¹ O anxo de Iahveh subiu de Gilgal a Boquim, e dixo: -Eu fíxenvos saír de Exipto, e trouxenvos á terra que xurei aos vosos pais e dixen: non quebrantarei o meu pacto convosco; ² pero vós fixestes pacto cos habitantes desta terra; e deberiades ter derrubado os seus altares. Non obedecestes a miña voz. Por que fixestes isto? ³ Por iso eu tamén digo: non os botarei fóra da vosa presenza, senón que serán azoutes para os vosos costados, e os seus deuses tropezo para vós. ⁴ Aconteceu que cando o anxo do Iahveh falou estas palabras a todos os fillos de Israel, o pobo levantou a voz e chorou. ⁵ Por iso chamaron a aquel lugar Boquim, e ofreceron alí sacrificios a Iahveh. ⁶ Cando Xosué despediu o pobo, os fillos de Israel foron cada un á súa herdanza para posuíla. ⁷ E o pobo serviu a Iahveh todos os días de Xosué, e todos os días dos anciáns que sobreviviran a Xosué e que viran toda a gran obra que Iahveh fixera por Israel. ⁸ Morreu Xosué, fillo de Nun, servo de Iahveh, tendo cento dez anos. ⁹ E sepultárono na súa herdanza en Timnat-Sera, na rexión montañosa de Efraín, ao norte do monte Gaas. ¹⁰ E toda aquela xeración tamén foi reunida cos seus pais; e levantouse outra xeración despois deles que non coñecía a Iahveh nin a obra que fixera por Israel. ¹¹ Entón os fillos de Israel fixeron o malo aos ollos do Iahveh, e serviron aos baales. ¹² E abandonaron a Iahveh, Deus dos seus pais, que os sacara da terra de Exipto; e foron tras doutros deuses, e serviron aos deuses dos pobos que estaban arredor deles; e provocaron a ira de Iahveh. ¹³ E deixaron a Iahveh e serviron a Baal e a Astarot. ¹⁴ E acendeuse a ira de Iahveh contra Israel, e entregounos en mans de saqueadores que os saquearon e vendeunos en mans dos seus inimigos arredor, e non puideron manterse máis en pé diante dos seus inimigos. ¹⁵ Onde queira que saían, a man de Iahveh estaba contra eles para o mal, como Iahveh dixera, e como Iahveh lles xurara; e tiveron grande padecemento. ¹⁶ Entón Iahveh levantou xuíces que os salvaron da man dos que os despoxaban; ¹⁷ pero eles tampouco escoitaron os seus xuíces, senón que se prostituíron atrás de deuses estranxeiros e adoráronos; desviáronse deseguida do camiño no que camiñaron os seus pais ao obedecer os mandamentos de Iahveh; mais eles non fixeron así. ¹⁸ E cando Iahveh lles levantaba xuíces, Iahveh estaba co xuíz e librábaos das mans dos seus inimigos todo o tempo do xuíz; porque Iahveh tiña compaixón deles cando xemían por mor de quen os maltrataba e os oprimía. ¹⁹ E sucedía que cando morría o xuíz, eles volvían atrás e corrompíanse máis que os seus pais, seguindo a deuses estranxeiros para servilos e inclinarse diante deles; e non se afastaban das obras deles nin do seu camiño obstinado. ²⁰ Entón acendeuse a ira de Iahveh contra Israel, e dixo: "Porque este pobo transgrediu o meu pacto que mandei aos seus pais e non obedeceu a miña voz, ²¹ eu tamén non volverei botar fóra de diante deles a ningunha das nacións que Xosué deixou cando morreu; ²² para probar por medio delas a Israel, por se procurarían ou non seguir no camiño de Iahveh, andando nel como o seguiron os seus pais. ²³ Por iso Iahveh deixou a estas nacións sen expulsalas dunha vez, e non as entregou nas mans de Xosué.