Cántico das bodas do rei. Para o director do coro; segundo os Lirios. Masquil dos fillos de Coré. Cantiga de amor.

¹ Ferve o meu corazón cun fermoso poema; dirixo o meu canto ao rei; a miña lingua é pluma de hábil escribente.

² Es o máis fermoso dos mortais; a graza derramouse nos teus beizos; por tanto, o Señor te bendixo para sempre. ³ Cingue, ó valente! a túa espada sobre a coxa; na túa gloria e coa túa maxestade. ⁴ E nesa maxestade, cabalga en triunfo, por causa da verdade, da humildade e da xustiza, que a túa destra che ensine cousas asombrosas. ⁵ As frechas son agudas; os pobos caen debaixo de ti; no corazón dos inimigos do rei están as túas frechas. ⁶ O teu trono, ó Deus Poderoso!, é eterno e para sempre; O cetro de equidade é o cetro do teu reino. ⁷ Amaches a xustiza e aborreciches a iniquidade; para iso unxiute, ó Deus Poderoso!, o teu Deus, con óleo de ledicia, máis que aos teus compañeiros. ⁸ Todos os teus vestidos recenden a mirra, áloe e casia; desde os palacios de marfil alegráronte con instrumentos de corda.

⁹ Entre as túas damas nobres hai fillas de rei; á túa destra, en ouro de Ofir, está a raíña. ¹⁰ Escoita, miña filla, atende e inclina o teu ouvido; esquece o teu pobo e a casa do teu pai. ¹¹ Entón o rei desexará túa fermosura; inclínate ante el, porque é o teu señor. ¹² E a filla de Tiro virá con presentes; os ricos do pobo suplicarán o teu favor.

¹³ Entra radiante a filla do rei na súa morada; os seus vestidos son de ouro tecido. ¹⁴ Con vestidos bordados é levada ao rei; as doncelas, compañeiras que a seguen, serán levadas a ti. ¹⁵ Serán traídas con gozo e ledicia, entrarán ao palacio do rei. ¹⁶ Os teus fillos estarán no lugar dos teus pais, faralos príncipes en toda a terra. ¹⁷ Recordarei o teu nome por todas as xeracións, por tanto os pobos louvarante, na eternidade e para sempre.