¹ Entón toda a congregación dos fillos de Israel reuniuse en Silo, e levantaron alí a tenda do encontro; e a terra estaba sometida diante deles. ² Aínda quedaban sete tribos dos fillos de Israel que non repartiran a súa herdade. ³ Entón Xosué dixo aos fillos de Israel: -Ata cando tardades en entrar a tomar posesión da terra que Iahveh, o Deus dos vosos pais, vos deu? ⁴ Escollede tres homes de cada tribo, a quen eu mandarei, e eles se levantarán e percorrerán a terra, e farán unha descrición dela segundo a súa herdade; e entón volverán a min. ⁵ E dividirana en sete partes: Xudá quedará no seu territorio no sur, e a casa de Xosé quedará no seu territorio no norte. ⁶ E describiredes a terra en sete partes, e traerédesme aquí os planos do terreo , e eu botareivolas sortes aquí diante de Iahveh o noso Deus. ⁷ Pois os levitas non teñen parte entre vós, porque a súa herdade é o sacerdocio de Iahveh. Gad, Rubén e a metade da tribo de Manasés tamén recibiron a súa herdade alén do Xordán cara o oriente, que lles deu Moisés, servo de Iahveh. ⁸ Entón os homes levantáronse e partiron; e Xosué ordenou aos que saíron para describir a terra, dicindo: -Ide, percorrede a terra e describídea, e volvede a min; e eu botareivos sortes aquí en Silo diante de Iahveh. ⁹ E os homes foron e percorreron a terra e describírona por cidades en sete partes nun libro, e viñeron a Xosué no campamento en Silo. ¹⁰ E Xosué botoulles sortes en Silo diante de Iahveh, e alí Xosué repartiu a terra aos fillos de Israel segundo as súas divisións. ¹¹ E saíulle a sorte da tribo dos fillos de Benxamín segundo as súas familias, e o territorio da súa sorte estaba entre os fillos de Xudá e os fillos de Xosé. ¹² E o seu límite polo lado norte comezaba no Xordán, e subía polo lado de Iericó cara o norte, e subía pola rexión montañosa cara o occidente, e remataba no deserto de Bet-avén. ¹³ De alí o límite seguía ata Luz, polo lado sur de Luz, é dicir, Betel; e o límite baixaba ata Atarot-adar, perto do monte que está ao sur de Bet-horón inferior. ¹⁴ E o límite torce alí e estendíase cara o sur polo lado occidental, dende o monte que está en fronte de Bet-horón cara o sur, e remataba en Quiriat-baal, é dicir, Quiriat-xearim, cidade dos fillos de Xudá. Este era o límite occidental. ¹⁵ E polo lado sur, dende o extremo de Quiriat-Xearim, o límite seguía cara o occidente e ía ata a fonte das augas de Neftoa. ¹⁶ E o límite baixaba ata o bordo do monte que está no val de Ben-Hinom, que está no val de Refaím, cara o norte; e baixaba ao val de Hinom ata a escada do iebuseo, cara o sur, e baixaba ata En-rogel. ¹⁷ Logo torcía cara o norte e ía ata En-semes e ata Gelitot, que está en fronte do subida de Adumín, e baixaba ata a pedra de Bohán, fillo de Rubén, ¹⁸ E continuaba polo lado fronte á Arabá cara o norte, e baixaba ata a Arabá. ¹⁹ E o límite ía polo lado de Bet-hogla cara o norte, e remataba na beira norte do mar Salgado, no extremo sur do Xordán. Este era o límite sur. ²⁰ O Xordán era o seu límite ao lado oriental. Esta foi a herdade dos fillos de Benxamín segundo as súas familias e segundo os seus límites arredor. ²¹ E as cidades da tribo dos fillos de Benxamín, segundo as súas familias, eran: Iericó, Bet-Hogla, Emec-casis, ²² a Bet-arabá, a Zemaraim, a Betel, ²³ Avim, Pará, Ofra, ²⁴ Quefar-haamoni, Ofni e Geba; doce cidades e as súas aldeas. ²⁵ Gabaón, Ramá, Beerot, ²⁶ Mizpa, Cafira, Mozah, ²⁷ Requem, Irpeel, Tarala, ²⁸ Zela, Elef, Iebús, é dicir, Xerusalem, Guibea e Quiriat; catorce cidades e as súas aldeas. Esta foi a herdade dos fillos de Benxamín segundo as súas familias.