¹ O Señor faloulle a Moisés, dicindo: ² "Fálalle a Aarón e aos seus fillos, e a todo o pobo de Israel. Dilles que o Señor ordeou isto: ³ calquera home de Israel que mate un boi, un año ou unha cabra no campamento ou fóra del, para sacrificalo, ⁴ e non o traia á porta do tabernáculo de reunión para ofrecerlle ofrende a Iahveh diante do tabernáculo de Iahveh, ese home será culpado de sangue. Sangue derramou, e será cortado de entre o seu pobo." ⁵ O propósito deste mandato é que os fillos de Israel traian os seus sacrificios que fan no medio do campo. Traerán os seus sacrificios a Iahveh á porta do tabernáculo de reunión, ao sacerdote, e sacrificarán sacrificios de paz a Iahveh. ⁶ E o sacerdote espallará o sangue sobre o altar de Iahveh á porta do tabernáculo de reunión, e queimará o unto para aroma grato a Iahveh. ⁷ E nunca máis sacrificarán os seus sacrificios aos demos, tras dos cales fornicaron. Isto terán por estatuto perpetuo a través das súas xeracións. ⁸ Diraslles tamén: "calquera home da casa de Israel, ou dos estranxeiros que moran entre vós, que ofreza holocausto ou sacrificio, ⁹ e non o traia á porta do tabernáculo de reunión para ofrecerllo a Iahveh, ese home tamén será cortado do seu pobo. ¹⁰ E se calquera home da casa de Israel, ou dos estranxeiros que viven entre eles, come sangue, eu porei o meu rostro en contra da persoa que coma sangue, e cortareina de entre o seu pobo. ¹¹ Porque a vida da carne está no sangue, e eu déivola para fecer expiación sobre o altar polas vosas almas, pois o sangue fai expiación da persoa para vida. ¹² Polo tanto, eu dígolle aos fillos de Israel que ninguén entre vós comerá sangue, nin ninguén dos estranxeiros que moran estre vós comerá sangue. ¹³ E calquera home dos fillos de Israel, ou dos estranxeiros que moran entre eles, que cace animal ou ave que sexa de comer, derramará e cubrirá con terra o seu sangue. ¹⁴ Proque a vida de toda carne é o seu sangue. Por iso díxenlle aos fillos de Israel: non comeredes o sangue de ningunha carne, porque a vida de toda carne é o seu sangue, calquera que a coma será cortado. ¹⁵ E calquera persoa, tanto de entre os naturáis coma de entre os estranxeiros, que coma un animal moribundo ou un animal despedazado polas feras, esa persona lavará as súas roupas e lavarase a si mesma con auga, e será inmunda até a noite. Entón esa persoa será limpa. ¹⁶ Máis se non as lavase, nin se lavase a si mesma, esa persoa cargará coa súa culpa."