अध्याय 1

1 याकोब देवाआ आणे प्रभु येशुख्रिस्ता सेवक, याहोवोनी होगा जगामे फेअलायला विश्वास थोवणारा बारा यहुदी वंशाले नमस्कार 2 मा पावुहू जीया जीया वेले तुमापे जुदया-जुदया परिक्षा आवत्याहा, ताहा तुमा खुशीज मानजा 3 तुमाले माहीत हाय का, तुमा विश्वासाआ परिक्षालिदे सहनशिलता उबजेहे. 4 आणे तीया सहनशिलाले आपु काम पुरो केरा द्या. याकेताअता का तुमा पाक्का, पुरेपुर आणे केल्लीबी बाबत कोमी नैय अेहेडे पुरे केरा जोजे. 5 काहाका जर तुमाहीमेने केडो ज्ञानाकी कोमी वेरी ते त्याये देवापेनी मागा जोजे काहाका तो त्याले मिली काहाका तो दोष नैय लागुवता बादाले मोनमोकलो देहे. 6 पेण त्याये विश्वासाकी मागा जोजे आणे सौवशय तेअडाे नाहा काहाका जो सौवशो तेहे तो वाराकी उडीजाणारा आणे दोऱ्यामेनी उचे उडणाऱ्या लाफासारखो हाय. 7 अेहेडा माहाये अेहेडो विचार केरा नै जोजेका प्रभुपेने त्याले काय मीली का ? 8 काहाका तो बेन मोनाआ हाय तो होगा मार्गा मे निट नाहा. 9 गोरीब हाय त्या पावुहू आपु मोठापणा विषयी अभिमान केअजा 10 आणे श्रीमंत पावुहूये गोरीब समया विषयी अभिमान होमजुजा काहाका तो ऐगाहा चाराआफुला सारखे रेणारो नाहा. 11 दिही (सुर्य) तीयाआ मोठा उजवाडा की उग्यो आणे त्याय चारो कोमायो हाती तीया फुल गोली पोड्यो आणे तीया रुपा शोभा जातीरिई तीया होच श्रीमंत माहाबी तीया कामा भारामे कोमाय जाये. 12 जो वोखो सहन केहे तो आशिर्वाद हाय, काहाक वोखो सहन किईन वेहे 13 केडाबी परिक्षा वेती नाहा त्याये ओकी आखानै जो जे का देवाय माल लोबीमे टाक्यो काहाका देवाले वाईट गोठी लोब पोडती नाहा. 14 हाती एक एक जावाले तीया स्वौताआ इच्छाकी लोबीमे पोडे हे आणे फुलवाय जाहे 15 हाती इच्छा डेडीआरी रिई जायेने पापाल जन्म देई आणे पापाआ (दिही) पुरो वेईन मरण उबजावे हे. 16 माआ माेयाला पावुहू सौताह फसवनुक वेरा नाहा दयाहा. 17 एक ऐकाले हारो दान आणे पुरो दान देवातयनी हाय, जो बोदलु तो नाहा आणे फिरणारी सावली की नाहा अेहेडा होरग्या उजवाडा रेणारो बाहाका मेने तो उतेहे. 18 आपु तिया उबजावलामे पेअेलो फोल वेरा जोजे तियाहाल तिया सत्यवचना की सौताहा इच्छा की आपुले जन्म देदो. खेरो धर्माचरण 19 माआ मोयाला पावुहू ई माेनामे थोवा अेकअेक माहाव उनाउलामे उतवाल्यो हाचवीन गोगणारो जोजे आणे रोग कोमी जोजे 20 काहाका माहा रोग मे देवाआ हारीगोठी कार्य वेअतो नाहा. 21 म्हणुन तुमा चोमखी बाद्या खराब गोठी मेने पुरेपुर सौताहा सुटको केई ल्या आणे जो तुमा आत्माले तारण केरुलामे समर्थ हाये ती देवा वचन तुमा अंत:करणामे (मोनामे) पाक्को प्रये ती नम्रतेमे लिल्याआ (मानील्या) 22 वचनाप्रमाणे पालणकेणारे व्या पेण फक्त उणाणारेज ऱ्याहा नाहा तेर ज्या प्रमाणे केरा काहाका जर तुमा फक्क उनाता तर तुमा सौता आरी लोबडी केअता. 23 जो केडो देवावचन उनाहाये पेण तीया नुसार वागतोनाहा तो आरसामे आपु शारीरिक मुय वेणारा माआ होच हाय. 24 तो माहावे सौताहोवे लक्ष दिईन वेअेहे पासे निगी जाये आपे आपु केहेडो आथो तो लगेच विहीराय जातेहे. 25 पेण जो छुटाराे पुरेपुर बारकाईकी नियमाले पालेहे आणी वचन उनायने तो विहीराय नै जाय तियानुसार चालेहे तो माहा जो काय केहे तो तियामे आशिर्वादीत वेरी. 26 जेहेकी अेगोही माहावे सौताले भोक्ती (धार्मिक) होमजे आणे तेबी सौताहा जीभे वे ताबो थोवतो नाहा ते सौताहा मोनाले (अंतकरनाले) ठोगावे तिया माहाआ भोक्ती (धार्मिक) कावींज कामी नाहा. 27 सौताले जगामेनी बिगडुल्या चाली रितीमेने दुर थोवेहे. अेहेडा माआहा भोक्ती (धार्मिकता) देवा हुबूर शुध्द (चोखी) आणे केल्लो बी खराब नै ठेरे.