¹ Polo tanto, se hai algún alento en Cristo, se hai algún consolo de amor, se hai algunha participación do Espírito, se hai agarimo e misericordia, ² completade a miña ledicia, sendo do mesmo sentir, tendo un mesmo amor, unánimes, tendo os mesmos sentimentos, ³ nada fagades por porfía nin por fachenda, senón con humildade, que cada un de vós teña o outro como superior, ⁴ non procurando cada un o seu interese, senón máis ben os intereses dos demais. ⁵ Tede entre vós a mesma actitude que houbo en Cristo Xesús, ⁶ que mesmo existindo en forma de Deus, non considerou ser igual a Deus como algo ao que agarrarse, ⁷ senón que se despoxou a si mesmo, tomando forma de escravo, facéndose semellante aos mortais, ⁸ e atopándose na condición de home, humillouse a si mesmo facéndose obediente ata a morte, e morte de cruz! ⁹ Por iso, Deus tamén o exaltou sobre todo e deulle o nome que está por riba de tódolos nomes, ¹⁰ para que no nome de Xesús se dobre todo xeonllo dos que están nos ceos e na terra, e embaixo da terra, ¹¹ e toda lingua confese que Xesús Cristo é o Señor, para gloria de Deus Pai. ¹² Polo tanto, meus amados, así como sempre obedecestes, non só diante miña, senón moito máis agora na miña ausencia, traballade na vosa propia salvación con tremor e temor, ¹³ porque Deus, pola súa vontade, é quen obra en vós tanto o querer como o facer. ¹⁴ Facede tódalas cousas sen murmuracións nin discusións, ¹⁵ para que sexades irreprensibles e sinxelos, fillos de Deus sen tacha no medio dunha xeración perversa e atrevesada, onde brillades coma fachos no mundo, ¹⁶ aferrados á palabra de vida, para que eu teña razón para gloriarme no día de Cristo, xa que non corrín en balde nin de balde me cansei. ¹⁷ Pero mesmo que eu son derramado coma libación sobre o sacrificio e servizo da vosa fe, gózome e comparto a miña ledicia con todos vós. ¹⁸ E tamén vos pido que vos alegredes do mesmo xeito e compartades a vosa ledicia comigo. ¹⁹ Espero no Señor Xesús enviarvos pronto a Timoteo para que eu tamén sexa alentado ao saber da vosa condición. ²⁰ Pois non teño a ninguén do meu mesmo sentir e que estea sinceramente interesado nas vosas cousas . ²¹ Porque todos buscan a súa comenencia, e non as cousas que son de Cristo Xesús. ²² Pero vós xa sabedes do seu comportamento, como serviu comigo para estender o evanxeo como un fillo serve o pai. ²³ Daquela agardo mandárvolo axiña en canto vexa como me van as cousas; ²⁴ e confío no Señor que tamén eu mesmo irei pronto a vós. ²⁵ Pero crin que compría mandarvos a Epafrodito, meu irmán, colaborador e camarada de milicia, quen tamén é o voso mensaxeiro e servidor para atender as miñas necesidades; ²⁶ porque el tiña morriña de todos vós e andaba amolado porque chegastes a saber da súa doenza. ²⁷ Pois de feito estivo enfermo e a piques de morrer; pero Deus tivo compaixón del e non só del, senón tamén de min, para que non estivese aínda máis triste. ²⁸ Por iso volo mando máis axiña, para que véndoo, volvades alegrarvos e eu estea máis acougado en canto a vós. ²⁹ Recibídeo, pois, no Señor con toda ledicia, e tende en alta estima os que son coma el, ³⁰ porque pola obra de Cristo estivo a piques de morrer, arriscando a súa vida para completar o que faltaba no voso servizo por min.