2 Porque os deuses falan iniquidade, e os adiviños ven visións mentireiras, e contan soños falsos; en balde dan consuelo.
Polo tanto, o pobo vaga como ovellas, está aflixido porque non hai pastor.
3 Contra os pastores acéndese a miña ira, e os machos cabríos castigarei, porque o SEÑOR dos exércitos visitou o seu rabaño, a casa de Xudá, e fará deles como o seu cabalo de honra na loita. 4 Del sairá a pedra angular, del a clavixa, del o arco de guerra, del todo gobernante; xuntos 5 serán como valentes, que na loita quedarán as pegadas do inimigo na lama das rúas; pelexarán porque o SEÑOR estará con eles, e serán avergoñados os que montan a cabalo. 6 Fortalecerei a casa de Xudá e a casa de Xosé salvarei, e traereinos de volta porque me dan pena; e serán como se non os houbera rexeitado, porque eu son o SEÑOR seu Deus, e respondereilles. 7 Efraín será como un valente, e alegrarase o seu corazón coma co viño; os seus fillos verano e alegraranse, e o seu corazón estará cheo de gozo no SEÑOR. 8 E silbareilles pra xuntalos , porque os redimín, e serán tan numerosos como eran. 9 Cando eu os espalle entre os pobos, aínda en terras afastadas lembraranse de min, e vivirán cos seus fillos, e voltarán. 10 Fareinos voltar da terra de Exipto, e de Asiria recollereinos, traereinos a terra de Galaad e do Líbano, ata que non haxa sitio pra eles. 11 Pasarán polo mar da angustia, e El ferirá as ondas no mar e secaranse todas as profundidades do Nilo; e será abatido o orgullo de Asiria e afastado o cetro de Exipto. 12 Eu fortalecereinos no SEÑOR, e no seu nome andarán -declara o SEÑOR.