¹ Despois disto, sentín como unha gran voz dunha gran multitude no ceo, que dicía: -Aleluia! A salvación e a gloria e o poder pertencen ao noso Deus, ² porque os seus xuízos son verdadeiros e xustos, pois xulgou a gran rameira que corrompía a terra coa súa inmoralidade, e vengou o sangue dos seus servos nela. ³ E dixeron por segunda vez: -Aleluia! O fume dela sobe polos séculos dos séculos. ⁴ E os vintecatro anciáns e os catro seres viventes axeonlláronse e adoraron a Deus, que está sentado no trono, e dicían: -Amén! Aleluia! ⁵ E do trono saíu unha voz que dicía: -Louvade o noso Deus seus servos todos, os que lle temedes, pequenos e grandes. ⁶ E escoite como a voz dunha gran multitude, coma o estrondo de moitas augas e coma o son de fortes tronidos, que dicía: -Aleluia! Porque o Señor noso Deus Todopoderoso reina. ⁷ Festexemos e alegrémonos, e démoslle a El a gloria, porque chegaron as vodas do Año e a súa esposa preparouse. ⁸ E a ela foille concedido vestirse de liño fino, resplandecente e limpo, porque o liño fino son as accións xustas dos santos. ⁹ E díxome o anxo: escribe: -Felices os que estades convidados á cea das vodas do Año. E díxome: -Estas son palabras verdadeiras de Deus. ¹⁰ Entón caín aos seus pés para adoralo. E díxome: -Mira, non!, Que eu son conservo teu e dos teus irmáns que reteñen o testemuño de Xesús; adora a Deus. Pois o testemuño de Xesús é o espírito da profecía. ¹¹ E vin o ceo aberto, e velaquí un cabalo branco, o que o montaba chámase Fiel e Verdadeiro, e con xustiza xulga e guerrea. ¹² Os seus ollos son chamas de lume, e sobre a súa cabeza hai moitas diademas, e ten un nome escrito que ninguén coñece agás El. ¹³ E está vestido cunha roupa enchoupada en sangue, e o seu nome é: o Verbo de Deus. ¹⁴ E os exércitos que están nos ceos, vestidos de liño fino, branco e limpo, seguíano sobre cabalos brancos. ¹⁵ Da súa boca sae unha espada afiada para ferir con ela as nacións, e ha pastorealas con vara de ferro; e el pisa o lagar do viño do furor da ira de Deus Todopoderoso. ¹⁶ E no seu manto e na súa man ten un nome escrito: Rei de reis e Señor de señores. ¹⁷ E vin un anxo que estaba de pé no sol. E berrou a gran voz, dicindo a tódalas aves que voan no medio do ceo: vinde, xuntádevos para o gran festín de Deus; ¹⁸ para que comades carne de reis, carne de comandantes e carne de poderosos, carne de cabalos e dos seus xinetes, e carne de todos os homes, libres e escravos, pequenos e grandes. ¹⁹ Entón vin a besta, os reis da terra e os seus exércitos, reunidos para facer guerra contra o que ía montado no cabalo e contra o seu exército. ²⁰ E a besta foi apresada, e con ela o falso profeta que facía sinais na súa presenza, cos que enganaba os que recibiran a marca da besta e aos que adoraban a súa imaxe; os dous foron arroxados vivos ao lago de lume que arde con xofre. ²¹ E os demais foron mortos coa espada que saía da boca do que montaba o cabalo, e saciáronse tódalas aves das súas carnes.