17

1 คำประกาศเกี่ยวกับเมืองดามัสกัส 2 บรรดาเมืองของอาโรเออร์จะถูกทำให้ร้างเปล่า เมืองเหล่านั้นจะเป็นที่สำหรับฝูงแพะแกะนอนลง และไม่มีใครจะทำให้พวกมันตกใจกลัว 3 บรรดาเมืองป้อมปราการจะหายไปจากเอฟราอิม ราชอาณาจักรจะหายไปจากเมืองดามัสกัส และคนที่เหลืออยู่ของอารัม พวกเขาจะเป็นเหมือนศักดิ์ศรีของคนอิสราเอล นี่เป็นคำประกาศของพระยาห์เวห์จอมโยธา

4 เหตุการณ์จะมาถึงในวันนั้นที่ศักดิ์ศรีของยาโคบจะเบาบางลง และความอ้วนพีของเนื้อหนังของเขาจะซูบผอมลงไป 5 มันจะเป็นเหมือนกับตอนที่คนเก็บเกี่ยวรวบรวมต้นข้าวที่ตั้งตรงอยู่ และแขนของเขาเกี่ยวรวงข้าว มันจะเป็นเหมือนตอนที่คนเก็บรวงข้าวในหุบเขาเรฟาอิม 6 การเก็บรวงข้าวจะเหลืออยู่ แต่อย่างไรก็ตาม ก็จะเหมือนตอนที่ต้นมะกอกถูกเขย่า ลูกมะกอกสองหรือสามลูกบนยอดสูงสุด สี่หรือห้าลูกที่อยู่ในกิ่งที่สูงสุดของต้นไม้ผลดก นี่เป็นคำประกาศของพระยาห์เวห์ พระเจ้าแห่งอิสราเอล

7 ในวันนั้น คนทั้งหลายจะมองตรงไปยังพระผู้สร้างของพวกเขา และนัยน์ตาของพวกเขาจะมองดูองค์บริสุทธิ์ของอิสราเอล 8 พวกเขาจะไม่มองดูแท่นบูชาเหล่านั้น ที่เป็นผลงานจากมือของพวกเขา หรือพวกเขาจะไม่มองดูสิ่งที่นิ้วของพวกเขาได้ทำ ที่เป็นเสาอาเชราห์หรือรูปปั้นของดวงอาทิตย์ 9 ในวันนั้น เมืองที่เข้มแข็งของพวกเขาจะเหมือนกับป่าดงบนเนินเขาที่ถูกทิ้งร้างบนยอดสุดของหุบเขา ที่ถูกละทิ้ง เพราะเหตุคนอิสราเอลและนั่นจะกลายเป็นที่ร้างเปล่า

10 เพราะเจ้าได้ลืมพระเจ้าแห่งความรอดของเจ้า และไม่สนใจต่อศิลาเข้มแข็งของเจ้า ดังนั้นเจ้าจะปลูกต้นไม้แห่งความยินดี และเริ่มปักกิ่งองุ่นที่ได้รับมาจากคนต่างด้าว 11 ในวันนั้น เจ้าจะปลูกและล้อมรั้วไว้และไถพรวน ในไม่ช้าเมล็ดพันธุ์ของเจ้าจะงอกขึ้น แต่การเก็บเกี่ยวจะไม่ได้ผลในวันแห่งความโศกเศร้าและความเสียใจอย่างหมดหวัง 12 วิบัติ เสียงอึกทึกของคนมากมายที่ดังสนั่นเหมือนเสียงคะนองของทะเล และการจู่โจมของชนชาติทั้งหลาย ที่จู่โจมเข้ามาเหมือนกับน้ำมีพลังมหาศาลที่ไหลบ่าลงมาอย่างรวดเร็ว

13 ชนชาติทั้งหลายจะเปล่งเสียงกึกก้องเหมือนกับน้ำมากหลายที่ไหลบ่ามาอย่างรวดเร็ว แต่พระเจ้าจะทรงกำราบพวกเขา พวกเขาจะหนีไปไกลๆ และจะถูกไล่ตามเหมือนกับใบไม้ที่แห้งตายแล้วต่อหน้าลมบนภูเขาทั้งหลาย และเหมือนกับใบไม้แห้งที่ปลิวไปต่อหน้าลมพายุ 14 ในตอนเย็น ดูสิ ช่างน่ากลัว ก่อนที่จะรุ่งเช้า เขาทั้งหลายก็จะหายไปแล้ว นี่เป็นส่วนหนึ่งของคนเหล่านั้นที่ชิงทรัพย์พวกเรา คนมากมายเหล่านั้นที่ปล้นพวกเรา