¹ E o pobo do país tomou a Ioacaz, fillo de Iosías, e fíxoo rei en Xerusalém no lugar do seu pai. ² Ioacaz tiña vinte e tres anos cando comezou a reinar, e reinou en Xerusalém tres meses. ³ E o rei de Exipto destituíuno en Xerusalém, e impuxo ao país un tributo de cen talentos de prata e un talento de ouro. ⁴ Despois o rei de Exipto fixo rei de Xudá e de Xerusalém a Eliaquim, o seu irmán, e cambiou o seu nome polo de Ioacim. E Necao tomou ao seu irmán Ioacaz e levouno a Exipto. ⁵ Ioacim tiña vinte e cinco anos cando comezou a reinar, e reinou once anos en Xerusalém; e fixo o malo diante dos ollos de Iahveh, o seu Deus. ⁶ Nabucodonosor, rei de Babilonia, subiu contra el e levouno con cadeas de ferro a Babilonia. ⁷ Nabucodonosor tamén levou algúns dos utensilios da casa de Iahveh a Babilonia, e colocounos no seu templo en Babilonia. ⁸ O resto dos feitos de Ioacim, as súas abominacións que cometeu, o todo o que se atopou contra el, está escrito no libro dos Reis de Israel e de Xudá. E Ioaquim, o seu fillo, reinou no seu lugar. ⁹ Ioaquim tiña oito anos cando comezou a reinar, e reinou en Xerusalém tres meses e dez días. E fixo o malo aos ollos de Iahveh. ¹⁰ Ao final do ano, o rei Nabucodonosor mandou levalo a Babilonia, xunto cos utensilios máis preciosos da casa de Iahveh, e fixo a Sedequías, o seu irmán, rei sobre Xudá e Xerusalém. ¹¹ Sedequías tiña vinte e un anos cando comezou a reinar, e reinou once anos en Xerusalém. ¹² E fixo o malo aos ollos de Iahveh, o seu Deus, e non se humillou diante de Xeremías, o profeta, que lle falaba as palabras de Iahveh. ¹³ Tamén se rebelou contra Nabucodonosor, quen lle tiña feito xurar por Deus, e endureceu o seu corazón e púxose terco na súa mente para non volver ao Señor, o Deus de Israel. ¹⁴ Tamén todos os príncipes dos sacerdotes e o pobo aumentaron a súa infidelidade, seguindo todas as abominacións das nacións e contaminando a casa de Iahveh, que El santificara en Xerusalém. ¹⁵ E Iahveh, o Deus dos seus pais, mandáballes palabra por medio dos seus mensaxeiros, e facíao unha e outra vez, porque se compadecía do seu pobo e da súa morada. ¹⁶ Pero eles burlábanse dos mensaxeiros de Deus, e desprezaban as súas palabras e mofábanse dos seus profetas, ata que a ira de Iahveh subiu contra o seu pobo, ata que non había remedio. ¹⁷ E fixo subir contra eles o rei dos caldeos, que matou aos seus mozos coa espada na propia casa do santuario, e non se compadeceu do mozo nin da moza, nin do vello nin dos máis vellos; entregounos a todos nas súas mans. ¹⁸ E todos os utensilios da casa de Deus, grandes e pequenos, e os tesouros da casa de Iahveh, e os tesouros da casa do rei e dos seus príncipes, levárono todo para Babilonia. ¹⁹ E queimaron a casa de Deus, e derrubaron o muro de Xerusalém, e queimaron con lume todos os seus palacios e destruíron todos os obxectos preciosos que había neles. ²⁰ Os que fuxiron á espada foron levados cativos a Babilonia, e foron os servos del e dos seus fillos, ata que triunfou o reino de Persia. ²¹ Para que se cumprise a palabra de Iahveh pola boca de Xeremías, para que a terra disfrutara dos días de acougo. Repousou todos os días da súa desolación ata cumprírense setenta anos. ²² E no primeiro ano de Ciro, rei de Persia, para que se cumprise a palabra de Iahveh pola boca de Xeremías, Iahveh despertou o espírito de Ciro, rei de Persia, que mandou anunciar por todo o seu reino, tanto por palabra como por escrito, dicindo: ²³ isto di Ciro, o rei de Persia: Iahveh, o Deus dos ceos, deume todos os reinos da terra, e El encargoume que lle edifique unha casa en Xerusalém, que está en Xudá. Calquera de vós, de todo o seu pobo, que Iahveh, o seu Deus estea con el, ha subir alá.