¹ Cando te sentas a comer cun gobernante, considera ben o que está diante de ti, ² e pon coitelo á túa gorxa, se es home de moito apetito. ³ Non desexes os seus manxares, porque é alimento enganoso. ⁴ Non te fatigues en acadar riquezas, sé prudente e desiste. ⁵ Cando poñas os teus ollos nelas, xa non están. Porque a riqueza bota ás coma unha aguia que voa cara os ceos. ⁶ Non te poñas a comer pan co avarento, nin desexes os seus manxares; ⁷ pois como pensa dentro de si, así é. Hache dicir: come e bebe, pero o seu corazón non está contigo. ⁸ Vomitarás o bocado que comiches, e malgastarás os teus afagos. ⁹ Non fales aos oídos do necio, porque desprezará a sabedoría das túas palabras. ¹⁰ Non movas o límite antigo, nin entres na herdanza dos orfos, ¹¹ Porque o seu Redentor é forte; El defenderá a súa causa contra ti. ¹² Aplica o teu corazón á instrución e os teus ouvidos ás palabras sabias. ¹³ Non escatimes a disciplina do neno; aínda que o castiges con vara, non morrerá. ¹⁴ Castigaralo con vara, e librarás a súa alma do Sheol. ¹⁵ Meu fillo, se o teu corazón chega a ser sabio, o meu corazón tamén se alegrará; ¹⁶ e alegraranse os meus riles cando os teus beizos falen o que é recto. ¹⁷ Non teñas envexa dos pecadores, mellor persevera no temor de Iahveh sempre; ¹⁸ Porque de certo que hai un futuro, e a túa esperanza non será frustrada. ¹⁹ Escoita, meu fillo, e sé sabio, e dirixe o teu corazón polo bo camiño. ²⁰ Non te xuntes cos bebedores de viño, nin cos comilóns de carne, ²¹ porque o borracho e o papador empobrecerán, e o dormitar fai vestir de farrapos. ²² Escoita a teu pai, que te enxendrou, e non despreces a túa nai cando envelleza. ²³ Merca a verdade e non a vendas; adquire sabedoría, instrución e prudencia. ²⁴ O pai do xusto alegraráse moito, e o que enxendra o sabio gozarase nel. ²⁵ Que se alegre o teu pai e a túa nai, e que se alegre a que te deu a luz! ²⁶ Dáme, meu fillo, o teu corazón, e que os teus ollos se deleiten nos meus camiños. ²⁷ Porque foso profundo é a prostituta, e pozo angustioso é a muller allea. ²⁸ Certamente como ladrón axexa, e multiplica as traizóns entre os homes. ²⁹ De quen son os aies? De quen as tristuras? De quen as loitas? De quen as queixas? De quen as feridas sen causa? De quen os ollos vermellos? ³⁰ Dos que se demoran no viño, dos que van a catar os viños mesturados. ³¹ Non mires o viño cando arroiba, e reloce na cunca porque entra dun xeito suave, ³² pero ao final morde como unha serpe, e pica coma unha víbora. ³³ Os teus ollos desexarán á muller doutro, e o teu corazón falará perversidades. ³⁴ E serás coma o que se deita no medio do mar, ou coma o que durme no alto dun mastro. ³⁵ E dirás: feríronme, pero non me doeu; golpeáronme, pero non o sentín. Tan pronto como esperte, volverei buscar máis.