¹ عید فطیر که بهش پسخ می‌گن نزدیک بود،

² و سران کاهنان و دانشون دین دنبال راهی بودن که عیسا ره بکشن، ولی از شورش مردم می‌ترسیدن. ³ اون موقع شیطان تو یهودای معروف به اسخریوطی که یکی از دوازده شاگرد بود، نفوذ کرد.

⁴ یهودا رفت پیش سر کاهِنا و فرمانده‌های نگهبان معبد و با اونا صحبت کرد که چجوری عیسا ره بهشون تسلیم کنه. ⁵ اونا خوشحال شدن و قول دادن که بهش پولی بدن.

⁶ یهودا هم قبول کرد و دنبال فرصتی بود که وقتی مردم نیستن، عیسا ره بهشون تسلیم کنه. ⁷ روز فطیر رسید، روزی که باید بره پسخ قربانی می‌شد.

⁸ عیسا، پطرس و یوحنا ره فرستاد و گفت: "برید و شام پسخ ره آماده کنین که با هم بخوریم."

⁹ اونا پرسیدن: "کجا می‌خوای آماده کنیم؟" ¹⁰ عیسا جواب داد: "وقتی وارد شهر می‌شین، یه مردی ره می‌بینین که یه کوزه آب حمل می‌کنه. دنبال اون برین تا خونه‌ای که می‌ره."

¹¹ "به صاحب خونه بگین: استاد می‌گه 'کجا مهمونخونه‌س که من با شاگردام شام پسخ ره بخورم؟'" ¹² "اون بالاخونه‌ای بزرگ و فرش‌شده ره به شما نشون می‌ده. اونجا آماده کنین."

¹³ اونا رفتن و همه چیز همون‌جوری بود که عیسا گفته بود و پسخ ره آماده کردن. ¹⁴ وقتی وقت مقرر رسید، عیسا با رسولا سر سفره نشست.

¹⁵ عیسا بهشون گفت: "با اشتیاق زیاد می‌خواستم قبل از رنج کشیدنم این پسخ ره با شما بخورم."

¹⁶ "چون به شما می‌گم، دیگه ازش نمی‌خورم تا وقتی که تو پادشاهی خدا به انجام برسه." ¹⁷ بعد یه جام برداشت و شکر کرد و گفت: "این ره بگیرین و بین خودتون تقسیم کنین."

¹⁸ "چون به شما می‌گم که دیگه از محصول مو نمی‌نوشم تا پادشاهی خدا بیاد." ¹⁹ بعد نان ره برداشت، شکر کرد و شکست و به اونا داد و گفت: "این بدن منه که برای شما داده می‌شه؛ این ره به یاد من به جا بیارین."

²⁰ بعد از شام همون‌جور جام ره برداشت و گفت: "این جام، عهد جدیده تو خون من که برای شما ریخته می‌شه." ²¹ "ولی دست کسی که می‌خواد من ره تسلیم کنه، با من سر همین سفره‌س."

²² "پسر انسان همون‌جوری که مقرر شده، می‌ره، ولی وای به حال اون کسی که اَ ره تسلیم می‌کنه."

²³ بعد اونا شروع کردن به همدیگه گفتن که کی این کار ره می‌کنه. ²⁴ همچنین بین اونا بحث شد که کدوم یکی از اونا بزرگتره.

²⁵ عیسا بهشون گفت: "پادشاه‌های دیگه بر مردم سروری می‌کنن و حاکماشون 'ولی‌نعمت' خونده می‌شن." ²⁶ "ولی شما اینجوری نباشین. بزرگترین بین شما باید مثل کوچکترین باشه و رهبر مثل خدمتکار."

²⁷ "چون کی بزرگتره؟ اونی که سر سفره می‌شینه یا اونی که خدمت می‌کنه؟ آیا نه اونی که سر سفره می‌شینه؟ ولی من بین شما مثل یه خدمتکار هستم." ²⁸ "شما کسایی هستین که تو آزمایش‌های من کنارم وایسادین."

²⁹ "همون‌طور که پدرم پادشاهی ره به من داد، من هم به شما می‌دم،

³⁰ "تا تو پادشاهی من کنار سفره من بخورین و بنوشین و رو تختا بشینین و بر دوازده قبیله اسرائیل داوری کنین." ³¹ "ای شمعون، ای شمعون، شیطان اجازه خواست که شما ره مثل گندم غربال کنه."

³² "ولی من برای تو دعا کردم تا ایمانت از بین نره. پس وقتی بازگشتی، برادرات ره استوار کن." ³³ شمعون جواب داد: "ای سرورم، من آماده‌ام که با تو به زندان برم و حتی جانم ره بدم."

³⁴ عیسا گفت: "ای پطرس، بدون که امروز قبل از اینکه خروس بخونه، سه بار انکار می‌کنی که من ره می‌شناسی." ³⁵ بعد عیسا ازشون پرسید: "وقتی که شما ره بدون کیسه پول، توشه‌دان و کفش فرستادم، چیزی کم داشتین؟"

اونا جواب دادن: "نه، هیچی نداشتیم."

