¹ Entón Xosué chamou os rubenitas, os gaditas e á metade da tribo de Manasés, ² e díxolles: -Gardastes todo o que Moisés, servo de Iahveh , vos mandou, e obedecestes a miña voz en todo o que vos mandei. ³ Ata hoxe non abandonastes os vosos irmáns durante este longo tempo, senón que tedes coidado de gardar o mandamento de Iahveh o voso Deus. ⁴ Agora pois, como Iahveh o voso Deus deu acougo aos vosos irmáns, como lles dixera; volvede, pois, e ide ás vosas tendas, á terra da vosa posesión que Moisés, servo de Iahveh, vos deu alén do Xordán. ⁵ Soamente gardade con coidado o mandamento e a lei que Moisés, servo de Iahveh, vos mandou, de amar a Iahveh o voso Deus, de andar en todos os seus camiños, de gardar os seus mandamentos e de achegarvos a El e de servirlle con todo o voso corazón e con toda a vosa alma. ⁶ E Xosué bendiciunos e despediunos, e foron ás súas tendas. ⁷ E Moisés dera á metade da tribo de Manasés unha posesión en Basán; e á outra metade da tribo Xosué deulles unha posesión entre os seus irmáns cara o occidente, alén do Xordán. E cando Xosué os mandou ás súas tendas, bendiciunos, ⁸ e díxolles: -Volvede ás vosas tendas con moitas riquezas, con moito gando, con prata, ouro, bronce, ferro e con moitos vestidos; repartide cos vosos irmáns o botín dos vosos inimigos. ⁹ Entón os fillos de Rubén, os fillos de Gad e a metade da tribo de Manasés volveron e separáronse dos fillos de Israel en Silo, que está na terra de Canaán, para ir á terra de Galaad, á terra da súa posesión, conforme o mandamento de Iahveh por medio de Moisés. ¹⁰ E cando chegaron á rexión do Xordán, que está na terra de Canaán, os fillos de Rubén, os fillos de Gad e a metade da tribo de Manasés, edificaron alí un altar xunto ao Xordán, un altar de gran aparencia. ¹¹ E os fillos de Israel escoitaron que se dicía: -Velaquí, os fillos de Rubén, os fillos de Gad e a metade da tribo de Manasés edificaron un altar no límite da terra de Canaán, na rexión do Xordán, no lado que pertence aos fillos de Israel. ¹² Cando os fillos de Israel escoitaron isto, toda a congregación dos fillos de Israel reuniuse en Silo para subir a pelexar contra eles. ¹³ E os fillos de Israel mandaron os fillos de Rubén, os fillos de Gad e á metade da tribo de Manasés, á terra de Galaad, a Finees, fillo do sacerdote Eleazar, ¹⁴ e con el dez príncipes, un príncipe por casa paterna de cada tribo de Israel; cada un deles era xefe da súa casa paterna de entre os millares de Israel. ¹⁵ E viñeron aos fillos de Rubén, aos fillos de Gad e á metade da tribo de Manasés, á terra de Galaad, e faláronlles, dicindo: ¹⁶ Así di toda a congregación de Iahveh: -Que infidelidade é esta que cometestes contra o Deus de Israel, afastándovos hoxe do seguimento de Iahveh, para edificarvos un altar, e para vos rebelar hoxe contra Iahveh? ¹⁷ Non nos abonda a iniquidade de Peor, da que non nos limpamos ata hoxe, a pesar da praga que veu sobre a congregación de Iahveh? ¹⁸ para que vós tamén vos afastedes hoxe de seguir a Iahveh? E acontecerá que se hoxe vos rebelades contra Iahveh, mañá El hase anoxar contra toda a congregación de Israel. ¹⁹ Mais se a terra da vosa posesión é inmunda, entón pasade á terra da posesión de Iahveh, onde está o tabernáculo de Iahveh, e tomade posesión entre nós. Pero non vos rebeledes contra Iahveh nin nos rebeledes contra nós edificando un altar aparte do altar de Iahveh o noso Deus. ²⁰ Non foi infiel Acán, fillo de Zera, en canto ao anatema, e veu ira sobre toda a congregación de Israel? E aquel home non morreu só na súa iniquidade. ²¹ Entón os fillos de Rubén, os fillos de Gad e a metade da tribo de Manasés responderon e dixeron aos xefes das familias de Israel: ²² O Deus Todopoderoso, Iahveh, o Deus Todopoderoso, o Iahveh! El sábelo, e Israel mesmo o saiba. Se foi por rebelión ou unha infidelidade contra Iahveh, que non nos salve hoxe! ²³ Se nos edificamos un altar para afastarnos de seguir a Iahveh, ou para ofrecer sobre el holocaustos ou ofrendas de gran, ou para ofrecer nel sacrificios de paz, que Iahveh mesmo o pida de nós. ²⁴ En verdade, fixemos isto por temor, dicindo: mañá os vosos fillos poderán dicir aos nosos fillos: que tedes que ver vós con Iahveh, Deus de Israel? ²⁵ Porque Iahveh puxo o Xordán por límite entre nós e vós, fillos de Rubén e fillos de Gad; vós non tendes parte con Iahveh. Dese xeito os vosos fillos poderían facer que os nosos fillos deixen de temer a Iahveh. ²⁶ Por iso, dixemos: construamos agora un altar, non para holocaustos nin para sacrificios, ²⁷ senón para que sexa testemuña entre nós e vós, e entre as nosas xeracións despois de nós, de que temos que cumprir o servizo de Iahveh diante del cos nosos holocaustos, cos nosos sacrificios e coas nosas ofrendas de paz, para que no día de mañá os vosos fillos non digan aos nosos fillos: non tedes porción en Iahveh. ²⁸ E nós dixemos: acontecerá mañá, que se nos din isto a nós ou ás nosas xeracións, entón diremos: velaí a réplica do altar d Iahveh que os nosos pais edificaron, non para holocaustos nin para sacrificios, senón máis ben como testemuña entre nós e vós. ²⁹ Lonxe de nós estea rebelarnos contra Iahveh e afastarnos de seguir hoxe a Iahveh, construíndo un altar para holocaustos, para ofrenda de gran ou para sacrificios, aparte do altar de Iahveh o noso Deus que está diante do seu tabernáculo. ³⁰ E cando o sacerdote Finees e os príncipes da congregación que estaban con el, os xefes das familias de Israel, escoitaron as palabras que dixeron os fillos de Rubén, os fillos de Gad e os fillos de Manasés, pareceulles ben. ³¹ Entón Finees, fillo do sacerdote Eleazar, dixo aos fillos de Rubén, aos fillos de Gad e aos fillos de Manasés: -Hoxe sabemos que Iahveh está no medio de nós, porque vós non cometestes esta infidelidade contra Iahveh; agora rescatastes os fillos de Israel da man de Iahveh. ³² Entón Finees, fillo do sacerdote Eleazar, e os príncipes, deixaron os fillos de Rubén e os fillos de Gad, e volveron da terra de Galaad á terra de Canaán, aos fillos de Israel, e déronlles unha resposta. ³³ E a resposta agradou aos fillos de Israel; e os fillos de Israel bendiciron a Deus, e non falaron máis de subir a guerra contra eles para destruír a terra na que vivían os fillos de Rubén e os fillos de Gad. ³⁴ E os fillos de Rubén e os fillos de Gad chamaron o altar Testemuña; pois dixeron: é testemuña entre nós de que Iahveh é Deus.