Capítulo 52

1 Sedequías tiña vinte e un anos cando comezou a reinar, e reinou once anos en Xerusalém. O nome da súa nai era Hamutal, filla de Xeremías de Libna. 2 El fixo o malo aos ollos de Iahveh conforme todo o que fixera Ioacim. 3 Por mor da ira de Iahveh aconteceu isto en Xerusalém e en Xudá, ata que os botou da súa presenza. Pero Sedequías rebelouse contra o rei de Babilonia. 4 E aconteceu que no ano noveno do seu reinado, no mes décimo, no décimo día do mes, veu Nabucodonosor, rei de Babilonia, el e todo o seu exército, contra Xerusalém e campou contra ela, e levantaron torres para asediala por todo o seu arredor. 5 E a cidade estivo sitiada ata o ano undécimo do rei Sedequías. 6 No cuarto mes, no noveno día do mes, cando agravou a fame na cidade e non había alimento para o pobo, 7 abríuselle unha fenda na cidade, e todos os homes de guerra fuxiron e saíron da cidade á noitiña polo camiño da porta entre os dous muros que había xunto ao xardín do rei, a pesar de que os caldeos estaban arredor da cidade, e marcharon polo camiño ao Arabá. 8 Pero o exército dos caldeos perseguiu o rei e alcanzou a Sedequías nos campos de Iericó, e todo o seu exército dispersouse do seu lado e abaodonouno. 9 Entón capturaron o rei e trouxérono ao rei de Babilonia en Ribla na terra de Hamat, e alí pronunciou sentenza contra del. 10 E o rei de Babilonia degolou os fillos de Sedequías diante dos seus ollos e tamén degolou a tódolos príncipes de Xudá en Ribla. 11 Despois sacoulle os ollos a Sedequías, e o rei de Babilonia atouno con grillóns de bronce e levouno a Babilonia e púxoo na cadea ata o día da súa morte. 12 No quinto mes, no décimo día do mes, sendo o ano de dezaoito do rei Nabucodonosor, rei de Babilonia, veu a Xerusalém Nabuzaradán, capitán da garda, que estaba no servizo do rei de Babilonia. 13 E queimou a casa de Iahveh, a casa do rei e tódalas casas de Xerusalém, e prendeu lume a toda casa grande. 14 E todo o exército dos caldeos que estaba co capitán da garda derrubou tódolos muros arredor de Xerusalém. 15 Entón Nabuzaradán, capitán da garda, levou ao desterro a algúns dos máis pobres do pobo, ao resto do pobo que ficara na cidade, aos desertores que pasaran ao rei de Babilonia, e ao resto dos artesáns. 16 Pero Nabuzaradán, capitán da garda, deixou a algúns dos máis pobres da terra para que traballasen a viña e mailas terras. 17 E os caldeos partiron en anacos as columnas de bronce que estaban na casa de Iahveh, tamén as bases e o mar de bronce que estaban na casa de Iahveh, e levaron todo o seu bronce a Babilonia. 18 Levaron ademais os caldeiros, as pas, as pinzas, os tazóns, os culleróns e todos os utensilios de bronce que se usaban no servizo do templo. 19 O capitán da garda tamén levou os incesarios, os tazóns, as copas, os olas, os candeeiros, e as tazas, o que era de ouro puro e o que era de prata pura. 20 En canto ás dúas columnas, o mar, os doce bois de bronce que estaban debaixo do mar e as bases que o rei Salomón fixera para a casa de Iahveh, non era posible calcular o peso do bronce de todos estes obxectos. 21 En canto ás columnas, a altura de cada columna era de dezaoito cóbados, e tiña doce cóbados de circunferencia e catro dedos de espesura, pois eran fonchas. 22 E había sobre cada columna un capitel de bronce; a altura de cada capitel era de cinco cóbados, cunha rede e granadas sobre o capitel ao seu arredor, todo de bronce. E a segunda columna era igual, coas granadas. 23 E había noventa e seis granadas en cada fila; o total das granadas era de cen na rede arredor do capitel. 24 Entón o capitán da garda colleu a Seraías, o sumo sacerdote, e a Sofonías, o segundo sacerdote, e aos tres gardiáns do atrio. 25 Tamén colleu da cidade un oficial que estaba a cargo dos homes de guerra, a sete dos conselleiros do rei que estaban na cidade, ao escriba do comandante do exército que reclutaba o pobo da terra, e a sesenta homes do pobo que estaban dentro da cidade. 26 Nabuzaradán, capitán da garda, colleunos e levounos ao rei de Babilonia en Ribla. 27 Entón o rei de Babilonia feriunos e deulles morte en Ribla na terra de Hamat. Así foi levada Xudá en catividade, lonxe da súa terra. 28 Este é o pobo que Nabucodonosor levou cativo: no ano sétimo, tres mil vinte e tres xudeus; 29 no ano décimo oitavo de Nabucodonosor, oitocentas trinta e dúas persoas de Xerusalém; 30 no ano vinte e tres de Nabucodonosor, Nabuzaradán, capitán da garda, levou ao deserto a setecentos corenta e cinco xudeus; en total foron catro mil seiscentas persoas. 31 E no ano trinta e sete do cativerio de Ioaquín, rei de Xudá, no mes doce, no vinte e cinco días do mes, Evil-merodac, rei de Babilonia, no primeiro ano do seu reinado, favoreceu a Ioaquín, rei de Xudá, e sacouno da cadea. 32 E faloulle dun xeito amistoso e puxo o seu trono por riba dos tronos dos reis que estaban con el en Babilonia. 33 E fixo que lle quitaran as vestiduras de prisioneiro, e comeu sempre na mesa do rei todolos días da súa vida. 34 E para o seu sustento, foille dada unha ración de parte do rei de Babilonia, unha porción para cada día, todos os días da súa vida ata o día da súa morte.