Capítulo 15

1 Moi cedo a mañanciña, os sumos sacerdotes, despois de celebrar consello cos anciáns, os escribas e todo o Samedrín, amarraron a Xesús e levándoo, entregarono a Pilato. 2 Pilato preguntoulle: Es ti o rei dos xudeos? Él respondeulle: Ti o dis. 3 Os principais dos sacerdotes acusábano de moitas cousas. 4 De novo Pilato preguntoulle,: Non respondes nada? Mira de cantas cousas te acusan 5 Pero Xesús non respondeu nada máis; de modo que Pilato estaba asombrado. 6 Agora ben, na festa soltáballes un preso, calquera que eles pediran. 7 Un chamado Barrabás estaba preso cos sediciosos, os que tiñan cometido homicidio nunha revolta. 8 Cando subía a multitude, comenzaron a pedir que lles fixera como de costume. 9 Pilato respondeulles;: Queredes que vos solte o rei dos xudeos? 10 (Porque sabía que os principais dos sacerdotes llo entregaran por envexa) 11 Pero os sumos sacerdotes incitaron á multitude para que lles soltara a Barrabás. 12 E Pilato, tomando de novo a palabra, dicíalles: Que farei, entón, co que chama o Rei dos xudeus? 13 Eles respondéronlle a berros: Crucifícao! 14 Pilato replicou Por que? Que mal fixo? E eles berraban aínda máis: Crucifícao! 15 Pilato, querendo compracer á multitude, soltoulles a Barrabás; e despois de facer azoutar a Xesús, entregouno para que o crucificaran. 16 Entón os soldados levárono para dentro do pazo, é dicir, ao Pretorio, e convocaron a toda a cohorte romana. 17 Vestírono de púrpura, e despois de tecer unha coroa de espiñas, puxéronlla; 18 e comezaron a vitorealo: Salve, Rei dos xudeus! 19 dábanlle golpes na testa cunha canivela e cuspíano. e axoellándose facíanlle reverencias. 20 E despois de burlarse del, quitáronlle a púrpura, puxéronlle as súa roupa e sacárono para crucificarlo. 21 E obrigaron a un que pasaba por alí e que viña da leira, Simón de Cirene, o pai de Alejandro e Rufo, a que levase a cruz de Xesús. 22 Levárono ao lugar chamado Gólgota, que traducido significa: Lugar da Caveira. 23 E trataron de darlle viño mesturado con mirra, pero El non o quixo. 24 Cando o crucificaron, repartíronse os súa roupa, botando sortes para decidir o que se levaría cada un. 25 Eran as nove da mañá cando o crucificaron. 26 E a inscrición da acusación contra El dicía: "O rei dos xudeus." 27 Crucificaron con El a dous bandidos; un á súa dereita e outro á súa esquerda. 28 E cumpriuse a Escritura que di: "Foi contado cos transgresores". 29 E os que pasaban inxuriábano abaneando a cabeza e dicindo: Vaites! Ti que destrúes o templo e en tres días o reedificas, 30 sálvate a ti mesmo e baixa da cruz! 31 Do mesmo xeito, tamén os principais sacerdotes xunto con escribas, burlándose del entre eles, dicían: "A outros salvou, a si mesmo non se pode salvar. 32 Que este Cristo, o Rey de Israel, baixe agora da cruz, para que vexamos e creamos!" E os que estaban crucificados con El tamén o aldraxaban.. 33 Cando chegou as doce do mediodía, houbo escuridade sobre toda a terra ata as tres da tarde. 34 E á esa hora Xesús berrou ben forte: "Eloi, Eloi, lema sabactani?", que traducido significa, "Meu Deus, meu Deus, por que me desamparaches? 35 Algúns dos que estaban alí, ao oílo, dicían: "Mirade,. está chamando por Elías!. 36 Entón un correu e empapou unha esponxa en vinagre, e poñéndoa nunha cana, deulle a beber, dicindo: Deixade, vexamos se vén Elias a baixalo. 37 E Xesús, dando un berro moi forte, expirou. 38 E o veo do templo rachou en dous, de arriba abaixo. 39 Vendo o centurión que estaba fronte a El, ao xeito en que expirou, dixo: "En verdade este home era Fillo de Deus." 40 Tamén había mulleres mirando de lonxe, entre as que estaban María Magdalena, María, a nai de Xacobo, e Salomé 41 41que lle seguían cando Xesús estaba en Galilea, e lle servían; e moitas outras que subiran con El a Xerusalén. 42 Xa á tardiña, como era o día da preparación, é dicir, a véspera do día de repouso, 43 veu Xosé de Arimatea, membro prominente do concilio, que tamén agardaba o reino de Deus; e enchéndose de valor, entrou onde estaba Pilato e pediulle o corpo de Xesús. 44 Pilato extrañouse de que xa morrera, e chamando ao centurión, preguntoulle se xa estaba morto. 45 E comprobando isto por medio do centurión, concedeulle o corpo a Xosé, 46 quen comprou un lenzo de liño, e baixándoo da cruz, envolveuno no lenzo de liño e púxoo nun sepulcro que fora escavado na rocha; e fixo rolar unha pedra á entrada do sepulcro. 47 E María Magdalena e María, a nai de Xosé, miraban para saber onde o poñía.