Salmo 72

1 Ó Deus!, dá os teus xuizos ao rei, e a túa xustiza ao fillo do rei.

2 Xulgue El o teu pobo con xustiza, e os teus aflixidos con equidade.

3 Traian os montes ao pobo paz

e os outeiros xustiza.

4 Faga El xustiza os aflixidos do pobo, salve aos fillos dos pobres,

e esmague ao opresor.

5 Que te teman mentres dure o sol e a lúa,

por todas as xerazóns

6 Descenda El como a chuvia sobre a herba cortada,

como as chuvias que regan a terra.

7 Florezan os xustos nos seus días,

e a abundancia de pan,

até que non haxa lúa.

8 Terá o dominio de mar a mar,

e desde o río até os fins da terra.

9 Os moradores do deserto inclinaránse ante El,

e os seus inimigos lamberán o po da terra.

10 Os reis de Tarsis e das illas

traerán presentes;

os reis de Sabá e de Seba darán tributo,

11 e todos os reis da terra inclinaranse ante El;

todas as nacións o servirán.

12 Porque El librará o necesitado cando clame,

e tamén o pobre que non ten quen o axude.

13 Terá compaixón do aflixido e do feble,

e salvará a vida dos necesitados.

14 Rescatará a súa vida da opresión e da violencia,

e o seu sangue será fermoso ante os seus ollos.

15 Que viva e reciba o ouro de Sabá,

e de continuo oren por El;

todo o día o abenzoen.

16 Haberá abundancia de grao en toda a terra,

nos outeiros dos montes;

o seu froito mecerá como os cedros do Líbano,

e os da cidade florecerán como a herba da terra.

17 O seu nome sexa para sempre; que o seu nome se engrandeza mentres dure o sol; e que os homes por El sexan benditos; todas as nacións chamarano benaventurado. 18 Bendito sexa o Señor Deus, o Deus de Israel,

o único que fai prodixios.

19 Bendito sexa o seu nome para sempre,

sexa toda a terra chea da súa gloria.

Amén e amén.

20 Aquí terminan as oracións de David, fillo de Isaí.