¹ Pedide choiva ao SEÑOR, no tempo da choiva tardía, ao SEÑOR que fai nubes, El daralles fortes choivas, e erba no campo a cada un.

² Porque os deuses falan iniquidade, e os adiviños ven visións mentireiras, e contan soños falsos; en balde dan consuelo.

Polo tanto, o pobo vaga como ovellas, está aflixido porque non hai pastor.

³ Contra os pastores acéndese a miña ira, e os machos cabríos castigarei, porque o SEÑOR dos exércitos visitou o seu rabaño, a casa de Xudá, e fará deles como o seu cabalo de honra na loita. ⁴ Del sairá a pedra angular, del a clavixa, del o arco de guerra, del todo gobernante; xuntos ⁵ serán como valentes, que na loita quedarán as pegadas do inimigo na lama das rúas; pelexarán porque o SEÑOR estará con eles, e serán avergoñados os que montan a cabalo. ⁶ Fortalecerei a casa de Xudá e a casa de Xosé salvarei, e traereinos de volta porque me dan pena; e serán como se non os houbera rexeitado, porque eu son o SEÑOR seu Deus, e respondereilles. ⁷ Efraín será como un valente, e alegrarase o seu corazón coma co viño; os seus fillos verano e alegraranse, e o seu corazón estará cheo de gozo no SEÑOR. ⁸ E silbareilles pra xuntalos , porque os redimín, e serán tan numerosos como eran. ⁹ Cando eu os espalle entre os pobos, aínda en terras afastadas lembraranse de min, e vivirán cos seus fillos, e voltarán. ¹⁰ Fareinos voltar da terra de Exipto, e de Asiria recollereinos, traereinos a terra de Galaad e do Líbano, ata que non haxa sitio pra eles. ¹¹ Pasarán polo mar da angustia, e El ferirá as ondas no mar e secaranse todas as profundidades do Nilo; e será abatido o orgullo de Asiria e afastado o cetro de Exipto. ¹² Eu fortalecereinos no SEÑOR, e no seu nome andarán -declara o SEÑOR.