¹ Digo a verdade en Cristo, non minto, dando testemuño a miña consciencia no Espírito Santo, ² que teño gran tristura e dor continua no meu corazón. ³ Porque eu mesmo querería ser maldito, separado de Cristo, por amor aos meus irmáns, parentes segundo a carne. ⁴ Que son israelitas, aos que pertenze a adopción como fillos, e a gloria, os pactos, a divulgación da lei, o culto e as promesas, ⁵ de quen son os patriarcas, e de quen, segundo a carne, procede o Cristo, que está sobre todas as cousas, Deus bendito polos séculos. Amén ⁶ Pero non é que a Palabra de Deus fallara. Porque non todos os desendentes de Israel son Israel, ⁷ nen son todos fillos por ser descendentes de Abraham, senón que por ISAAC SERÁ CHAMADA A TÚA DESCENCDENCIA. ^{8 9} Isto é, non son os fillos da carne os que son fillos de Deus, senón que os fillos da promesa son tidos como descendentes. Porque esta é unha palabra de promesa: NESTE TEMPO VOLVEREI, E SARA TERÁ UN FILLO. ¹⁰ E non só isto, senón que tamén Rebeca, cando concibiu xemelgos de un, noso pai Isaac ¹¹ (porque aínda, cando non naceran os xemelgos, e non fixeran nada, nen bo nen malo, para que o propósito de Deus, segundo a súa eleción permanecera, non polas obras senón por aquel que chama), ¹² díxoselle a ela: O MAIOR SERVIRÁ AO MENOR. ¹³ Así está escrito: A XACOBE AMEI, PORÉN A ESAÚ ABORRECÍN. ¹⁴ Que diremos, entón? Que hai inxustiza en Deus. De ningunha maneira. ¹⁵ Porque El di a Moisés: TEREI MISERICORDIA DE QUEN EU QUEIRA TER MISERICORDIA, E TEREI COMPAIXÓN DE QUEN EU QUEIRA TER COMPAIXÓN. ¹⁶ Así que non depende do que quere nen do que corre, senón de Deus que ten misericordia. ¹⁷ Porque a Escritura di a Faraón: PARA ISTO MESMO TE LEVANTEI, PARA CHE DEMOSTRAR O MEU PODER, E PARA QUE O MEU NOME SEXA PROCLAMADO EN TODA A TERRA. ¹⁸ Así que do que quere ten misericordia, e ao que quere endurece. ¹⁹ Dirasme entón: Por que, pois, ainda culpa Deus? Porque quen resiste a súa vontade?. ²⁰ Pola contra, quen es ti, home, que lle contestas a Deus? Dirá acaso o obxecto moldeado a quen o moldeou: Por que me fixeches así? ²¹ Ou non ten o oleiro dereito sobre o barro para facer da mesma masa un vaso para uso honroso e outro para uso deshonroso? ²² E que, se Deus, ainda dispostoa demostrar a súa ira e facer notorio o seu poder, soportou con moita paciencia os vasos de ira preparados para destrución? ²³ Fíxoo para dar a coñecer as riquezas da súa gloria sobre os vasos de misericordia, que antes preparou para gloria, ²⁴ é dicir, nós, a quen tamén chamou, non só de entre os xudeus, senón tamén de entre os xentís. ²⁵ Como tamén di en Oseas: AOS QUE NON ERAN MEU POBO CHAMAREINOS: "MEU POBO", E A NON AMADA: "MIÑA AMADA". ²⁶ E ACONTECERÁ QUE NO LUGAR ONDE SE LLES DIXO: "VÓS NON SODES MEU POBO" ALÍ CHAMARÁSELLES " FILLOS DO DEUS VIVENTE". ²⁷ Isaías tamén exclama en canto a Israel: AINDA QUE O NÚMERO DOS FILLOS DE ISRAEL SEXA COMO A REA DO MAR, SÓ O REMANENTE SERÁ SALVO; ²⁸ PORQUE O SEÑOR EXECUTARÁ SÚA PALABRA CON CORDURA E BREVIDADE. ²⁹ E como Isaías predixo: SE O SEÑOR DOS EXÉRCITOS NON NOS HOUBESE DEIXADO DESCENDENCIA, HOUBÉSEMOS CHEGADO A SER COMO SODOMA, E FEITOS SEMELLANTES A GOMORRA ³⁰ Que diremos, entón? Que os xentís non ían tras a xustiza, alcanzaron xustiza, é dicir, a xustiza que é por fe; ³¹ pero Israel, que ía tras unha lei de xustiza, non alcanzou esa lei. ³² Por que? Porque non ían tras ela por fe, senón como por obras. Tropezaron na pedra de tropezo, ³³ tal como está escrito: VELAÍ, POÑO EN SIÓN UNHA PEDRA DE TROPEZO E ROCHA DE ESCÁNDALO; E O QUE CREA NEL, NON SERÁ AVERGOÑADO.