नेय आथो. 14 फासे तीयाय तियाहाल आख्यो, इया आगला तो फोलवो केडोज नेय खानारो हाय, 15 फासे ते यरुशलेम शेहराम गिया, आने येशु परमेश्वरा भवनाम गिया ताह भवनाम जे जे वेचातो लेनारा देनारा व्यवहार केतुला तियाहाल येशु बारे मोकला लाग्यो, तियाय सराफाये चौरंग आने जे कबुतरे वेचा बोहतुला तियाहाल जागो विसकाडी टाक्यो. 16 तियाहाल केडालुज कल्ली बी वोस्तु पेरमेश्वरा भवनाम ली आवा आने ली जा नाहा देदी. 17 फासे येशु तियाहाल हिकवा लाग्यो, तियाहाल आख्यो, 18 मुख्य याजक आने नियमशास्त्र शिक्षकाय तो उनायो आने ते तियाल मारा खातुर वाट होदा लाग्या, काहाका बाठा लोक तिया हिकवु लाप नोवाय केतुला ते तियाल बितुला माआ काेवाले बाठा देशा हा प्रार्थना कोअवो एहेकी आखी, ऐहकी पवित्रशास्त्राम लेखलो नाहा काय ? पेन तुमा तियाल लुटमार केनारा कोअवो बोनाव्याहो. 19 तिज राती येशु आने तिया चेला शेहरु बारे गिया, 20 वेगऱ्या येशु आने तिया चेला जातला ताहा तियाय तो अंजिरा चाडवो मुलामने हुकालो तियाय वेयो. 21 पेत्राल ईत आलो तो येशुल आख्यो, “रब्बी, वेरा जिया अंजिरा चाडवाल आपुय साराप देदुलो तो हुकाय गियोहो. 22 येशुये तियाल आख्यो, “देवाप विश्वास थोव. 23 माय तुमाल खेरो आखुका जो केडो या डोंगाल उपडीन समुद्राम टाकाय, ऐहकी तो तिया मनाम शंका तेनारो नाहा आपु जो आखु तेहकी तिजाय ऐहकी विश्वास तेराहा ताहा तिया शब्दा प्रमाणे वेनारो.” 24 तियाहाल माय तुहाल आखु तो जोकावी तुमा प्रार्थनाम मागहा तो मिली ऐहकी विश्वास तेरा आने तो तुमहान मिली. 25 जाहा तुमा प्रार्थना केअता उभा रेताहा ताहा तुमा मनाम जर केला विरुध्द कावी वेरी तर तिया क्षमा केरा इया खातुर का तुमा स्वर्गाम बाहा काय तुमा पापा क्षमा की, 26 काहाका तुमा जर क्षमा केनारा नाहा तर तुमा स्वर्गाम जो बाहको तुमा अपराध क्षमा केनारा नाहा. 27 ते फाचे यरुशलेम शेहराम आला आन येशु पेरमेश्वरा भोवनाम फिरतुला ताहा मुख्य याजक लोक नियमशास्त्र शिक्षक आने यहुदी वडील तियाही आला. 28 आने तियाल आख्यो, आपु केल्ला अधिकारुकी गोठ्या केताहा, इ केरा केता अधिकार आपुल केडाय देदो. 29 येशुय तियाहान आख्यो, “माय बी तुमान एक प्रश्न फुसहु आने जर तुमाय माल तिया उत्तर देदो, ता माय इ गोठ केल्ली सोता की कीहु तो तुमहाल आखेहे. 30 याेहानुल बाप्तिस्मो दांअ केडांह सोता देडली, परमेहेरूह का माहा ? तिया मान उत्तर दे. 31 तिया विषया तियाय एक जागे टोलवाइन विाचार केयो आने आखा लाग्या “आपु तो स्वर्गामनो हाय ऐहकी आखा ताहा तो आखी ताहा तियाय तुम्हा विश्वास काहा थोव्यो नाहा. 32 काहाका जाहा आपु तो माहाप नो हाय ऐहकी जर लोक आपुप रोगवाली तिया लोकांहाल बितुला काहका आखा लोकांहा विश्वास आथो का योहान खेरो सेवक आथो. 33 फासे तियाहाय येशुल उत्तर देदो, “आमाल मालुन नाहा” ताहा येशुय तियाहाल आख्यो, “फासे माय ए गोठ्या केल्ली सोता की केतुलो इ तुमाल आखतो नाहा.”