43
1
ای خدا می داد فأرس و اَ قؤمِ خدانشناسِ پِشِ جَه می جَه دفاع بوکون. مرَه مردمِ شریر و دروغگو دسِ جَه نجات بدن.
2
چون تو می پناهگاهی، چره مرَه ولَ کودی؟ چی وَسی دوشمنانِ دسِ جَه همیشه ماتم بیگیرم؟
3
تی نور و راستی یَ اوسِه کون تا می راهنما بیبِه، و مرَه فَأرسَأنه به تی کوهِ مقدسِ کی تی بارگاهه.
4
بازن تی بارگاه پِشِ جَه به پا ایسم و ترِه ای خدا جان، ای خدایی کی شادی و خوشی سر چشمه ایی، ترِه بربط زنم و سرود خَأنم و ستایش کونم.
5
ای می جان، چره اَقدر ناراحت و پریشانی؟ خدایَ اُمید بدَأر، چره کی دوباره اونَ ستایش کونی، اون می خدا و می نجات دهنده یه.