Capítulo 5

1 Lémbrate, Iahveh, do que nos aconteceu; mira e contempla a nosa aldraxe. 2 A nosa herdanza pasou aos nosos inimigos, e as nosas casas a estranxeiros. 3 Quedamos orfos, sen pai, e as nosas nais, coma viúvas. 4 Pola auga que bebemos temos que pagar, a nosa madeira chega a nós por prezo. 5 Sobre os nosos pescozos están os nosos perseguidores; non hai acougo para nós, estamos esgotados. 6 Ata tivemos que facer un pacto cos exipcios e os asirios para ter pan. 7 Os nosos pais pecaron, e xa non existen, pero nós cargamos coas súas iniquidades. 8 Os escravos dominan sobre nós, e non hai quen nos libre da súa man. 9 Con perigo das nosas vidas conseguimos o noso pan, enfrontándonos á espada no deserto. 10 A nosa pel queima coma un forno, por mor dos ardores da fame. 11 Violaron as mulleres en Sión, e as virxes nas cidades de Xudá. 12 Os príncipes foron colgados das súas mans, e os anciáns non foron respectados. 13 Os mozos traballaron no muíño, e os raparigos caeron baixo o peso da madeira. 14 Os anciáns xa non sentan ás portas, os mozos non cantan. 15 Cesou a ledicia do noso corazón e a nosa danza converteuse en loito. 16 Caeu a coroa da nosa cabeza. Ai de nós, pois pecamos! 17 Por isto está abatido o noso corazón, por estas cousas apagáronse os nosos ollos, 18 porque o monte Sión está arrasado; e as raposas están a pasear no medio del. 19 Pero ti, Iahveh, reinas para sempre, o teu trono permanece de xeración en xeración. 20 Haste esquecer para sempre de nós? Vasnos abandonar para sempre? 21 Ó Iahveh, fai que volvamos a ti e seremos restaurados; renova os nosos días coma nos tempos antigos, 22 ou, xa nos rexeitaches completamente e estarás sempre anoxado contra nós?