¹ Cando chegou o día de Pentecostés, estaban todos xuntos no mesmo lugar. ² De súpeto, veu un ruído do ceo coma o dun refacho de vento forte que encheu a casa onde estaban sentados ³ e se lles apareceron linguas coma de lume que, repartíndose, pousaron sobre cada un deles. ⁴ Todos foron cheos do Espírito Santo e comezaron a falar noutras linguas, segundo o Espíritu lles concedía para expresarse. ⁵ Había xudeus que vivían en Xerusalém, homes piadosos, procedentes de tódalas nacións da terra. ⁶ E ao facerse este estrondo, xuntouse unha multitude; e estaban desconcertados porque cada un ouvíaos falar na súa propia lingua. ⁷ Estaban asombrados e marabillados, dicindo: -Mirade, non son galileos todos estes que están falando? ⁸ Como é que cada un de nós os oe falar na nosa lingua natal? ⁹ Partos, medos e elamitas, habitantes da Mesopotamia, da Xudea, da Capadocia, do Ponto e da Asia, ¹⁰ da Frixia e de Panfilia, de Exipto e das rexións de Libia ao derredor de Cirene, e os de Roma, forasteiros, ¹¹ tanto xudeus coma prosélitos, cretenses e árabes, lles ouvimos falar nas nosas linguas das marabillas de Deus. ¹² Todos estaban asombrados e admirados, dicíndose uns a outros: -Que quer dicir isto? ¹³ Mais outros facían burla e dicían: -Están cheos de viño. ¹⁴ Entón Pedro, poñéndose en pé cos once, levantou a voz e díxolles: -Varóns xudeus e todos os que vivides en Xerusalém, entendede ben e prestade atención ás miñas palabras! ¹⁵ Porque non están bébedos como pensades, xa que é a hora terceira do día. ¹⁶ Senón que isto é o que dixera o profeta Xoel: ¹⁷ "E acontecerá nos últimos días - di Deus - que derramarei do meu Espírito sobre toda carne; e os vosos fillos e as vosas fillas profetizarán, os vosos mozos verán visións e os vosos anciáns terán soños; ¹⁸ e de certo derramarei do meu Espírito sobre os meus servidores e as miñas servidoras neses días, e profetizarán. ¹⁹ E farei marabillas enriba no ceo e sinais embaixo na terra: sangue, lume e columna de fume. ²⁰ E o sol ha tornar en tebras e a lúa en sangue, antes de que veña o día grande e glorioso do Señor. ²¹ E acontecerá que todo aquel que invoque o nome do Señor será salvo". ²² Israelitas, escoitade estas palabras: Xesús o Nazareno, home confirmado por Deus entre vós por milagres, prodixios e sinais que Deus fixo por medio del entre vós, tal e como sabedes, a este, ²³ entregado polo plan predeterminado e co coñecemento previo de Deus, matástelo a mans de impíos, crucificándoo; ²⁴ a quen Deus resucitou, liberándoo das dores da morte, xa que non era posible que El quedase preso dela. ²⁵ Porque David di del: "Vía continuamente ao Señor na miña presenza; pois está á miña dereita para que eu non sexa conmovido. ²⁶ Polo que o meu corazón se alegrou e a miña lingua brincou de gozo; e aínda ata a miña carne descansará en esperanza; ²⁷ Pois ti non abandonarás a miña alma no Hades nin permitirás que o teu santo vexa corrupción. ²⁸ Fixéchesme coñecer os camiños da vida; e encherasme de gozo coa túa presenza". ²⁹ Irmáns, pódovos dicir con toda seguridade do patriarca David que morreu e foi sepultado, e o seu sepulcro está entre nós ata o día de hoxe. ³⁰ Mais como era profeta , e sabía que Deus lle prometera sentar a un dos seus descendentes no seu trono, ³¹ adiantouse a ver o futuro e falou da resurrección de Cristo, que non foi abandonado no Hades, nin a súa carne viu corrupción. ³² A este Xesús, Deus resucitouno, do que todos nós somos testemuñas. ³³ Así que, exaltado á dereita de Deus, e recibindo do Pai a promesa do Espírito Santo, derramou isto, que vós vedes e escoitades. ³⁴ Porque David non ascendeu aos ceos, pero el mesmo di: "Dixo o Señor ao meu Señor: senta á miña dereita, ³⁵ ata que poña os teus inimigos como estrado dos teus pés". ³⁶ Saiba, entón, con certeza toda a casa de Israel, que Deus fixo Señor e Cristo a este Xesús a quen vós crucificastes. ³⁷ Ao escoitaren isto, compunxidos de corazón, dixéronlle a Pedro e aos demais apóstolos: -Irmáns, que faremos? ³⁸ E Pedro díxolles: -Arrepentídevos e bautizádevos cada un de vós no nome de Xesús Cristo para perdón dos vosos pecados, e recibiredes o don do Espírito Santo. ³⁹ Porque a promesa é para vós e para os vosos fillos e para todos os que están lonxe, para tantos como o Señor o noso Deus chame. ⁴⁰ E con moitas outras palabras testificaba e exhortábaos dicindo: salvádevos desta xeración malvada. ⁴¹ Entón os que recibiron a súa palabra foron bautizados e foron engadidas naquel día arredor de tres mil persoas. ⁴² E perseveraban nas ensinanzas dos apóstolos, na participación, no partimento do pan e nas oracións. ⁴³ E o temor apoderouse de todos eles, porque os apóstolos facían moitos prodixios e sinais milagrosos. ⁴⁴ Todos os que creran estaban xuntos e tiñan tódalas cousas en común, ⁴⁵ e vendían as propiedades e os bens e compartíanos con todos, segundo a necesidade de cada un. ⁴⁶ E perseveraban xuntos cada día no templo, partindo o pan nas casas, compartían a comida xuntos con ledicia e humildade corazón, ⁴⁷ louvaban a Deus e eran ben vistos polo pobo. Cada día o Señor engadía o número dos que ían sendo salvos.