अध्याय १०
1
पाछी येशुही तो जागो सोडीन आने यहुदीया देशाम यार्देन खाडी तिवेले गियो. लोक एकजागे आविन तिईयाई आले आने तियाई तियाहा चालीरितीकी तियाहान हीकवे.
2
थोडा परुशी येशुही आले तियाई तियाल पुच्यो “ माटीही थेयील सोडनु ही कायदाकी हारो हाय का ? ईते तियाई तिया पोरीक्षालां खातोर फुच्यो,
3
येशुही तियान आख्यो, ‘ मोशेही तुम्हाल काय आज्ञा देडली हाय ?'
4
तिईयाई आख्यो, ‘मोशेही माट्याल पारगुती दा आने आपु थेईल सोडनु आख्यो हाय.’
5
येशुय आख्यो, " तुमाहा मोन खुप कठीण हाय तिया केअतो मोशेही ई आज्ञा तुमा खातोर लिखी थोव्या".
6
पेन जुग बोनाव्यो तिहने देवाय तियान माहु आने थेय अेहडे बोनावलो हाय.
7
इयाखातोर माआवु आपो याहाकी बाहकान सोडीन आपो थेई आरी जोडाय रीई. आने ते बेनी एकुज वी जाय.
8
तिआल इहीने आगला ते बेन नाहा एकुज हाय.
9
ईया खातोर "देवाय जो जोडलों हाय, तो माआहाई तोडुलु नाहा हाय".
10
पाछी ईशु आने तिया चेला कोमे आथा ताहा, चेलाही ति गोठील फाछी फुच्यो.
11
तिआई तियान आख्यो, ‘जो केडो आपो थेईल सोडी देहे आने बिहरी थेय राखेहे तो आपो थेई विरुद्ध सिनालो केहे.
12
आने थे बी आपो माट्याल सोडी देहे आने बिहराल राखेहे ते तीबी सिानालो केहे.
13
पाछी तिआई हाना पोयराव आथ थोवा जोजे आने तिआन आशिर्वाद दा जोजे, तिया खातोर लोकाही पोयराहान तीयापाही लिआले. पेन चेलाही लावनारान गाय देदो.
14
ईशुय ई वेअयो ताहा तियाल रोग आली आने तियान आख्यो, "हाना पोयरान माही आवा द्य, तियान नाहा अखाहा काहाकी देवा राज ईया होस हाय.’
15
माआयु तुमाहाल खेरो आखु जो केडो हानापोयरा होस देवा राज्याम नाहा मानतो तियान तिमाम प्रवेश वेनारो नाहा.
16
ताहा तियाई हानापोयराल उखलीन पाही लेदो आपो हाथ तियाप थोवीन तियाल आशिर्वाद देदो.
17
येशु बिहरुस जा निग्यो ताहा एक माआवु तिया पाही दोवडुतो आलो आने तिया आगला गुडगाप आविन आख्यो “हारा मास्तुऱ्या, सार्वकालिक जीवन मिला खातोर काय केरा पोडी ?”
18
येशु तियाल आख्यो, ‘ तु माल हारो काह आखतोहो ?’ बाहका शिवाय केडोज हारो नाहा.
19
तुल आज्ञा मालुमुज हाय ने, खुने नाहा पाडो, सिनालो नाहा केअवो, चाेरी नाहा केअेवो, कडो विरुध्द खोटो नाहा गाेगो, ठोगावो नाहा, आपो बाहका-याहाकी आरी हारी हिती राखनुं.
20
त्या माआहाई आख्यो “मास्तुऱ्या, आय जुवानीपणे ई गोठ्या पालणी केअतो आलो हाय.”
21
येशुय तिया होवे विईन तियाआप माया केअई तियाई तियाला आख्यो, तोअम एक गोठी कोमी हाय, जो तोप जो काय वेरी तो होग्गो वेची दे आने गरीब लोकान दि दे. ताहा तुल होरगा संपत्ती मिली जाय, आने मा पाचला आव.
22
ही होग्या गोठ्या उनाईन तो मांहु खुबे दुखी वी गियो आने निराश विअन निगी गियो काहाका तियाआप खुप संपत्ती आथी.
23
येशुय हुंबरने लोकाहान वेअयो आने तिया चेलान आख्यो, ‘देवा राजाम आवनु पोयसावाला लोकाहाल कोतो कठीण हाय.’
24
तिया गोठ्या उनाईन ठाकाज वि गिया, येशुय तियान फाची आख्यो, ‘मांआ पोयराल, देवा राजुम जावुनु खुब कठीण हाय
25
पौसावाला लोकाहान होरगा राजाम जावनु तियाकेता उटडाल हुई नाकलाम जावनु कठीण नाह हाय..
26
ते लोक जाहका चोमकाय गिया, आने एक बिजाल आखा लाग्या, ‘हाती केडो तारण वेअनु शक्य हाय ?’
27
तियाई विईन ईसुही आख्यो, ‘माआहाल ए गोठ अशक्य हाय पेन देवाल नाहा, काहाका देवाल होग्या गोठ्या शक्य हाय.’
28
पेत्राे तियाल आखा लाग्याे वेरा आमाही होग्यो काय सोडी देदो आने तो फाचला आला हाय.
29
येशुय आख्यो, ‘मायु तुमान खेरो आखु, जियाई जियाई मा खातुर आने सुवार्ते खातुर कों, बा, पा, बोही, याहकी-बाहको, पोयरे खोती –वाडी सोडली हाय.
