¹ Entón David dixo: -Hai aínda alguén que quede da casa de Saúl para que eu lle teña bondade por amor a Xonatán? ² E había un servo da casa de Saúl que se chamaba Siba, chamárono diante de David, e o rei díxolle: -Es ti Siba? E el respondeu: -O teu servo. ³ Entón o rei dixo: -Non queda ninguén da casa de Saúl a quen eu poida amosar o favor de Deus? E Siba respondeu ao rei: -Aínda queda un fillo de Xonatán, impedido de ambos pés. ⁴ E o rei díxolle: -Onde está? E Siba dixo ao rei: -Velaquí, está na casa de Maquir, fillo de Amiel, en Lodebar. ⁵ Entón o rei David mandou traelo da casa de Maquir, fillo de Amiel, de Lodebar. ⁶ Cando Mefiboset, fillo de Xonatán, fillo de Saúl, chegou onda David, caeu sobre o seu rostro e prostrouse. E David dixolle: -Mefiboset? E el respondeu: -Aquí está o teu servo. ⁷ Entón David díxolle: -Non temas, porque de certo amosarei misericordia contigo por amor a Xonatán, o teu pai, e devolvereiche tódalas terras do teu avó Saúl, e ti comerás sempre na miña mesa. ⁸ E el prostrouse de novo e dixo: -Quen é o teu servo para que te preocupes por un can morto coma min? ⁹ Entón o rei chamou a Siba, servo de Saúl, e díxolle: -Hei dar ao neto do teu señor todo o que pertencía a Saúl e á súa casa. ¹⁰ Ti, cos teus fillos e os teus servos, cultivaredes a terra para el e levaredes os froitos para que o neto do teu señor teña alimento. Con todo, Mefiboset, neto do teu señor, comerá sempre na miña mesa. E Siba tiña quince fillos e vinte servos. ¹¹ Entón Siba dixo ao rei: -Segundo todo o que o meu señor o rei manda ao seu servo, así fará o teu servo. E Mefiboset comía á mesa de David coma un dos fillos do rei. ¹² E Mefiboset tiña un fillo pequeno que se chamaba Micaías. E todos os que vivían na casa de Siba eran servos de Mefiboset. ¹³ E Mefiboset vivía en Xerusalém, porque sempre comía na mesa do rei; e era coxo dos seus dous pés.