16
1
แล้วโยบได้ตอบและพูดว่า
2
"ข้าพเจ้าได้ยินสิ่งต่างๆ เช่นนี้มากมาย พวกท่านทั้งหมดเป็นผู้ปลอบโยนที่น่าสังเวชยิ่งนัก
3
ถ้อยคำไร้ค่าทั้งหลายจะมีที่สิ้นสุดไหม? มีสิ่งใดผิดปกติกับพวกท่านที่ทำให้ตอบแบบนี้ไหม?
4
ข้าพเจ้าสามารถพูดเหมือนกับพวกท่านได้ ถ้าหากพวกท่านอยู่ในที่ของข้าพเจ้า ข้าพเจ้าสามารถสะสมและรวมถ้อยคำต่างๆ มาเพื่อโจมตีพวกท่าน และส่ายหน้าเยาะเย้ยพวกท่านก็ได้
5
ข้าพเจ้าจะหนุนใจพวกท่านด้วยปากของข้าพเจ้าได้อย่างไร การปลอบโยนจากริมฝีปากของข้าพเจ้าจะบรรเทาความทุกข์ของพวกท่านอย่างไร
6
ถ้าหากข้าพเจ้าพูด ความทุกข์ของข้าพเจ้าก็ไม่น้อยลงไปเลย ถ้าหากข้าพเจ้าเก็บคำพูดเอาไว้ ข้าพเจ้าจะได้รับความช่วยเหลืออะไรหรือ?
7
แต่เวลานี้ ข้าแต่พระเจ้า พระองค์ทำให้ข้าพระองค์อ่อนแรงไป พระองค์ทำให้ครอบครัวของข้าพระองค์โศกเศร้า
8
พระองค์ทำให้ข้าพระองค์แห้งเหี่ยวไป ซึ่งมันเป็นพยานต่อต้านข้าพระองค์เอง ร่างกายที่ซูบผอมของข้าพระองค์ก็ลุกขึ้นต่อต้านข้าพระองค์ และมันเป็นพยานต่อต้านใบหน้าของข้าพระองค์
9
พระเจ้าทรงแทงข้าพระองค์ด้วยหนามแห่งพระพิโรธและทรงข่มเหงข้าพระองค์ พระองค์ทรงบดขยี้ข้าพระองค์ด้วยฟันของพระองค์ ศัตรูของข้าพระองค์ก็จ้องมองมายังข้าพระองค์ในขณะที่เขาฉีกข้าพระองค์เป็นชิ้น
10
ผู้คนอ้าปากค้างใส่ข้าพระองค์ พวกเขาตบแก้มของข้าพระองค์อย่างเสื่อมเสีย พวกเขารวมตัวกันมาโจมตีข้าพระองค์
11
พระเจ้าทรงมอบข้าพระองค์ไว้ในมือของคนอธรรม และทรงเหวี่ยงข้าพระองค์ให้อยู่ในมือของคนชั่วร้าย
12
ข้าพระองค์เคยสุขสบาย แต่พระองค์ทรงทำลายข้าพระองค์เสีย แท้จริงแล้วพระองค์ทรงดึงคอของข้าพระองค์และทรงทุบข้าพระองค์ให้แหลกเป็นชิ้น พระองค์ทรงตั้งข้าพระองค์ให้เป็นเป้าของพระองค์ด้วย
13
เหล่านักยิงธนูของพระองค์ก็ล้อมรอบข้าพระองค์ พระเจ้าทรงแทงไตของข้าพระองค์และไม่ทรงสงวนข้าพระองค์ พระองค์ทรงเทน้ำดีของข้าพระองค์ลงบนพื้น
14
พระองค์ทรงพุ่งชนกำแพงของข้าพระองค์ครั้งแล้วครั้งเล่า พระองค์ทรงวิ่งเหยียบข้าพระองค์เหมือนนักรบคนหนึ่ง
15
ผิวหนังของข้าพระองค์ก็ถูกเย็บเหมือนกระสอบ ข้าพระองค์ถูกดันเขาลงไปถึงพื้นดิน
16
ใบหน้าของข้าพระองค์เป็นสีแดงเพราะการร่ำไห้ เปลือกตาของข้าพระองค์เป็นเงาแห่งความตาย
17
ถึงแม้ว่าไม่มีความรุนแรงในมือของข้าพระองค์ และคำอธิษฐานของข้าพระองค์ก็บริสุทธิ์
18
แผ่นดินโลกเอ๋ย อย่ากลบโลหิตของข้าพเจ้าเลย จงปล่อยให้การร้องไห้ของข้าพเจ้าไม่มีที่หยุดพักเถิด
19
ดูเถิด แม้บัดนี้ พยานของข้าพเจ้าก็อยู่ในฟ้าสวรรค์ ท่านผู้รับประกันข้าพเจ้าก็อยู่บนที่สูง
20
เพื่อนทั้งหลายของข้าพเจ้าเยาะเย้ยข้าพเจ้า แต่ดวงตาของข้าพเจ้าหลั่งน้ำตาต่อพระเจ้า
21
ข้าพเจ้าร้องขอให้ผู้เป็นพยานในฟ้าสวรรค์นั้นโต้เถียงกับพระเจ้าแทนชายคนนี้เหมือนกับมนุษย์คนหนึ่งทำให้กับเพื่อนบ้านของเขา
22
เพราะเมื่อหลายปีได้ผ่านไป ข้าพเจ้าจะไปยังสถานที่ที่ข้าพเจ้าจะไม่กลับมาอีก