30
हेहडा होग्गान सेल्लो वेले वोखो वेरी होवपटीने को, बाही, पाऊ, याहकी, पोयरे, खेते आने आवनारा जुगाम सार्वकालीक जीवन मिल्याशिवाय रेवाय नाय.
31
तेबी आगले ते सेल्ले आने सल्ले ते आगला, अेहकी खुबुज जा वेअरी.
32
पाछी ते उठेन यरुशलेम गावा वाटीईने जातुला ताहा येशु तियाआ आगला चालतुलो.. तियाआ चेला वि गिइला आने तिईया फाचला आवनारे बी गिईले आथे. फासे येशुई बारा चेलाहान एककानी लिईन आपु बद्दल काय वेअनारो हाय इ आखा लाग्यो.
33
“वेरा ! आपु उच्चे यरुशलेम गावाम जायरिया हाय आने माआहा पोयराल तिइन मुख्य याजक लोक आने नियमशास्त्रा हिकवुनारा ईया आथम देवाम आवी. ते तियाल माेरुनु शिक्षा दी आने तियाल बिहरा जाती लोका हाथाम दी.
34
ते तिया माजाक केअेरी, तिइयाउपे थुपी, तियाल ठोकी, माआई टाकी, आने तिन दिहाम तो फासी उठी.
35
याकोब आने याेहान जो जोब्दी पोयरा तियाआ जागे आला आने तियाल आख्यो, “मास्तुऱ्या, आम्हा तोही जो मागनारा हाय तु आमाहा केता केअे जे अेहेकी आमा इच्छा हाय.”
36
येशुय तियान आख्यो, “माआयु तुमाहा खातुर काय किईव अेहकी तुमाहा इच्छा हाय?”
37
तियाय आख्यो, “तो वैभवाम आमाहा बेन्यामने एकाल तो हुदी होवे आने बिहीराल उलटी होवे बोहनु अधिकार देजे".
38
येशुय तियान आख्यो, “तुमाहा काय मागता आजी तुमाल होमजातो नाहा. मायु जो प्यालो पिनारो हाय, तो तुमाहाकी पिवनु शक्य हाय का ? मायु जो बाप्तिस्मो लेनारो हाय तो तुमाहाकी लेवानु शक्य हाय का ?”
39
तियाय आख्यो , “आमाहान शक्य हाय.” हाती ईशुय तियान आख्यो, मायु जो प्यालो पिनारो हाय तो तुमाहा पिया आने जो बाप्तिस्मो मायु लेहे तो तुमाहा लेनारा,
40
पेन माआ हुदीहोवे आने उलटीहोवे बोहा देवनु माआ आथाम नाहा. जिईया खातुर तो जागो तियार केअलो हाय, तिईया खातुरुज ते राखी थोवल्या हाय.
41
दाहो चेलाय ई विनंती उनाया ताहा याकोबाप आने याहानाप खुप रोग केअई.
42
येशुय तियाने पाही हाद्यो आने आख्यो, “तुमान मालुम हाय बिहरा देशा जे पुढारी हाय ते तिया उस्से चोंडा वेअतह. आने तियाआ पुढारी तिया उस्से आधिकार चालवा होदता.
43
पेन तुमाहाबाबतीम तेहकी नाहा, तुमामने जो केडो मोडो वेरा होदि तियाई तुमहा नोकर (सेवक) वेरा जोजे.
44
आने जों केडो पेहलो वेऊनु इच्छा हाय तिआय होग्गा सेवोक वेरा जोजे.
45
काहाका माआहा पोयराे सेवा की लाआ खातोर नाहा ता सेवा केअेरा आलो हाय, खुप लोका पांपा खंडणी केअेरा आपु जीव दा केअता आल्लो हाय.
46
फाची ते यरीहो गावाम आले येशु तिईया चेला आने टोलाहा आरी यरीयोह सोडीन जातुलो ताहा तीमया पोयरो बार्तीमय ओ ऐक आंदलो भिकारी वाटीही बोठलो आथो.
47
जाहा तो उनायो, नासोरी येशु जाय रिईयो हाय ताहा तो मोडाकी बोंबला लाग्यो, “ येशु, दाविदा पोयरो माप दया के.”
48
ताहा तियाय ठाको राआ जोजे तियाल ठाको राहा खातोर धेमकाव्यो. पेन तो आजी जोर मे बोंबला लाग्यो, “येशु, दाविदा पोयरो माप दया के.”
49
पाछी येशु उबी रेईओ आने आख्यो, “तियाल हादो, ताहा तियाय आंदला माहाल हादिन आख्यो येशु तुल हादी रेयो हाय".
50
आंदला माहाय आपु पोतडे एठा टाकी देदे, कुदीन तो येशु पाही आलो.
51
येशुय तियाल आख्यो, “ माआय तो खातोर काय किव एहकी तो इच्छा हाय ?” आंदला माहाय तियाल आख्यो, “मास्तुऱ्या, माल पासी देखाया लागी जा जोजे.”
52
पासी येशुय तियाल आख्यो, “जो, तो विश्वासाई तुल हारो केअेयो हाय.” तुरुत तो वेरा लाग्यो तियाल देखाया लाग्यो आने उटीन येशु पासला तो चाला लाग्यो.