³⁶ عیسا گفت: "ولی حالا هرکی کیسه یا توشه‌دان داره، اَ ره با خودش برداره و اگه شمشیر نداره، بره جامه‌ش ره بفروشه و شمشیری بخره." ³⁷ چون این نوشته باید در مورد من تحقق پیدا کنه که: 'او از خطاکارا حساب شد.' بله، هرچی که دربارۀ من نوشته شده، در شرف تحققه."

³⁸ شاگردا گفتن: "ای خداوند، نگاه کن، ما دوتا شمشیر داریم." عیسا گفت: "همین کافیه." ³⁹ عیسا رفت بیرون و مثل همیشه راهی کوه زیتون شد و شاگرداش هم دنبال اون رفتن.

⁴⁰ وقتی به اونجا رسیدن، عیسا گفت: "دعا کنین که تو آزمایش نیفتین." ⁴¹ بعد به اندازه پرتاب یه سنگ از اونا فاصله گرفت، زانو زد و اینجوری دعا کرد:

⁴² "ای پدر، اگه اراده تو باشه، این جام ره از من دور کن؛ ولی نه خواست من، بلکه اراده تو انجام بشه." ⁴³ بعد یه فرشته از آسمون ظاهر شد و عیسا ره تقویت کرد.

⁴⁴ چون تو رنج زیادی بود، با جدیت بیشتری دعا کرد و عرقش مثل قطره‌های خون روی زمین می‌چکید. ⁴⁵ وقتی از دعا بلند شد و پیش شاگردا برگشت، دید اونا از شدت اندوه خوابیدن.

⁴⁶ عیسا گفت: "چرا خوابیدین؟ بلند شین و دعا کنین تا تو آزمایش نیفتین." ⁴⁷ هنوز داشت حرف می‌زد که یه گروه اومدن. یهودا، یکی از دوازده شاگرد، اونا ره راهنمایی می‌کرد.

⁴⁸ یهودا به عیسا نزدیک شد تا اَ ره ببوسه. عیسا گفت: "ای یهودا، آیا پسر انسان ره با بوسه تسلیم می‌کنی؟" ⁴⁹ وقتی پیروای عیسا فهمیدن چی داره می‌شه، پرسیدن: "سرور ما، شمشیرا ره بکشیم؟"

⁵⁰ یکی از اونا غلام کاهن اعظم ره با شمشیر زد و گوش راستش ره برید.

⁵¹ ولی عیسا گفت: "دست نگه دارین!" و گوش اون مرد ره لمس کرد و شفا داد. ⁵² بعد به سران کاهنان، فرماندهان نگهبانا معبد و مشایخ که برای گرفتنش اومده بودن، گفت: "مگه من راهزنم که با شمشیر و چماق اومدین سراغم؟

⁵³ هر روز تو معبد با شما بودم و دست روی من نذاشتین. ولی حالا وقت شماست، و قدرت تاریکی." ⁵⁴ بعد از اینکه عیسا ره گرفتن، اَ ره به خونه کاهن اعظم بردن. پطرس هم از دور دنبال اونا می‌رفت.

⁵⁵ وسط صحن خونه، آتیشی روشن کرده بودن و جمعی دور اون نشسته بودن. پطرس هم بینشون نشست. ⁵⁶ یه کنیز تو نور آتیش پطرس ره دید و بهش خیره شد و گفت: "این مرد هم با عیسا بود."

⁵⁷ ولی پطرس انکار کرد و گفت: "ای زن، من اَ ره نمی‌شناسم."

⁵⁸ کمی بعد یکی دیگه اَ ره دید و گفت: "تو هم یکی از اونا هستی." پطرس گفت: "ای مرد، من از اونا نیستم." ⁵⁹ بعد از یه ساعت، یکی دیگه با تاکید گفت: "این مرد حتماً با عیسا بوده، چون جلیلیه."

⁶⁰ پطرس گفت: "ای مرد، من نمی‌دونم چی می‌گی!" هنوز داشت حرف می‌زد که خروس خوند. ⁶¹ اون موقع عیسا برگشت و به پطرس نگاه کرد. پطرس یادش اومد که عیسا گفته بود: "قبل از اینکه خروس بخونه، سه بار من ره انکار می‌کنی."

⁶² پطرس بیرون رفت و به تلخی گریه کرد. ⁶³ اونایی که عیسا ره گرفته بودن، شروع کردن به استهزا کردن و زدنش.

⁶⁴ چشماش ره بستن و گفتن: "نبوّت کن! بگو کی تو ره زد؟"

⁶⁵ و خیلی ناسزاهای دیگه بهش گفتن. ⁶⁶ وقتی صبح شد، شورای مشایخ، یعنی سران کاهنان و علما دین، جلسه تشکیل دادن و عیسا ره پیش خودشون آوردن.

⁶⁷ گفتن: "اگه تو مسیح هستی، به ما بگو." عیسا جواب داد: "اگه بگم، باور نمی‌کنین،

⁶⁸ و اگه سوال کنم، جواب نمی‌دین." ⁶⁹ "ولی از این به بعد، پسر انسان به دست راست قدرت خدا می‌شینه."

⁷⁰ همشون گفتن: "پس تو پسر خدا هستی؟" عیسا گفت: "شما خودتون گفتین که هستم."

⁷¹ گفتن: "دیگه به شهادت نیازی نیست، چون خودمون از زبونش شنیدیم."