17

¹ วิญญาณของข้าพเจ้าถูกเผาผลาญ และวันทั้งหลายของข้าพเจ้าก็ผ่านไป หลุมฝังศพก็เตรียมพร้อมสำหรับข้าพเจ้า ² แน่นอนเลยว่าจะต้องมีคนที่เยาะเย้ยข้าพเจ้า ดวงตาของข้าพเจ้าต้องมองเห็นการยั่วยุของพวกเขาเสมอ ³ บัดนี้ขอทรงสัญญา ขอทรงเป็นผู้ค้ำประกันเพื่อข้าพเจ้าด้วยตัวของพระองค์เองเถิด ใครอีกเล่าที่อยู่ที่นั่นที่จะช่วยข้าพเจ้าได้หรือ? ⁴ ข้าแต่พระเจ้า เพราะพระองค์ได้ทรงปิดใจของพวกเขาจากความเข้าใจ ดังนั้น พระองค์จึงจะไม่ทรงยกย่องพวกเขาเหนือข้าพระองค์

⁵ เขาผู้ประณามพวกเพื่อนของเขาเพื่อเห็นแก่รางวัล ดวงตาของพวกบุตรของเขาจะมืดไป ⁶ แต่พระองค์ทรงทำให้ข้าพเจ้าเป็นคำกล่าวขานของผู้คน พวกเขาถ่มน้ำลายรดหน้าข้าพเจ้า ⁷ ดวงตาของข้าพเจ้ามัวไปเพราะความเศร้าโศก อวัยวะในร่างกายของข้าพเจ้าทั้งหมดก็ผอมบางเหมือนกับเงา ⁸ คนที่เที่ยงตรงจะสิ้นสติไปเพราะสิ่งนี้ คนที่ไร้ความผิดจะเร้าตัวเองให้ลุกขึ้นต่อสู้คนที่ไม่นับถือพระเจ้า

⁹ คนชอบธรรมจะรักษาทางของเขาเอาไว้ เขาผู้มีมือที่สะอาดจะเข้มแข็งมากขึ้นและมากขึ้น ¹⁰ แต่สำหรับพวกท่านทุกคน จงมาเดี๋ยวนี้ ข้าพเจ้าจะไม่พบคนฉลาดสักคนหนึ่งเลยในท่ามกลางพวกท่าน ¹¹ วันทั้งหลายของข้าพเจ้าก็ผ่านไป แผนงานทั้งหลายของข้าพเจ้าก็กระจัดกระจายไป และทั้งความปรารถนาแห่งหัวใจของข้าพเจ้าด้วย ¹² ผู้คนเหล่านี้ ผู้เยาะเย้ยเหล่านี้ เปลี่ยนค่ำคืนให้เป็นกลางวัน ความสว่างอยู่ใกล้ความมืดมิด

¹³ ถ้าข้าพเจ้ามองแดนคนตายว่าเป็นเหมือนบ้านของข้าพเจ้า และถ้าข้าพเจ้าได้กางที่นอนของข้าพเจ้าในความมืด ¹⁴ และถ้าข้าพเจ้าได้กล่าวต่อหลุมลึกว่า 'เจ้าเป็นบิดาของข้าพเจ้า' และต่อตัวหนอนว่า 'เจ้าเป็นมารดาและน้องสาวของข้าพเจ้า' ¹⁵ ความหวังของข้าพเจ้าอยู่ที่ไหนเล่า? ใครที่สามารถมองเห็น เพื่อเป็นความหวังให้แก่ข้าพเจ้าได้บ้าง? ¹⁶ ความหวังจะลงไปยังประตูแดนคนตายกับข้าพเจ้าเมื่อเรากลายไปเป็นฝุ่นไหม?"