84 1 ای یَهوَه صبایوت، تی خانه چی دیلپذیره. 2 می دیل خَأیه تی خانه میَأن بِئسم، نأجِه دَأرم تی خانه صحنِ میَأن بِئسم، می جان و دیل خدا رِه فریاد کونه. 3 ای یَهوَه صبایوت کی می پادشاه و می خدایی، حتی چیچینیان و پرستویانم تی قربانگاه ورجَه جا پیدا کودد و خوشَأنِ رِه لانه چَأکودد، تا خوشَأنِ جوجه یانَ اویَ بند. 4 خوش به حال اوشَأنی کی تی خانه میَأن ساکند و همیشه ترَه شُکر و سپاس گوید. 5 خوش به حال اون مردمی کی تی جَه قوّت گیرد و اوشَأنِ دیلان تی راه هانِ میَأن نَهه و ترَه پیروی کوند. 6 وختی اوشَأن «بکا» خوشک بیابانِ جَه دوَأرد، در اویَ چشمه یان بوجود اَورد و پائیزه بارانم اویَ سیرابَ کونه. 7 هر چقدر ویشتر شُد ویشتر قوّت گیرد و هر کودام جی اوشَأن خدا حضورِ جَه صَهیونِ میَأن حاضر بود. 8 ای یَهوَه، ای لشکرانِ خدا، می دوعایَ بیشتَأو، ای یعقوبِ خدا مرَه گوش بوکون. 9 ای خدایی کی اَمی سپری، بیدین و خودتِ مسیحِ رویَ نظر تَأوَأد. 10 ایتَه روز تی صحنِ میَأن ایسَأن، جی هیزار روز جای دیگر ایسَأن بهتره. تی خانه درِ ورجَه نگهبانی یَ ویشتر پسند کونم، تا شریرانِ کاخِ دورون اربابی کودَأنَ. 11 چره کی یَهوَه اَمی نور و اَمی سپره، خداوند فیض و جلال بخشه، اون هیچ خُرمه چیَه جی کسانی کی راهِ راستَ شُد دریغ نوکونه. 12 ای یَهوَه صَبایوت، خوش به حال کسی کی ترَه توکل دَأره.