¹ Palabra que veu a Xeremías de parte de Iahveh, cando Nabucodonosor, rei de Babilonia, e todo o seu exército e tódolos reinos da terra que estaban baixo o seu dominio e tódolos pobos pelexaban contra Xerusalém e contra tódalas súas cidades: ² Así di Iahveh, Deus de Israel: -Vai e fala a Sedequías, rei de Xudá, e dille: así di Iahveh: Eu entrego esta cidade nas mans do rei de Babilonia para que lle prenda lume. ³ E ti non fuxirás da súa man, senón que serás capturado e entregado na súa man; os teus ollos verán os ollos do rei de Babilonia, e el falará contigo cara a cara, e irás a Babilonia. ⁴ Con todo, escoita a palabra de Iahveh, Sedequías, rei de Xudá. Así di Iahveh de ti: non morrerás á espada; ⁵ en paz morrerás. Como queimaron especias polos teus pais, os reis anteriores que te precederon, así queimarán especias por ti, e dirán: Ai, señor! farán lamentación por ti: porque Eu falei esta palabra, di Iahveh. ⁶ Entón o profeta Xeremías falou a Sedequías, rei de Xudá, todas estas palabras en Xerusalém ⁷ mentres o exército do rei de Babilonia loitaba contra Xerusalém e contra tódalas cidades que quedaban en Xudá, é dicir, Laquis e Azeca, pois só estas quedaban como cidades fortificadas entre as cidades de Xudá. ⁸ Palabra que veu a Xeremías de parte de Iahveh, despois de que o rei Sedequías fixera un pacto con todo o pobo que había en Xerusalém para promulgar unha remisión: ⁹ que cada un tiña que poñer en liberdade o seu servo hebreo e a súa serva hebrea, para que ninguén retivese a un xudeu, seu irmán, en servidume. ¹⁰ E obedeceron todos os oficiais e todo o pobo que entraran no pacto, de que cada un deixara en liberdade o seu servo e a cadansúa serva, de modo que ninguén os mantivera máis en servidume; obedeceron e puxéronos en liberdade. ¹¹ Pero despois arrepentíronse e volveron tomar os servos e as servas a quen deixaran en liberdade, e reducíronos a servidume como servos e como servas. ¹² Entón veu a palabra de Iahveh a Xeremías, dicindo: ¹³ Así di Iahveh, Deus de Israel: -Eu fixen un pacto cos vosos pais o día que os saquei da terra de Exipto, da casa de servidume, dicindo: ¹⁴ Ao cabo de sete anos cada un de vós poñerá en liberdade o irmán hebreo que se lle vendeu e que lle serviu por seis anos, e deixarao ir libre; pero os vosos pais non me escoitaron, nin inclinaron o seu ouvido. ¹⁵ Aínda que recientemente vos arrepentistes e fixestes o que é recto aos meus ollos, proclamando cada un liberdade para o seu próximo, facendo un pacto diante de min na casa que é chamada polo meu nome, ¹⁶ agora volvéstesvos atrás e profanastes o meu nome, e tomastes de novo cada un o seu servo e cada un a súa serva, a quen deixastes libres segundo o seu desexo, e reducístelos a servidume como servos e como servas. ¹⁷ Por tanto, así di Iahveh: -Vós non me obedecestes proclamando liberdade cada un para seu irmán e cada un para seu próximo. Velaí, proclamo contra vós liberdade á espada, á pestilencia e á fame; e farei de vós motivo de afrenta para todos os reinos da terra, di Iahveh. ¹⁸ E entregarei aos homes que transgrediron o meu pacto, que non cumpriron as palabras do pacto que fixeron diante de min, cando cortaron en dous o becerro e pasaron entre os anacos, ¹⁹ aos oficiais de Xudá, aos oficiais de Xerusalém, aos oficiais do tribunal, aos sacerdotes e a todo o pobo da terra que pasaron polo medio dos anacos do becerro; ²⁰ e entregareinos nas mans dos seus inimigos e nas mans dos que buscan a súa vida. Os seus cadáveres servirán de comida para as aves do ceo e para as bestas da terra. ²¹ E a Sedequías, rei de Xudá, e aos seus oficiais entregareinos nas mans dos seus inimigos, nas mans dos que buscan a súa vida e nas mans do exército do rei de Babilonia, que se retirou de vós. ²² Velaí, darei ordes - di Iahveh - e fareinos volver a esta cidade, e pelexarán contra ela, tomarana e prenderanlle lume; e farei que todas as cidades de Xudá queden desoladas e sen habitantes.